ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 842

เธอสวมชุดเดรสลูกไม้ที่เปลือยหลังเน้นส่วนโค้งเว้าที่สมบูรณ์แบบของเธอ มีสร้อยคอทับทิมสีเลือดอยู่บนคอที่เรียวสวยและต่างหูคู่หนึ่งที่ห้อยอยู่ที่หูของเธอ ลิปสติกของเธอแมตช์กับสร้อยคอในจณะที่ผมสั้นของเธอถูกผูกรวมกันบนหัวของเธอ ทำเป็นซาลาเปาที่ดูยุ่งเหยิงแต่ก็ดูดีที่ถูกกิ๊บติดกันไว้ เธอดูไร้ที่ติแต่ก็มีเสน่ห์

“ท่านครับ”

ในมุมหนึ่ง เจย์กำลังคุยกับฌอนในตอนที่ฟินน์แทรกบทสนทนาของพวกเขา

เขาหันหน้าไปมองที่ประตูอย่างสงสัย เขาจึงเห็นแองเจลีนกำลังสวมชุดเดรสยาวนางเงือกสีขาวด้วยฉลุลายดอกบนหลังและคอของเธอ เธอกำลังเดินเข้ามาในจณะที่ถือชุดเดรสของเธอ ดูเหมือนกับเอลฟ์ในสายลม เธอสวยมากจนใครก็ไม่อยากที่จะละสายตา

รูม่านตาของเจย์หดเกร็ง

ฌอนเห็นแองเจลีนและพูดกับเจย์ในทันทีว่า “นายท่านอาเรส ผมขอตัวนะครับ”

ฌอนเดินเข้าไปหาและแองเจลีนก็ยิ้มให้กับเขา เธอแหย่โดยพูดว่า “ฌอน ยินดีด้วยนะ คุณมีคนที่จะสืบทอดยีนที่ดีแล้วตอนนี้”

เธอยิ้มอย่างอบอุ่น ดูเป็นประกายในตอนที่เธอเงยหน้า

เจย์ถูกครอบงำด้วยความหึงหวง ผู้หญิงคนนี้เป็นของเขา เธอแต่งตัวเย้ายวนใจแบบนี้ได้อย่างไร? เธอกำลังเสียคุณค่าโดยการยอมให้คนอื่นมองเธอแบบนี้

ฌอนพาแองเจลีนเขาหาเจย์ แองเจลีนยิ้มและมองไปที่เจย์ เธอดูยั่วยวนใจมาก “ท่านอาเรส เราพบกันอีกแล้ว”

ฌอนมองดูพวกเขาทั้งสอง ทุกคนต่างกำลังพูดว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาอยู่ในความย่ำแย่และพวกเขาสองคนนั้นได้เลิกกันแล้ว

เขาไม่เชื่อคนเหล่านั้นในตอนแรกเพราะสิ่งที่คนอื่น ๆ ไม่รู้คือพวกเขารักกันมากแค่ไหน

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เขาเห็นถึงวิธีที่แองเจลีนปฎิบัติกับเจย์อย่างสุภาพและสายตาที่เยือกเย็นของเจย์ที่ไม่สามารถคาดเดาได้ ฌอนจึงเริ่มเชื่อข่าวลือเหล่านั้น