ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 890

ราชันเร้นลับ 890 : ไม่ต้องสนใจ
สำหรับคำถามของมิสจัสติส ไคลน์ครุ่นคิดมาสักพักแล้ว เพราะท้ายที่สุด การส่งปัญหาไปยังหน่วยงานทางการที่สามารถรับมือได้อย่างมีประสิทธิภาพ คือสิ่งที่ไคลน์พึงกระทำมาตลอด แต่ปฏิกิริยาของเลียวนาร์ดกับพาลีส·โซโรอาสเตอร์ทำให้มันสัมผัสถึงมุมมองใหม่

เลียวนาร์ดเป็นถึง ‘ถุงมือแดง’ หน่วยหัวกะทิแห่งเหยี่ยวราตรี เห็นได้ชัดว่าสามารถแอบแจ้งข้อมูลเกี่ยวกับการมาถึงของอามุนด์ไปยังโบสถ์รัตติกาลได้ง่าย จากนั้นก็ปล่อยให้อาร์ชบิชอปและอาวุโสใหญ่ตัดสินใจว่าจะจัดการอย่างไร ไม่จำเป็นต้องออกหน้าด้วยตัวเอง เป็นการขจัดภัยอันตรายซ่อนเร้นอย่างง่ายดาย แต่มันกลับเลือกใช้แผนออกไปทำภารกิจนอกเบ็คลันด์ เป็นตัวเลือกที่ไม่สมเหตุสมผลเลยสักนิด ราวกับใช้ปลายเท้าตัดสินใจ

ไคลน์จึงเริ่มฉุกคิดว่า การแจ้งให้โบสถ์รัตติกาลทราบ อาจทำให้เกิดผลลัพธ์ที่เลวร้ายยิ่งกว่าเดิม โดยเหนือสิ่งอื่นใด เทวทูตเส้นทางนักจารกรรมในตัวเลียวนาร์ดน่าจะเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้ และชายคนดังกล่าวรู้จักพลังของอามุนด์ดีกว่าใครทั้งหมด

ในเมื่อยังไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร การตัดสินใจตามผู้มีประสบการณ์ก็เป็นตัวเลือกที่น่าสนใจ… ถึงเราจะมีมิติเหนือสายหมอกคอยกีดขวางพลังบางส่วน แต่คนที่จะเดือดร้อนคือมิสจัสติส ชุมนุมทาโรต์มีสมาชิกไม่มากนัก เราต้องทะนุถนอมเป็นอย่างดี… ความคิดมากมายแล่นผ่านสมอง ‘เดอะฟูล’ ไคลน์ จากนั้น มันกล่าวด้วยเสียงราบเรียบเจือรอยยิ้ม

“ไม่ต้องสนใจ”

ไม่ต้องสนใจ? มิสเตอร์ฟูลทำเหมือนกับอีกฝ่ายเป็นเพียงสุนัขจรจัด… ในสายตาของท่าน มีเพียงเทพแท้จริงลำดับ 0 เท่านั้นจึงจะควรค่าให้สนใจ? นั่นสินะ เมื่อคราวก่อนที่เดอะซันน้อยถูกร่างโคลนของอามุนด์สิงสู่ มิสเตอร์ฟูลทำการปัดเป่าทิ้งไปอย่างง่ายดาย ตราบใดที่ไม่ใช่อามุนด์ร่างหลัก สำหรับท่านก็คงไม่ใช่เรื่องใหญ่… อา มิสเตอร์ฟูลแจ้งเรื่องนี้ให้ทุกคนทราบในช่วงแรกก็เพื่อให้เราเพิ่มความระมัดระวัง… ‘แฮงแมน’ อัลเจอร์ครุ่นคิดด้วยความกลัวเจือตะลึง

ออเดรย์เองก็แปลความนัยได้ว่า นี่เป็นแค่ ‘เรื่องเล็กๆ’ จากนั้นก็ปะติดปะต่อเรื่องราว

การที่มิสเตอร์เวิร์ล เกอร์มัน·สแปร์โรว์เตรียมออกจากเบ็คลันด์ช่วงเวลาหนึ่ง ก็เพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับเทวทูตกาลเวลาตนนี้? สำหรับมิสเตอร์ฟูล แม้ว่าท่านจะยังฟื้นคืนพลังกลับมาไม่สมบูรณ์ แต่ลำพังร่างโคลนของอามุนด์นั้นไม่ใช่เรื่องยากที่จะขจัดทิ้ง เหตุการณ์กับเดอะซันน้อยถือเป็นเครื่องพิสูจน์… หมายความว่า การสั่งให้ข้ารับใช้หลีกเลี่ยงอามุนด์ ก็เพื่อไม่ต้องการดึงดูดความสนใจของเทวทูตกาลเวลา เพราะนั่นจะทำลายแผนการฟื้นคืนพลังอย่างลับๆ?

เข้าใจแล้ว… สาเหตุที่มิสเตอร์ฟูลตักเตือนพวกเรา ก็เพราะกังวลว่าอาจมีใครเผชิญหน้ากับอามุนด์โดยบังเอิญและเผลอตอบสนองอย่างไม่เหมาะสม? มิสเตอร์ฟูลช่างเป็นห่วงเป็นใยทุกคน!

‘เดอะมูน’ เอ็มลินสรุปใจความได้ว่า ‘ผู้เย้ยเทพ’ อามุนด์ปรากฏตัวในเบ็คลันด์

แม้มันจะมีนิสัยหยิ่งผยอง แต่หลังจากเข้าร่วมชุมนุมทาโรต์หลายครั้ง เอ็มลินพอจะทราบความหมายของราชาเทวทูต อีกฝ่ายคือตัวตนที่เป็นรองเพียงลิลิธ บรรพบุรุษของเผ่าพันธุ์ผีดูดเลือด เป็นรองเพียงเทพแท้จริงที่อยู่ลำดับแรกสุด และเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดซึ่งสามารถเดินไปมาบนโลกแห่งความจริงได้อย่างอิสระ!

จะมีเหตุการณ์ใหญ่ขึ้นในกรุงเบ็คลันด์อีกแล้ว? เมื่อถึงตอนนั้น คงมีผู้คนมากมายล้มตาย บาดเจ็บ และล้มป่วย เรากับหลวงพ่อก็จะต้องเหน็ดเหนื่อยกันอีกครั้ง… เอ็มลินหวนนึกถึงช่วงชีวิตสมัยโศกนาฏกรรมมหาหมอกควัน กังวลว่าเหตุการณ์เดิมจะเกิดซ้ำรอย

‘เมจิกเชี่ยน’ ฟอร์สเองก็ตระหนักว่าปัญหานี้ค่อนข้างใหญ่ เพราะถ้า ‘เทวทูตกาลเวลา’ อามุนด์อยากก่อเรื่องขึ้นมาจริงๆ กรุงเบ็คลันด์มีแนวโน้มที่จะได้รับความเสียหายใหญ่หลวง ไม่ใช่สถานการณ์ที่จะเอาตัวรอดได้ด้วยการหลบอยู่แต่ในบ้าน

หญิงสาวถอนหายใจเงียบ มองไปยังสุดขอบโต๊ะทองแดงยาวอีกฝั่ง สอบถามอย่างเป็นกังวล

“เรียนมิสเตอร์ฟูลที่เคารพ เหตุใดอามุนด์ถึงส่งร่างโคลนเข้ามาในกรุงเบ็คลันด์?”

ไคลน์เรียบเรียงคำพูด เผยรอยยิ้มพลางมองไปรอบๆ

“เพื่อตามหาพวกเจ้าทุกคน”

ตามหาพวกเราทุกคน? ประโยคดังกล่าวเป็นราวกับฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ ใส่หัวของฟอร์สและคนที่เหลือ บางคนสะดุ้งตื่นจากภวังค์ บางคนชาไปทั้งตัว

จากนั้น ‘จัสติส’ ออเดรย์เริ่มเชื่อมโยงคำตอบเมื่อครู่กับคำตอบ ‘ไม่ต้องไปสนใจ’ ในตอนแรก พบว่ามิสเตอร์ฟูลเป็นราวกับมหาสมุทรที่กว้างใหญ่และไร้ก้นบึ้ง ส่วนร่างโคลนของอามุนด์เป็นเพียงก้อนหินริมทาง การโยนหินลงไปในทะเลนั้นแทบไม่เกิดผลกระทบใด

แม้ร่างโคลนของอามุนด์จะมาที่เบ็คลันด์เพื่อตามหาสมาชิกของชุมนุมทาโรต์ แต่มิสเตอร์ฟูลก็ยังบอกว่าไม่ต้องไปใส่ใจ… มิสเตอร์ฟูลจงเจริญ! หัวใจของออเดรย์เริ่มชุ่มชื้น กลับมาผ่อนคลายอีกครั้ง

เดอะมูน เมจิกเชี่ยน และเดอะซันเองก็ตีความในทำนองเดียวกัน ต่างคนต่างเอนหลัง บ้างถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก ทุกคนกล่าวคำสรรเสริญมิสเตอร์ฟูลในใจ

‘เฮอร์มิท’ แคทลียามิได้อยู่ในตอนที่ร่างโคลนของอามุนด์สิง ‘เดอะซัน’ เดอร์ริค จึงไม่ทราบรายละเอียดมากนัก อาจเคยได้ยินเรื่องที่เกี่ยวข้องกันในการชุมนุมสองสามหน แต่ก็ไม่รู้ลึกไปกว่านั้น อย่างไรก็ตาม เรื่องที่ราชาเทวทูตอามุนด์กำลังตามหาสมาชิกชุมนุมทาโรต์ มากพอจะทำให้เธอเกิดความกังวล

เหตุราชาเทวทูตอามุนด์ถึงเพ่งเล็งชุมนุมทาโรต์?

คงค้นพบองค์กรของเราจากเดอะซันน้อย…

เป้าหมายคืออะไร? และทำไมถึงได้มั่นใจนัก?

กำลังเพ่งเล็งไปที่มิสเตอร์ฟูล? เจ้านั่นสัมผัสถึงความผิดปรกติเกี่ยวกับสายหมอกสีเทา?

แต่มิสเตอร์ฟูลกำชับว่าไม่ต้องไปใส่ใจ… ความหมายก็คือ ภายในสถานการณ์ปรกติ อามุนด์มิอาจบอกได้ว่าใครคือสมาชิกของชุมนุมทาโรต์?