ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1022

ไม่คิดว่าหลังจากลับเหลี่ยมคมมาหลายปี แองเจลีนที่ตอนนี้อยู่ในตำแหน่งที่ครองอำนาจและอิทธิพลมานานจะสามารถดูดุดันเฉียบคมได้ขนาดนี้

“คิดจะขโมยผู้สมัครของฉันเหรอไงคะ คุณเซเวียร์? ต้องขอโทษด้วยที่คุณมาช้าไปก้าวหนึ่ง” ยูมิหัวเราะ

เธอไม่เคยคิดว่าแองเจลีนเป็นน้องสะใภ้ของเธอเลย

แม้ว่ายูมิจะเป็นพี่สะใภ้ของแองเจลีนแต่เธอก็ไม่คิดจะยอมถอย

แองเจลีนกล่าวอย่างมีอำนาจว่า “การฉีกสัญญาหลังจากเซ็นไปแล้วมันก็สามารถทำได้นี่!”

ยูมิมองเจย์ “ดูรายละเอียดของสัญญาให้ถี่ถ้วนก่อนนะ ว่าจะมีผลตามมายังไงถ้าฉีกสัญญา ก่อนที่คุณจะตัดสินใจว่าจะทำหรือไม่ทำ”

เจย์ไม่สนใจผลใด ๆ ของการฉีกสัญญาแต่เขาก็ไม่ชอบที่แองเจลีนทำตัวเผด็จการใส่

“คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?” เขาถามเธออย่างโมโห

เมื่อแองเจลีนหันมามองเขา ความเย็นชาบนดวงหน้าเธอก็หายไป เธอพูดด้วยรอยยิ้ม “บริษัทเล็ก ๆ ของเธอไม่คู่ควรกับความสามารถของคุณหรอกค่ะ มาที่แกรนด์เอเซียดีกว่า คุณเขียนรายการมาได้เลยว่าต้องการอะไรบ้าง”

เจย์ตอบ “ไม่ล่ะครับ ขอบคุณ”

เมื่อเห็นเธอจ้องมองเขาด้วยสายตาเหมือนโรคจิตแถมยังใช้คำพูดหรูหราเหมือนเย้าเขา เขาก็ตัวสั่นขึ้นมาอย่างคุมไม่ได้

เมื่อยูมิเห็นว่าเจย์ปฏิเสธแองเจลีนเสียงแข็ง เธอก็มีสีหน้าที่ยินดี

เธอคิดว่าหากนายท่านอาเรสตัดสินใจมาร่วมงานกับบริษัทของเธอแล้ว ยังไงก็ไม่มีทางที่แองเจลีนจะเปลี่ยนใจเขาได้

ยูมิกล่าว “คุณเซเวียร์ คุณอาจจะเป็นประธานของแกรนด์เอเซียที่ทุกคนต้องก้มหัวให้ แต่ไม่ใช่ทุกคนจะชอบบริษัทของคุณ บ้านเมืองมีกฎหมาย คุณคงจะมาเที่ยวบีบบังคับใครต่อใครเขากลางวันแสก ๆ ไม่ได้หรอกมั้ง?”

แองเจลีนตวัดสายตามองยูมิ “คุณไม่มีสิทธิ์พูดอะไรทั้งนั้น”

เพราะว่ายูมิเรียกเธอว่า คุณเซเวียร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วทำไมเธอถึงจะต้องให้ความเคารพยูมิในฐานะคนในครอบครัวอีกล่ะ?

ยูมิกัดฟันกรอดด้วยความโมโห