เกรย์สันกวาดตาคมดุจเหยี่ยวไปรอบ ๆ ฝูงชน ก่อนเตือนเสียงเด็ดขาดว่า “นี่คือเพื่อนร่วมงานคนใหม่ คุณเบ็น ถ้าต่อไปเขาต้องการความช่วยเหลืออะไร ทุกคนต้องพยายามช่วยเขาอย่างเต็มที่”
“เราช่วยแน่นอนครับ” ทุกคนต่างพยักหน้าและตอบรับ
แต่ละคนต่างก็มีความคิดของตนเอง ‘เราจะไปช่วยอะไรได้ ก็ท่านประธานแสนเก่งกาจ เฉลียวฉลาดจนไม่มีใครเทียบขนาดนั้น’
เจย์หน้านิ่งเฉยและดูห่างเหินขณะที่เขาเดินตรงไปที่ที่ว่างข้างหน้าต่าง เขานั่งลงและเปิดคอมพิวเตอร์
แสงไฟกะพริบบนหน้าจอก่อนที่จะเริ่มทำงานและเปิดหน้าเอกสารขึ้นมา
มันคือข้อความต้อนรับอันอบอุ่นจาก ท่านประธานเซเวียร์
‘ถึง คุณเบ็น'
‘ขอต้อนรับสู้แกรนด์ เอเซีย หวังว่าคุณจะมีวันที่ผ่อนคลายไร้เครียดตลอดทั้ง 365 วันที่แกรนด์ เอเซีย’
…
เจย์คว้าเมาส์มากดปิดข้อความอบอุ่นใจที่แองเจลีนเตรียมไว้ให้เขา
จากนั้นเขาก็เปิดไฟร์วอลล์ของแกรนด์ เอเซียขึ้นมาศึกษา
แน่นอนว่าพนักงานคนอื่นในแผนกรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ต่างก็ได้รับข้อความเหมือนกัน
แต่ว่าไม่ใช่ข้อความอบอุ่นจากท่านประธาน แต่กลับเป็นคำขู่ที่เหี้ยมโหดไร้เมตตา ‘ใครที่กล้าทำให้เขาโมโหจะต้องเก็บของแล้วออกจากบริษัทไป มีผลในทันที’
เหล่าพนักงานต่างก็มองออกไปที่แสงแดดอบอุ่นอากาศสดใสด้านนอก และเข้าใจว่าการมีลูกเห็บตกกลางเดือนมิถุนายนที่อบอุ่นนั้นมันเป็นอย่างไร
โอ้โห หนาวมาก!
พรุ่งนี้พวกเขาคงต้องสวมเสื้อผ้าหลายชิ้นเมื่อมาทำงาน
เพื่อจะดูแลเจย์ได้อย่างดี เกรย์สันก็หางานให้ตัวเองทำที่แผนกรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ด้วย เป็นแบบนี้เขาถึงจะคอยดูแลเจย์อยู่ใกล้ ๆ ได้
ตอนเที่ยง เกรย์สันก็พาเจย์ไปที่ห้องอาหารของพนักงาน ทันทีที่พวกเขาเข้าไปก็ได้ยินเสียงพวกพนักงานบ่น
“ทำไมวันนี้อาหารถึงจืดชืดจัง? ไม่มีจานไหนเลยที่รสจัด”
“วันนี้ห้องครัวเกลือหมดเหรอไงกัน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!