ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 832

แอนและลูกสาวของเธอได้เข้าสู่การฟาดฟันกันอย่างน่าสยดสยองในทันที เธอจึงเริ่มรู้สึกอับอาย เธอรีบขึ้นไปชั้นบนเพื่อพักผ่อนด้วยใบหน้าที่มืดมิด

เซ็ตตี้น้อยร้องเรียกเธอว่า “คุณยายคอนเนอร์ วันนี้ถึงตาคุณทำอาหารเย็นแล้วนะ”

แอนยืนแข็งทื่อค้างอยู่บนบันไดและลังเล แล้วเธอก็พูดว่า “ฉันไม่กิน” หลังจากนั้นเธอก็เดินขึ้นไปชั้นบนพร้อมกับท่าทางบิดสะโพก

คุณนายเซเวียร์มองไปที่คุณท่านเซเวียร์ด้วยใบหน้าที่ทำอะไรไม่ถูก เธอถามอย่างสุดซึ้งว่า “ตอนนี้คุณมีความสุขไหม?”

คุณท่านเซเวียร์ถึงกับตกตะลึง เขาไม่แน่ใจว่าคุณนายเซเวียร์กำลังหมายถึงอะไรอยู่

คุณนายเซเวียร์เดินไปตรงหน้าแองเจลีนและปลอบเธอว่า “แม่รู้ว่าลูกไม่มีความสุข ลูกเป็นผู้หญิงยุคใหม่ ดังนั้นลูกจะรู้สึกว่าแม่ควรยืนหยัดให้มั่นกว่านี้ แม้ว่าแม่จะถูกตระกูลเซเวียร์ทอดทิ้งและแม่ก็ควรรักษาระยะห่างจากพวกเขา”

แองเจลีนมอไปงที่แม่ของเธอและพยักหน้า

คุณนายเซเวียร์กล่าวอย่างจริงใจว่า “แองเจิล ลูกยังเด็กอยู่ เมื่อลูกอายุเท่าแม่และเห็นสิ่งต่าง ๆ บนโลกนี้ แล้วลูกจะเข้าใจ เงินเป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุดในโลก”

แองเจลีนไม่เข้าใจปรัชญาที่อยู่เบื้องหลังสิ่งที่แม่ของเธอพูด เธอรู้สึกว่าเนื่องจากแม่ของเธอมีความคิดของตัวเอง ดังนั้นในฐานะลูกสาวของเธอ เธอจึงไม่ควรเข้าไปยุ่งมากเกินไป

หลังจากที่เธอเงียบไป เธอพูดว่า “แม่มีลูกแค่สองคน ดังนั้นพวกลูกแต่ละคนควรได้รับเงินคนละ 2.5 หมื่นล้าน”

เชอร์ลี่ย์เป็นคนที่ซื่อสัตย์ เธอพูดอย่างหนักแน่นว่า “คุณแม่คะ แม้ว่าเซย์นจะทำรายได้ให้ไม่มากนักในบริษัทของเขา แต่ก็เพียงพอแล้วสำหรับฉันและเขา แองเจลีนเป็นผู้หญิงที่มีลูกสามคนและชีวิตของเธอนั้นยากลำบาก ดังนั้นคุณควรให้มากกว่านี้ ถ้าไม่อย่างนั้น คุณก็แค่ให้ฉันกับ เซย์นเพียง 5 พันล้าน คุณมอบส่วนที่เหลือให้แองเจลีนได้นะคะ”

แองเจลีนมองไปที่เชอร์ลี่ย์ ยิ่งเธอไม่ต่อสู้เพื่อสิ่งนี้ แองเจลีนก็ยิ่งรู้สึกสงสารเธอมากขึ้นเท่านั้น