ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 842

มันคืองานเลี้ยงเฉลิมฉลองลูกชายของฌอนที่อายุครบหนึ่งเดือน

แองเจลีนจำได้ว่าฌอนเคยเป็นเพื่อที่ได้ร่วมงานกับเธอก่อนหน้านี้ จึงไม่มีเหตุผลที่เธอจะไม่ส่งของขวัญให้กับเขา

บางที่เธออาจจะทำงานด้วยกันกับฌอนได้อีกครั้ง

โดยปกติแล้ว หลังจากที่แองเจลีนแต่งตัว เธอขับรถไปที่เมืองอิมพีเรียลจากเมืองนางแอ่น

งานเลี้ยงของตระกูลเบลถูกจัดที่โรงแรมห้าดาวแห่งหนึ่ง

เมื่อแองเจลีนก้าวเข้าไปในฮอลล์ เธอก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที

เธอเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่ง เธอก็แต่งตัวอย่างสวยสง่าเพื่อโอกาสนี้

เธอสวมชุดเดรสลูกไม้ที่เปลือยหลังเน้นส่วนโค้งเว้าที่สมบูรณ์แบบของเธอ มีสร้อยคอทับทิมสีเลือดอยู่บนคอที่เรียวสวยและต่างหูคู่หนึ่งที่ห้อยอยู่ที่หูของเธอ ลิปสติกของเธอแมตช์กับสร้อยคอในจณะที่ผมสั้นของเธอถูกผูกรวมกันบนหัวของเธอ ทำเป็นซาลาเปาที่ดูยุ่งเหยิงแต่ก็ดูดีที่ถูกกิ๊บติดกันไว้ เธอดูไร้ที่ติแต่ก็มีเสน่ห์

“ท่านครับ”

ในมุมหนึ่ง เจย์กำลังคุยกับฌอนในตอนที่ฟินน์แทรกบทสนทนาของพวกเขา

เขาหันหน้าไปมองที่ประตูอย่างสงสัย เขาจึงเห็นแองเจลีนกำลังสวมชุดเดรสยาวนางเงือกสีขาวด้วยฉลุลายดอกบนหลังและคอของเธอ เธอกำลังเดินเข้ามาในจณะที่ถือชุดเดรสของเธอ ดูเหมือนกับเอลฟ์ในสายลม เธอสวยมากจนใครก็ไม่อยากที่จะละสายตา

รูม่านตาของเจย์หดเกร็ง

ฌอนเห็นแองเจลีนและพูดกับเจย์ในทันทีว่า “นายท่านอาเรส ผมขอตัวนะครับ”

ฌอนเดินเข้าไปหาและแองเจลีนก็ยิ้มให้กับเขา เธอแหย่โดยพูดว่า “ฌอน ยินดีด้วยนะ คุณมีคนที่จะสืบทอดยีนที่ดีแล้วตอนนี้”

เธอยิ้มอย่างอบอุ่น ดูเป็นประกายในตอนที่เธอเงยหน้า

เจย์ถูกครอบงำด้วยความหึงหวง ผู้หญิงคนนี้เป็นของเขา เธอแต่งตัวเย้ายวนใจแบบนี้ได้อย่างไร? เธอกำลังเสียคุณค่าโดยการยอมให้คนอื่นมองเธอแบบนี้

พวกเขาใช้งานเลี้ยงนี้เพื่อคุยเรื่องงาน

เจย์พูดว่า “เหตุผลที่แกรนด์ เอเซียหยุดให้การสนับสนุนพวกคุณด้วยเทคโนโลยีของเราคือบริษัทของคุณทำลายความไว้วางใจของเรา พวกคุณร่วมมือกับบริษัท อาเรส เและบริษัท ไททัสเพื่อหยุดจัดหาไมโครชิปอัจฉริยะให้กับแกรนด์ เอเซีย เราก็แค่ตอบแทนบุญคุณ”

ฌอนแตะจมูกเล็กน้อยและหัวเราะคิกคักอย่างเก้ ๆ กัง ๆ “คุณกำลังสละตัวเองเพื่อโค่นล้มศัตรูของคุณนะครับ ท่านอาเรส”

เจย์ตอบกลัย “ดูเหมือนว่าคุณยังเด็กเกินไปนะครับคุณฌอน คุณไม่เข้าใจผม เมื่อก่อนผมจะตั้งเป้าหมายที่จำทำกำไรให้คนอื่น ๆ และตัวผมเองในตอนที่ผมทำสิ่งต่าง ๆ แต่ตอนนี้ ผมก็แค่ตั้งเป้าหมายที่จะทำกำไรให้กับตัวเองและทำร้ายคนอื่น”

หลังจากที่เจย์กล่าวเช่นนั้น เขาก็จิบไวน์แดงของเขา

ปากบาง ๆ ของเขาถูกเปื้อนด้วยสีแดงโดยของเหลวสีแดงเลือด ทำให้เขาดูเหมือนกับปีศาจดูดเลือด วาทะศิลป์ของฌอนจะเทียบกับความปากดีของฌอนได้อย่างไร?

ฌอนพูดไม่ออกหลังจากที่เขาได้ยินเจย์พูดถึงการที่เขาตั้งเป้าที่จะทำกำไรให้กับตัวเองและทำร้ายคนอื่น

หลังเวลานานครู่หนึ่ง ฌอนก็ได้สติ สายตาของเขามีความงุนงง “แกรนด์ เอเซียผลิตอุปกรณ์อัจฉริยะระดับไฮเอนด์โดยไม่มีไมโครชิปจากบริษัทอื่น ๆ ได้ยังไงเหรอครับ?”