ราชันพิชิตหล้า หนึ่งมรรคาสยบฟ้า นิยาย บท 507

ตอนที่ 507 ขนลุกชัน

ลุงเฉินกลับมาแล้ว โจวเถี่ยจื่อกลับมาพร้อมกัน โจวเถี่ยจื่อเห็นลุงเฉินถูกคนของสำนักชะตาสวรรค์ลากออกมาด้วยตาตัวเอง

เขาก็ไม่ทราบเช่นกันว่าลุงเฉินไปทำเรื่องที่ยั่วโทสะสำนักชะตาสวรรค์อันใดเข้า รู้สึกหวาดกลัวอยู่เล็กน้อย

ตั้งแต่ไปจนกลับมา อันที่จริงก็ใช้เวลาไม่ได้เท่าไรเลย หยวนกังที่รออยู่ด้านนอกเข้ามาสอบถามโจวเถี่ยจื่อครู่หนึ่ง จากนั้นก็เดินเข้าไปในเรือนพร้อมกับลุงเฉิน

หนิวโหย่วเต้าคอยอยู่ในสวน ยันกระบี่เฝ้ากระดานหมากที่สะเปะสะปะนั้นอยู่ภายในศาลา หมากขาวหมากดำปนกันวุ่นวาย

ทั้งสองเดินเข้ามาในศาลา หนิวโหย่วเต้าหันไปเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม “กลับมาแล้วหรือ”

ลุงเฉินเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “จัดการตามที่ท่านบอกแล้ว”

หนิวโหย่วเต้าเอ่ยถาม “ไม่ได้พบเหวินซินจ้าวกระมัง?”

ลุงเฉินตอบว่า “ไม่ได้พบ”

หนิวโหย่วเต้าถามต่อ “ตู้อวิ๋นซางมีปฏิกิริยาอย่างไรบ้าง?”

“ไม่มีปฏิกิริยาใด…” ลุงเฉินเล่าสถานการณ์ในขณะนั้นออกมาอย่างละเอียด

“ลำบากเจ้าแล้ว” หนิวโหย่วเต้าเอ่ยตามมารยาท ผายมือสื่อให้เขากลับไปพักผ่อนได้

ลุงเฉินเองก็ไม่เกรงใจเช่นกัน หันหลังเดินกลับออกไป เพียงแต่ความฉงนในใจยังคงไม่คลี่คลาย

ตอนนี้เขาพอจะเข้าใจแล้วว่าหนิวโหย่วเต้าต้องการทำอะไร แต่ที่ไม่เข้าใจคือ หนิวโหย่วเต้ารู้ถึงความเคลื่อนไหวของเฉินถิงซิ่วในสำนักหมื่นสรรพสัตว์ได้อย่างไร แล้วแน่ใจได้อย่างไรว่าตนจะไม่พบกับเหวินซินจ้าวเข้า ราวกับอีกฝ่ายคาดการณ์ไว้ล่วงหน้าแล้วว่าตู้อวิ๋นซางจะไม่ลงมือกับเขาด้วยความโมโห

เฉินถิงซิ่วไปตั้งแต่เมื่อไร ไปพบกับผู้ใดของทางฝั่งนั้น ตนไปแล้วจะไม่พบผู้ใดบ้าง ราวกับทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของเต้าเหยี่ยคนนี้ทั้งหมด ราวกับเขาจัดเตรียมทุกอย่างเอาไว้แล้ว

ยังมีโจวเถี่ยจื่อของสำนักหมื่นสรรพสัตว์คนนั้นอีก เมื่อดูจากสถานการณ์ในระยะนี้ ไหนจะท่าทางมีลับลมคมนัยตอนคุยกับหยวนกังเมื่อครูอีก เหตุใดถึงให้ความรู้สึกเหมือนถูกหนิวโหย่วเต้าซื้อตัวไปแล้วเล่า?

เต้าเหยี่ยคนนี้อยู่ที่นี่ อีกทั้งไม่เห็นความเคลื่อนไหวอื่นใดมากไปกว่านี้เลย ไม่เห็นทำอะไรสักอย่าง แต่กลับดูเหมือนควบคุมทุกอย่างไว้ในกำมือแล้ว

เขานึกย้อนไปถึงสิ่งที่เรียกว่า ‘ชาพิษ’ ก่อนหน้านี้นั้นอีกครั้ง จากนั้นก็ให้ตนไปด่าทอตู้อวิ๋นซางยกหนึ่ง

ตอนนี้ลุงเฉินตระหนักได้ถึงความแปลกประหลาดที่อธิบายไม่ถูกจากพฤติกรรมของตนเอง และเนื่องด้วยเหตุนี้ เขาจึงยิ่งรู้สึกตกตะลึงขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งตระหนักได้เรื่อยๆ แล้วว่าเต้าเหยี่ยคนนี้ช่างลึกล้ำยากจะคาดเดานัก

ภายในศาลา หนิวโหย่วเต้ายกกระบี่สะกิดกระดานหมากเล็กน้อย ดีดหมากสีดำตัวหนึ่งออกไป ตัวเบี้ยกระเด็นตกลงพื้น เกิดเสียงดังชัดเจน ตามมาด้วยเสียงของเขา “สองเฉินไปพร้อมกัน ลุงเฉินรอดกลับมาได้ ชีวิตเฉินถิงซิ่วมาถึงจุดจบแล้ว”

หยวนกังจ้องมองหมากสีดำที่ถูกเขี่ยกระเด็นลงบนพื้นเม็ดนั้น

ฝักกระบี่เขี่ยตัวเบี้ยบนกระดานหมากอีกสองสามที หนิวโหย่วเต้าเอ่ยเนิบๆ ว่า “ฉันคิดว่าอีกไม่นานเซ่าผิงปอ น่าจะก่อเหตุบางอย่างขึ้น แจ้งไปทางเป่ยโจว ให้รักษาการติดต่อเอาไว้ หากเกิดความผิดปกติขึ้นให้มารายงานทันที ครั้งนี้ต้องไม่ปล่อยให้เจ้านี่มันหนีรอดไปได้อีก!”

….

ขุนเขาสูงเส้นทางทอดยาวไกล ลึกเข้าไปในพงป่าริมถนน ขบวนเดินทางสิบกว่าคนนั่งพักผ่อนอย่างสงบ เป็นกลุ่มคนที่มุ่งหน้ามาเพื่อดำเนินตามแผนการขั้นที่สองของสำนักหยกสวรรค์

ปีกทองตัวหนึ่งโฉบลงมาจากบนท้องฟ้า มุดเข้าสู่ป่าดง

ไม่นานนักศิษย์คนหนึ่งนำจดหมายลับที่ถอดความแล้วเดินเข้ามาหา ประคองส่งให้ชายชราคนหนึ่งที่นั่งขัดสมาธิอยู่ด้วยสองมือ “ผู้อาวุโสรอง จดหมายจากทางสำนักขอรับ!”

ชายชรามีนามว่าเฉิงหย่วนตู้ อายุร้อยกว่าปีแล้ว แต่ยังดูเหมือนอายุห้าสิบกว่า ผมเผ้ายังดำขลับ ผิวพรรณผ่องใส

สำนักหยกสวรรค์มีผู้อาวุโสรุ่นก่อนที่ยังคงเหลืออยู่เพียงสองคนเท่านั้น ต่างมีลำดับอาวุโสอยู่ในชั้นอาจารย์ลุงของพวกเผิงโย่วไจ้ สภาวะลึกล้ำ ได้รับการเกื้อหนุนจากทั้งสำนักหยกสวรรค์ เป็นอาวุธทรงพลังที่สุดที่สำนักหยกสวรรค์จะใช้ต่อกรกับภายนอกได้

สองผู้อาวุโสได้สละอำนาจให้แก่ชนรุ่นหลังในสำนัก ทำงานเพื่อสำนักมานานหลายสิบปี มีสิทธิ์ที่จะได้เสพสุขสำราญ ได้รับการปรนเปรอโดยไม่ต้องปฏิบัติหน้าที่ใดๆ อีกต่อไป ทางสำนักก็จะทุ่มเททรัพยากรทุกชนิดให้อย่างเต็มที่ด้วย แค่เพียงตั้งใจบำเพ็ญเพียรไปเท่านั้น หากไม่มีเรื่องใหญ่ร้ายแรงอันใดของสำนัก ศิษย์ในสำนักจะไม่ไปรบกวนผู้อาวุโสทั้งสองให้ออกหน้าง่ายๆ

หลังจากเฉิงหย่วนตู้รับจดหมายไปอ่านก็ลุกขึ้นยืน เอ่ยไปว่า “มีข่าวมาจากทางสำนัก สถานการณ์เกิดความเปลี่ยนแปลง ให้เร่งเดินทางไปถึงจุดหมายโดยเร็ว”

ที่บอกว่าสถานการณ์เกิดความเปลี่ยนแปลง ก็หมายถึงข่าวที่เฉินถิงซิ่วส่งกลับมายังสำนักหยกสวรรค์ บอกว่าหนิวโหย่วเต้าไปเข้าพบกับสามเจ้าสำนักใหญ่แห่งแคว้นเยี่ยนแล้ว ไม่รู้ว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงใดขึ้นบ้าง ขณะนี้ทางเฉินถิงซิ่วก็จนปัญญาจะจัดการหนิวโหย่วเต้าได้ สำนักหยกสวรรค์จึงเร่งดำเนินการตามแผนขั้นที่สองในทันที สั่งให้ทางนี้รีบมุ่งหน้าไป เตรียมตัวหาโอกาสลอบสังหาร!

“ขอรับ!” ศิษย์ทั้งหมดลุกขึ้นยืนประสานมือรับคำสั่งพร้อมกัน

….