หลังจากเกรย์สันกลับมาถึงบริษัท เขาก็คิดทบทวนซ้ำแล้วซ้ำอีก ก่อนตัดสินใจรายงานเรื่องสภาพความเป็นอยู่ของเจย์ให้แองเจลีนได้รับรู้
เกรย์สันพูดด้วยเสียงกลั้นสะอื้น “ท่านประธานเซเวียร์ เขากินอยู่ไม่ดีเลยครับ ผักที่บ้านพวกเขาก็เหี่ยวเหลืองแล้ว แถมยังปรุงรสเผ็ดด้วย ไม่มีอะไรที่ดีต่อสุขภาพท้องไส้ของนายท่านเลย”
แองเจลีนอึ้งไปนานเมื่อได้ยินสิ่งที่เขารายงาน
“ฉันเพิ่งให้เงินเขาไปไม่ใช่เหรอ?”
“มาริลินบังเอิญทำบัตรหายแล้วเงินก็โดนขโมยไปหมดเลยครับ”
มีประกายความโทสะแวบในตาของแองเจลีน “ฉันอยากให้นายไปตรวจสอบดูว่าใครมันขโมยบัตรไป พอหาตัวไอ้โจรนั่นเจอฉันอยากให้นายลงโทษมันให้หนัก”
เกรย์สันกำหมัดแน่น “แน่นอนครับ”
“งั้นไปได้”
เมื่อเกรย์สันจากไป เขาก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้เมื่อเดินไปถึงประตู เขาหยุดชะงักก่อนหันมามองแองเจลีน
แองเจลีนกำลังก้มหน้าอ่านเอกสารอยู่
เกรย์สันรู้สึกแย่มาก
หลายปีที่ผ่านมาท่านประธานเซเวียร์ใช่บ่าที่แสนบอบบางของเธอแบกรับภาระของแกรนด์เอเซียแทนนายท่านอาเรสและเป็นหัวหอกหลักของบริษัท เธอยังคงมุ่งมั่นและทุ่มเทแม้จะมีมีความหวังเพียงริบหรี่ที่นายท่านอาเรสจะกลับมา
ถ้าความหวังอันน้อยนิดนั้นหายไป หัวใจอันเปราะบางของเธอคงไม่สามารถทนรับไหว ดังนั้นคงเป็นการดีที่บอกให้เธอรู้ไว้บ้างเธอจะได้เตรียมใจไว้เผื่อ
“มีอะไรอีกเหรอเปล่า?” แองเจลีนเงยหน้ามองเกรย์สัน
เกรย์สันโพล่งออกมา “ท่านประเซเวียร์ ผมเจอซองถุงยางในห้องน้ำบ้านเขาวันนี้ครับ”
จากนั้นเกรย์สันก็เร่งจากไป ไม่กล้าที่จะอยู่มองสีหน้าของเธอ
แองเจลีนนิ่งงันเหมือนรูปปั้น
ซองถุงยางงั้นเหรอ?
นี่ก็เป็นหลักฐานว่าเขานอนกับมาริลินสินะ!
แม้เธอจะรู้ว่ามันช่วยไม่ได้เพราะว่าเขาเป็นสามีภรรยากัน แต่เธอก็ยังรู้สึกเจ็บปวดใจเหลือแสนเมื่อได้รู้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!