ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 782

ผู้หญิงคนนั้นเดินมุ่งตรงเข้าไปในอ้อมแขนของเจย์พร้อมกับพูดโจ้งแจ้งอย่างร่าเริงว่า “ฉันคิดถึงนายนะ เจย์”

เจย์หอมแก้มเธอและตอบด้วยความรักด้วยแววตาที่เบิกบานว่า “ทำไมเธอถึงใช้เวลานานนัก?”

แองเจลีนรู้สึกทรมานจากความอ่อนโยนของเขาที่มีต่อหล่อน ความอ่อนโยนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของเธอมาก่อนและมีเพียงเธอเท่านั้น

ทันใดนั้น เขาก็มอบความอ่อนโยนนั่นให้กับผู้หญิงคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเธอแทน

ดวงตาของแองเจลีนพร่ามัวในขณะที่เธอยืนนิ่งอยู่กับที่

หลังจากการกอดกับเจย์อย่างเร่าร้อนแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็ตอบรับแองเจลีนในที่สุด

หญิงร่างสูงเดินไปหาแองเจลีน ร่างที่มีเสน่ห์ของเธอประกอบกับจิตวิญญาณที่มีพลังในดวงตาของเธอได้บดขยี้การปรากฏตัวของแองเจลีนที่มีรูปร่างเล็ก

“สาวน้อยตัวเล็กคนนี้ที่เป็นแฟนเก่าของนายใช่หรือเปล่า เจย์?”

เจย์พยักหน้า “ใช่แล้ว”

“นอกจากใบหน้าของเธอแล้ว ฉันยังมองไม่เห็นว่าเธอจะดูน่าสนใจอะไรเลย”

อารมณ์ของแองเจลีนพุ่งขึ้นระหว่างความโกรธและถูกลดเกียรติ

มันเพียงแต่ว่าเสื้อผ้าทรงเรียบตรงที่เธอสวมนั้นซ่อนรูปร่างของเธอไว้

“รสนิยมที่นายสนใจเป็นแบบไหนกันเนี่ย” ผู้หญิงคนนั้นพูดและถอนหายใจ

เจย์ตอบว่า “ฉันก็แค่ยังเด็กอยู่ในตอนนั้น เธอไม่สามารถคาดหวังว่ารสนิยมในตอนนั้นของฉันจะดีเท่าตอนนี้หรอกนะ”

เมื่อเห็นแองเจลีนมีน้ำตา เจย์จึงเปลี่ยนเรื่อง “ยังไงเธอก็กลับมาแล้วหนิ เราจะต้องมีการฉลองการกลับมาของเธอกัน”

เจย์และหญิงสาวผู้มีเสน่ห์ยังคงพูดหยอกล้อกันอย่างใกล้ชิดกันไปมา โดยปฏิบัติต่อหน้าแองเจลีนราวกับเธอเป็นอากาศบริสุทธิ์

แองเจลีนคิดไม่ออกว่าเธอจะเดินออกจากห้องของเจย์ไปได้ยังไงดี เธอรู้สึกว่าข้างในอกอึดอัดราวกับสิ่งนั้นมันทำให้ทำใจลำบากมากในขณะที่เธอพยายามหายใจ