ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1041

”เอ่อ ดิฉันว่าแกะ เนื้อวัวและตับหมูน่าจะทำให้ค่าคอเรสเตอรอลพุ่งเลยนะคะ ถ้ากินมากไป” พยาบาลหัวเราะ

เจย์ “...”

มาริลินกระซิบบอกเขา “เธอเป็นประธานของโรงพยาบาลนะคะที่รัก ทำไมคุณถึงซื้อตับมาให้ล่ะแค่นี้ล่ะ? ไม่ซื้อพวกจานเคียงมาเพิ่มหน่อยล่ะคะ?”

เพราะว่าอยากจะไล่แม่คนนี้ไปให้พ้นหน้า แองเจลีนจึงพูดกับมาริลิน “อืม คุณผู้หญิง พวกผู้ชายทื่อ ๆ อย่างเขาคงไม่เข้าใจเรื่องง่าย ๆ แบบนั้นหรอก ทำไมคุณไม่ไปหาซื้อจานเคียงมาให้ฉันสักสองสามอย่างล่ะ?”

มาริลินลุกขึ้นยืนอย่างยินดี “ได้ค่ะ”

เมื่อมาริลินจากไป แองเจลีนก็เริ่มกินอาหารอย่างหิวโหย

แม้ว่าจะเป็นอาหารเพียงจานเดียวแต่ปริมาณมันก็มากเกินไป

ท้องแองเจลีนอิ่มแน่นแทบระเบิดเพราะกินมากเกินไป เธอแหย่เจย์ “นี่นายคิดว่าฉันเป็นหมูจริง ๆ เหรอเนี่ย?”

เจย์ไม่ตอบอะไร

เมื่อเขาเห็นใบหน้าซีดเผือดของเธอก่อนนี้ เขาก็กังวลแล้วคิดขึ้นมาว่าถ้ากินตับจะช่วยเพิ่มการสร้างเม็ดเลือดให้ร่างกายได้ เขาจะเหลือแรงไปคิดเรื่องอื่นอีกได้อย่างไร?

เมื่อเจย์เห็นว่าเธอกินตับเกือบหมดไปหลายกล่องอย่างรวดเร็ว เขาก็รีบห้ามเธอ “หยุดกินเถอะครับ”

แองเจลีนยิ้มสวยให้เขา “ไหน ๆ นี่ก็เป็นโอกาสแสนหายากที่นายจะทำอะไรให้ฉัน ฉันก็ต้องใช้ให้คุ้มค่าสิ ใช่ไหมล่ะ?”

คำพูดของแองเจลีนเหมือนไปกระทบจิตใจบางส่วนของเขาอย่างจัง

เธอชื่มชมความทุ่มเทของเขาเพราะว่าเธอสนใจห่วงใย

เขารู้สึกว่า ตัวเขาเองมีเกียรติและมีค่าเมื่อเขาอยู่กับแองเจลีน

หลังจากทานเสร็จ แองเจลีนก็เอามือลูบท้องกลมเป่งและลุกขึ้น ทันใดนั้นเธอก็ร้องออกมาแล้วยืนนิ่งตัวแข็งไม่ขยับสักก้าว

เจย์มองเธออย่างหวาดหวั่น “เป็นอะไรไป?”

แองเจลีนเหมือนอยากร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก “ฉันคิดว่าฉันกินมากเกินไป”

เจย์อึ้งพูดไม่ออก

“นี่คุณอายุเท่าไรกัน? คุณไม่รู้เหรอไงว่ากระเพาะตัวเองรับไหวแค่ไหน?”

จากนั้นเขาก็กดให้เธอนั่งลงกับเก้าอี้และไปหาพยาบาลเพื่อขอความช่วยเหลือ