ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 590
ราชันเร้นลับ 590 : ขีดจำกัดล่างของอาโรเดส
โดย
Ink Stone_Fantasy
เช้าตรู่ ณ ห้วงมิติเหนือสายหมอกเทา
ไคลน์พร้อมด้วยปากกาและกระดาษ บรรจงเขียนประโยคทำนายอย่างระมัดระวัง
“การใช้เครื่องรับโทรเลขจะนำไปสู่อันตราย”
ข้อความถูกตรวจสอบซ้ำสองหน ตามด้วยการปลดจี้บุษราคัมออกจากข้อมือซ้าย และเริ่มใช้เทคนิคการทำนายด้วยลูกตุ้มวิญญาณ
ระหว่างทำนาย สติของไคลน์ตื่นตัวตลอดเวลา เจือปนความหวาดกลัวไว้หลายส่วน คล้ายกับเด็กเล็กที่จุดชนวนประทัดและอุดหูขณะรอให้มันระเบิด เพราะหากมีพระผู้สร้างแท้จริงและแม่มดบรรพกาลมาเกี่ยวข้อง เพียงการทำนายถึงก็มากพอจะสร้างความฉิบหายแก่ตัวเอง ลองเปลี่ยนเป็นผู้วิเศษคนอื่น พฤติกรรมเช่นนี้ไม่ต่างอะไรกับการรนหาภาวะคลุ้มคลั่งหรือความตายอย่างทุกข์ทรมาน แต่สำหรับไคลน์ที่ถูกกีดกันโดยห้วงมิติเหนือสายหมอก การทำนายถึงเทพมารเหล่านั้นมิได้นำพาไปสู่ผลลัพธ์เลวร้ายที่สุด
จริงอยู่ ร่างกายอาจบอบช้ำไปบ้าง แต่ก็ดีกว่าต้องเสียชีวิตอย่างน่าสมเพช สิ่งที่น่ากังวลมากกว่าก็คือ หลังจากทดลองซ้ำ ๆ หลายหน อีกฝ่ายอาจจับตำแหน่งของมิติสายหมอกได้แม่นยำ และตัดสินใจแวะมาหาด้วยตัวเอง
ไคลน์เข้าฌาน พึมพำประโยคทำนายด้วยเสียงแผ่วเบา
เมื่อครบเจ็ดครั้ง ไคลน์ไม่ต้องลืมตาขึ้นก็ทราบผลลัพธ์ เพราะมันยังคงนั่งบนเก้าอี้เดอะฟูลได้อย่างปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน มิได้เผชิญความทรมาทรกรรมเหมือนในอดีต
ลืมตามองจี้บุษราคัมสีเหลือง ไคลน์พบว่าลูกตุ้มวิญญาณกำลังหมุนในทิศทางทวนเข็ม
รอดตัวไป…
ชายหนุ่มเริ่มหายใจทั่วท้อง รีบส่งตัวเองกลับโลกความจริง เตรียมประกอบพิธีกรรมอัญเชิญร่างวิญญาณเพื่อนำเครื่องรับโทรเลขออกจากห้วงมิติเหนือสายหมอก
รอประมาณครึ่งชั่วโมง ในที่สุดเครื่องรับโทรเลขก็เริ่มส่งเสียงกุกกัก กระดาษมายาสีขาวถูกพ่นออกจากช่องเขียนข้อความ เป็นการเขียนตัวอักษรภาษาโลเอ็นหนึ่งบรรทัด :
“ข้ามาแล้ว! นายท่านผู้ยิ่งใหญ่ เป็นท่านใช่ไหม?”
ทำไมถึงรู้สึกว่าเจ้านี่กำลังชะโงกหน้ามอง…
ไคลน์หวนนึกถึงอีโมติค่อนจากโลกเก่า เป็นรูปของตัวอัลปาก้ากำลังชะโงกหน้ามองคนอ่าน
ชายหนุ่มเดินสองก้าวและ ‘อืม’ พร้อมกับผงกศีรษะรับ
กุกกัก.
กระดาษมายาสีขาวพิมพ์ข้อความต่อจากเดิม
“ข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์และถ่อมตนของท่าน อาโรเดส รอโอกาสที่จะได้รับใช้ท่านทุกลมหายใจ!”
ไคลน์พยายามเก็บซ่อนความอึดอัด ซักถามด้วยน้ำเสียงเป็นกันเอง
“อาโรเดส เราอยากทราบว่า รอย·คิงแห่งโรงเรียนชีวิตอยู่ที่ไหน”
จากคำอธิบายจิปาถะของนักปรุงยาร่างท้วม ไคลน์ได้ทราบว่า องค์กรลับของอีกฝ่ายมีโครงสร้างเป็นแบบศิษย์อาจารย์ และครอบครองเส้นทาง ‘สัตว์ประหลาด’ กับ ‘นักปรุงยา’ ด้วยข้อมูลข้างตน ชายหนุ่มเดาได้ทันทีว่านี่คือโรงเรียนชีวิต
ขณะเดียวกัน ไคลน์เตรียมภาพเหมือนของรอย·คิงไว้พร้อม เป็นการวาดโดยอาศัยเทคนิคสวดวิงวอนถึงตัวเอง
เสียงกุกกักยังคงดังอย่างต่อเนื่อง กระจกวิเศษอาโรเดสใช้เครื่องรับโทรเลขวาดภาพของรอย·คิงบนกระดาษมายาจนเสร็จ เป็นภาพบุรุษหวีผมเรียบแปล้ สวมแว่นตากรอบปรกติ
“ใช่ชายคนนี้หรือไม่ขอรับ” อาโรเดสเขียนถามเป็นภาษาโลเอ็น
ไคลน์พยักหน้า
“ใช่”
กระจกวิเศษ อาโรเดส ยังคงทำเสียงกุกกัก แต่จังหวะการพิมพ์เร็วขึ้นจากเดิมมาก
“นายท่านผู้ยิ่งใหญ่ บุคคลที่ท่านกำลังตามหา ถูกขังอยู่ในบ้านพักนายกเทศมนตรีเมืองบายัม”
ถูกขังในบ้านพักนายกเทศมนตรี?
ไคลน์ขมวดคิ้ว ไม่รีบร้อนซักถามต่อ เพียงกล่าวออกไปด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
“ตามกฎของเจ้า เชิญถามมาได้”
กุกกัก. กุกกัก. อาศัยกลไกของเครื่องรับส่งโทรเลข อาโรเดสวาดหน้ายิ้มพร้อมกับเขียนข้อความหนึ่งบรรทัด
“ข้าถามไปแล้ว และท่านก็ตอบแล้วด้วย”
เมื่อไร? ไคลน์ยืนมึนงง ก่อนจะชำเลืองอ่านข้อความก่อนหน้าบนแผ่นกระดาษมายาสีขาว จนพบประโยคที่อาโรเดสเคยถามไว้ว่า :
“ใช่ขายคนนี้หรือไม่ขอรับ”
แบบนี้ก็ได้หรือ…
ในวินาทีนี้ ไคลน์เริ่มตระหนักถึงความยืดหยุ่นของสิ่งที่กระจกวิเศษ อาโรเดส พร่ำบอกกับผู้อื่นว่าเป็น ‘กฎเหล็ก’
หากคนทั่วไปต้องการถามสิ่งใด คำถามและบทลงโทษจะถูกกำหนดอย่างเคร่งครัด อีกทั้งยังต้องใช้งานต่อหน้าผู้อื่นอีกหนึ่งคน แต่หากไคลน์เป็นคนถาม กฎดังกล่าวสามารถยืดหยุ่นได้จนน่าตกใจด้วยข้ออ้างสุดพิสดาร
ไปเอานิสัยแบบนี้มาจากไหน…
ไคลน์ครุ่นคิดสักพัก เริ่มคำถามต่อไป
“อาโรเดส เจ้ารู้จักหนังสือ ‘การเดินทางของกรอซาย’ หรือไม่”
อาโรเดสเงียบงันครู่หนึ่ง จากนั้น เครื่องรับโทรเลขส่งเสียงกุกกัก พ่นกระดาษมายาสีขาวออกมาเพิ่มเติม
“นายท่านผู้ยิ่งใหญ่ ท่านใจดีกับข้าเกินไปแล้ว สำหรับคำถามเมื่อครู่ หากข้าตอบว่า ‘ใช่’ มันคงจะง่ายเกินไป ข้าจึงถือวิสาสะเปลี่ยนคำถามให้เป็น ‘อาโรเดส จงเล่าทุกสิ่งเจ้าที่รู้เกี่ยวกับหนังสือการเดินทางของกรอซายให้เราฟัง’ มันคือหนังสือประหลาด เจ้าของคนก่อนมักหายตัวไปอย่างเป็นปริศนาเสมอ ข้ามิอาจบอกได้ว่าใครเป็นผู้สร้าง แต่ค่อนข้างแน่ชัดว่า หนังสือเล่มดังกล่าวปรากฏตัวครั้งแรกในหมู่ตระกูลมังกร หลังจากเหตุการณ์การหายตัวไปของ ‘เมืองแห่งปาฏิหาริย์’ เลฟซิด”
หลังจากการหายไปของเมืองแห่งปาฏิหาริย์ เลฟซิด… เมืองที่กล่าวกันว่า สร้างโดยมหามังกรจินตภาพ แอนเคอร์เวล?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ