ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 869
เทมเพสยิ้มและพูดว่า “คุณไม่ชอบผมเพราะไม่ได้หุ่นยนต์อัจฉริยะใช่ไหม? และมันเป็นแบบ 99 ดอลลาร์”
เจนสันมีท่าทีที่พ่ายแพ้ “นานแค่ไหนก่อนที่ผมจะกลับบ้านได้?”
เทมเพสงุนงงเล็กน้อย
“เอิ่ม มันก็ขึ้นอยู่กับช่วงเวลาพักร้อนละโรงเรียนน่ะ”
เจนสันมองเขาอย่างสงสัย “คุณทำตัวตื่นตะหนกเรื่องอะไร?”
เทมเพสเล่นลิ้น “เปล่าซะหน่อย!”
เจนสันพูดว่า “คุณดูออกอย่างชัดเจนเลยนะ”
เทมเพสตอบกลับ “อะไรก็ช่าง”
เจสันพูดไม่ออก
เขาหันหัวเล็ก ๆ ไปยังนอกหน้าต่างของเครื่องบินและมองไปที่ท้องฟ้าสีครามและเมฆขาวข้างนอก แต่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยน้ำตา อย่างไรก็ตาม เขาฝืนที่จะกระพริบตากลับ
“เจนส์ ไม่เป็นไรที่จะร้องไห้ถ้าคุณคิดถึงคุณแม่กับคุณพ่อ คุณอาจะไม่หัวเราะเยาะคุณหรอก” เทมเพสรู้สึกว่าหัวใจของเขาขุ่นมัว
เจนสันหันหลังและจ้องไปที่ชายคนนั้น “ใครบอกว่าผมจะร้องไห้? หลังจากที่คุณพาผมไปที่โรงเรียน คุณก็กลับไปที่เมืองอิมพีเรียลในทันทีเถอะ”
เทมเพสกำลังจะร้องไห้ “เจนสัน คุณไม่ชอบผมใช่ไหม?”
“ผมไม่ได้เกลียดคุณ”
“แต่คุณไม่ชอบใช่ไหม?”
“คุณพ่อต้องการคุณมากกว่าผม”
เทมเพส “...”
“เจนส์ คุณรู้บางอย่างงั้นเหรอ?” เทมเพสไถ่ถามอย่างระมัดระวัง
เจนสันพยักหน้า “เขาไล่คุณแม่ไปและจากนั้นก็ส่งผมไปที่อื่น ร็อบบี้น้อยก็คงเป็นคนต่อไป เด็กหญิงเซ็ตตี้น้อยไม่ฉลาด เพราะงั้นเธอต้องไปคนสุดท้ายที่ไปจากเขา”
เทมเพส “...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!