ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1031

”เขาทำลายชื่อเสียงที่ฉันลำบากลำบนสั่งสมมาแทบตายหลายปีต่อหน้าพนักงานจนไม่เหลือแล้ว ฮือ ๆ ชื่อเสียงของฉันที่เป็นประธานหญิงที่สวยที่สุดในเมืองอิมพีเรียลผู้มีทั้งความเฉลียวฉลาดและความงามก็ถูกทำลายย่อยยับด้วยคำพูดของเขาไม่กี่คำ”

ขณะที่แองเจลีนกล่าว เธอก็เอาหัวโขกโต๊ะไปด้วยอย่างว้าวุ่นใจ “เขากล้าพูดจาไม่เกรงใจกันแบบนี้ก็เพราะเขารู้ว่าฉันชอบเขาสินะ”

ดวงตาคู่สวยของเจย์เบิกกว้าง และมีแววของความรังเกียจแฝงอยู่ในดวงตา

เขาเลิกคิ้วขึ้นและพูดอย่างเย็นชาออกมาสองคำ “เด็กน้อยจริง ๆ”

แองเจลีนเงยหน้าขึ้นอย่างตกใจและเห็นเจย์ยืนสบาย ๆ อยู่ตรงหน้าพร้อมมองเธอด้วยสายตารังเกียจ

แองเจลีนหน้าแดงทันที

“ทำไมนายมาอยู่ตรงนี้?”

“ผมเอาข้าวมาให้” เจย์ดันกล่องอาหารกลางวันไปให้เธอ

เมื่อมองเห็นกล่องอาหารตรงหน้า แองเจลีนก็หลุดยิ้มออกมา “นายมานี่เพื่อมาขอโทษฉันเหรอ?”

เจย์ข่มอารมณ์ “ผมคิดว่าคุณโดนด่ายังไงก็ไม่สะเทือนซะอีก?”

แองเจลีนพ่นข้าวที่เพิ่งตักเข้าปากออกมา เธอมองเขาแล้วทำแก้มพอง “แล้วฉันต้องปล่อยให้นายมาเหยียบย่ำศักดิ์ศรีฉันได้ตามใจงั้นเหรอ?”

ริมฝีปากเซ็กซี่ของเจย์กระตุกยิ้มเป็นการยอมรับโดยนัย

แองเจลีนโมโหขึ้นมา

เธอโบกมือไล่เขาอย่างอ่อนแรง “นายไปเถอะ แล้วก็ไม่ต้องมาหาฉันอีก ถ้าฉันไม่ได้เรียกพบ ฉันยังไม่อยากอายุสั้น”

“แบบนั้นแหละที่ผมต้องการ”

แองเจลีน “....”

เจย์เดินจากไป

ตอนที่เขามา เขารีบเร่งเดินมาจนไม่มีเวลาได้ชื่นชมทิวทัศน์ของชั้นเก้าเลย

ตอนนี้เขาพอมีเวลาว่างในขณะที่กำลังเดินกลับไป ผนังกระจกสีที่ตกแต่งงดงามดึงดูดความสนใจของชายหนุ่ม

ท่ามกลางกระจกสีเป็นแนวยาวนั้นมีดาวนำโชครวมกันอยู่เป็นกลุ่ม ภาพสีสันสดใสนั้นส่งผ่านข้อความบางอย่าง แม้ดูเหมือนว่าอาจจะมีดาวนำโชคไม่พอเพราะพื้นที่หนึ่งในสามของผนังยังว่างเปล่า