ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1109

แองเจลีนเดินตรงไปหาลุงแอนดี้ด้วยสีหน้าบูดบึ้งแล้วถามเขาว่า “บอกฉันหน่อย ลุงแอนดี้ เขาจ่ายคุณเท่าไรให้คุณหักหลังแกรนด์เอเซีย?”

ชายชราดูกระวนกระวาย “คุณพูดเรื่องอะไร ประธานเซเวียร์? ไม่มีใครสั่งให้ผมทำทั้งนั้น”

ดวงตาแองเจลีนฉายแววหยามหยัน “โธ่ ลุงแอนดี้ พนักงานคนอื่น ๆ ของแกรนด์ เอเซียต่างก็มีสิทธิ์ที่จะมาด่าฉันยกเว้นคุณ”

ลุงแอนดี้ดูงงงวย

แองเจลีนพูดต่อ “ตั้งแต่ตอนที่คุณป่วยหนักเมื่อสองปีก่อนนะลุงแอนดี้ คุณก็ไม่มีความสามารถที่จะทำงานได้อีกแล้ว แกรนด์ เอเซียได้ยกเลิกสัญญาจ้างคุณไปตั้งแต่เมื่อสองปีก่อน คุณลืมเรื่องนี้ไปแล้วเหรอ?”

ลุงแอนดี้ส่ายหน้า “คุณโกหก ผมไม่เคยเซ็นสัญญายกเลิกการจ้างงานอะไรทั้งนั้น”

แองเจลีนชำเลืองมองเกรย์สัน เขาหันกลับแล้วเดินขึ้นตึกไป

ไม่นานนัก เกรย์สันก็กลับลงมาพร้อมเอกสารการเลิกจ้างงานของลุงแอนดี้ แล้วส่งให้แองเจลีนอย่างนอบน้อม

แองเจลีนโยนเอกสารไปให้ลุงแอนดี้ “ลองดูสิว่านี่ใช่สัญญายกเลิกการจ้างงานไหม แล้วดูสิว่าใช่ลายเซ็นคุณไหม”

ลุงแอนดี้เปิดดูเอกสารสัญญายกเลิกจ้างงานและมองที่ลายเซ็นของตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อ

แองเจลีนพูด “เรื่องที่คุณทำก็แค่มานั่งที่ออฟฟิศไปวัน ๆ คุณไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นก็ยังได้เงินเดือนเท่ากับคนอื่น ๆ คุณคิดว่าคุณได้รับเงินเดือนจากการทำงานของคุณเหรอ? เข้าใจผิดแล้ว เงินเดือนของคุณแต่ละเดือนนั้นโอนให้จากบัญชีส่วนตัวของฉันเอง”

“หรือให้พูดง่าย ๆ ก็คือ ตลอดสองปีที่ผ่านมา ฉันให้คุณยังได้ทำงานอยู่ก็เพราะเห็นแก่ท่านประธานคนก่อน แต่คุณก็ยังไม่รู้เรื่องรู้ราวแล้วก็ทรยศหักหลังคนที่คอยช่วยเหลือคุณ รับสินบนจากคนอื่นแล้วก็ยังมาดูถูกอาการป่วยของฉัน”

แองเจลีนยังคงพูดต่อด้วยน้ำเสียงคุกคาม “ลุงแอนดี้ นับจากพรุ่งนี้เป็นต้นไปคุณไม่ต้องมาทำงานอีกแล้ว”

คราแรกบรรดาคนมุงทั้งหลายต่างก็ไม่พอใจที่เห็นแกรนด์ เอเซียใช้อำนาจรังแกคนอ่อนแอกว่า พวกเขาต่างก็อยากเรียกร้องความยุติธรรมให้ชายชรา

แต่แองเจลีนพูดเพียงไม่กี่คำก็เปลี่ยนลุงแอนดี้จากชายแก่อ่อนแอน่าสงสารที่โดนรังแกให้กลายเป็นตัวร้ายที่ไม่รู้บุญคุณคน ชาวบ้านที่มุงพากันมองลุงแอนดี้ด้วยสายตาไม่พอใจ

ลุงแอนดี้พูดอย่างร้อนรน “คุณโกหก”