ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 832

หลังจากนั้นไม่นาน เซร่าก็โวยวายขึ้นมาทันที “แม่คะ ทุกคนบอกว่าคุณต้องให้คุณค่ากับลูกทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน ในที่สุด ฉันก็รู้แล้วว่าคุณจะให้คุณค่ากับลูกเพียงคนเดียวและละทิ้งอีกคนหนึ่ง คุณควรเก็บเงิน 100 ล้านไว้เมื่อคุณแก่”

เซร่าปิดหน้าและรีบวิ่งออกไป

แอนรู้สึกตกใจ

“ฉันจะให้เธอมากกว่านี้ ทำไมเธอต้องวิ่งหนีออกไปด้วย?”

แอนหันกลับมาบอกเซธว่า “เซธ พาน้องสาวของนายกลับมาเดี๋ยวนี้”

“ได้ครับ” เซธวิ่งตามเธอไป

แอนและลูกสาวของเธอได้เข้าสู่การฟาดฟันกันอย่างน่าสยดสยองในทันที เธอจึงเริ่มรู้สึกอับอาย เธอรีบขึ้นไปชั้นบนเพื่อพักผ่อนด้วยใบหน้าที่มืดมิด

เซ็ตตี้น้อยร้องเรียกเธอว่า “คุณยายคอนเนอร์ วันนี้ถึงตาคุณทำอาหารเย็นแล้วนะ”

แอนยืนแข็งทื่อค้างอยู่บนบันไดและลังเล แล้วเธอก็พูดว่า “ฉันไม่กิน” หลังจากนั้นเธอก็เดินขึ้นไปชั้นบนพร้อมกับท่าทางบิดสะโพก

คุณนายเซเวียร์มองไปที่คุณท่านเซเวียร์ด้วยใบหน้าที่ทำอะไรไม่ถูก เธอถามอย่างสุดซึ้งว่า “ตอนนี้คุณมีความสุขไหม?”

คุณท่านเซเวียร์ถึงกับตกตะลึง เขาไม่แน่ใจว่าคุณนายเซเวียร์กำลังหมายถึงอะไรอยู่

คุณนายเซเวียร์เดินไปตรงหน้าแองเจลีนและปลอบเธอว่า “แม่รู้ว่าลูกไม่มีความสุข ลูกเป็นผู้หญิงยุคใหม่ ดังนั้นลูกจะรู้สึกว่าแม่ควรยืนหยัดให้มั่นกว่านี้ แม้ว่าแม่จะถูกตระกูลเซเวียร์ทอดทิ้งและแม่ก็ควรรักษาระยะห่างจากพวกเขา”

แองเจลีนมอไปงที่แม่ของเธอและพยักหน้า

คุณนายเซเวียร์กล่าวอย่างจริงใจว่า “แองเจิล ลูกยังเด็กอยู่ เมื่อลูกอายุเท่าแม่และเห็นสิ่งต่าง ๆ บนโลกนี้ แล้วลูกจะเข้าใจ เงินเป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุดในโลก”

แองเจลีนลูบหัวร็อบบี้น้อย “แม่เข้มแข็งและสามารถหาเลี้ยงตัวเองได้ คติประจำใจของแม่คืออย่าเป็นภาระให้กับคนอื่น”

ร็อบบี้น้อยรู้สึกสำนึกผิด หลังจากได้ยินแบบนั้น “แม่ครับ ผมไม่รู้จะช่วยเลี้ยงดูตัวเองยังไงดี”

แองเจลีนปลอบลูกชายของเธอทันทีโดยพูดว่า “ร็อบบี้น้อย ลูกยังเด็กอยู่ หน้าที่ของลูกคือการศึกษาเพื่อช่วยเหลือประเทศชาติต่อไปในอนาคตนะ”

ในที่สุด ร็อบบี้น้อยก็รู้สึกดีขึ้น

จอร์จมองดูครอบครัวที่มีความพอประมาณและเขารู้สึกสับสน

เขาโทษตัวเองมากขึ้นในตอนนี้ เขายังคงรู้สึกเหมือนว่าเขาคิดถึงเซธและการเติบโตของน้องสาวชองเซธ และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาจึงกลายเป็นคนที่คิดหาแต่ผลกำไรที่จะต่อรองทุก ๆ เซ็นต์

หลังจากนั้นไม่นาน เซธก็ได้พาเซร่ากลับมา