เชอร์ลีย์ยิ้มอย่างแจ่มใส “แอปเปิลดีเลยค่ะ แองเจลีนน้อยบอกว่าแอปเปิลหมายถึงความปลอดภัยตลอดปีเชียวนะ!”
เซย์นพึมพำขณะที่ปอกแอปเปิล “อย่าเชื่อที่แองเจลีนพูดซะหมดเลย แม่นั่นก็คิดแต่เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ แค่นั้นแหละ ผมไม่คิดว่าเธอจะฉลาดกว่าคุณหรอกนะ”
เขาพูดต่อ “อีกอย่างนะ คุณก็เป็นพี่สาวส่วนเธอเป็นน้อง ผมควบคุมอะไรเธอไม่ได้เพราะงั้นคุณก็ต้องช่วยผม ใช้ความเป็นพี่สาวของคุณสั่งสอนเธอหน่อยเวลาที่เธอทำอะไรไม่ถูก เธอน่ะจะฟังคุณแต่ไม่ยอมฟังอะไรผมเลย”
เชอร์ลีย์ตอบ “ทำไมแองเจลีนน้อยถึงทำผิดได้ล่ะคะ? เธอน่ะทั้งใจดี ขนาดคนไม่ดีเธอก็ยังมีไมตรีให้ แถมเธอยังอุทิศทุกอย่างให้คนรอบตัว ฉันจะไปดุเธอได้ยังไงกัน?”
เซย์นประหลาดใจมาก เขาถ่มแอปเปิลออกจากปากและครวญ “นี่คุณแต่งงานกับผมหรือแต่งกับเธอกันแน่? ผมอยู่กับคุณมาตั้งนานแต่ไม่เห็นคุณจะเคยเยินยอผมขนาดนี้เลย”
เชอร์ลีย์ยิ้ม “เซย์น แองเจลีนน้อยอยากให้เราหย่ากัน เธอได้บอกเรื่องนี้กับคุณไหมคะ?”
เซย์นผุดลุกขึ้นยืนอย่างตกใจ พอเขาได้เห็นเชอร์ลีย์ยิ้มกว้างมาให้เขาก็ถึงรู้ตัวว่าตื่นตระหนกมากไป
แต่เขาก็ได้ยินไม่ผิด แองเจลีนอยากบังคับให้เขาหย่ากับเชอร์ลีย์ดังนั้นนี่น่าจะเป็นเรื่องที่จริงจังทีเดียว
“เธอมีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนั้นกัน? มีคนโสดในแกรนด์ เอเซียตั้งมากมายให้เธอไปวุ่นวายด้วยไม่ใช่เหรอไง ทำไมเธอต้องมากังวลเรื่องคู่แต่งงานแบบเราด้วย?”
ยิ่งคิดเซย์นก็ยิ่งไม่สบายใจ “แม่คนนั้นกังวลเรื่องอะไรต่ออะไรมากมายไปหมด ไม่แปลกใจเลยที่เธอเป็นโรควิตกกังวล”
เซย์นกลัวว่าคำแนะนำของแองเจลีนจะทำให้เชอร์ลีย์เสียใจ เขาเลยยกมือขึ้นแล้วกล่าวคำสาบานต่อหน้าเธอ “เชอร์ลีย์ คุณไม่ต้องห่วง ผมไม่ใช่คนที่มองอะไรสั้น ๆ ผมบอกว่าผมจะดูแลคุณตลอดไป ก็คือตลอดไป”
เชอร์ลีย์พยักหน้าแล้วพูดว่า “ฉันเชื่อว่าคุณจะดูแลฉันไปตลอดชีวิตของฉันค่ะ ไม่ว่าฉันจะเป็นภรรยาของคุณหรือไม่ก็ตาม”
เซย์นส่ายหน้าปฏิเสธอย่างแรง “ถ้าคุณไม่ใช่ภรรยาผม ผมก็จะไม่ดูแลคุณ ผมจะดูแลแค่ครอบครัวของผมเท่านั้น ถ้าผมยังมีข้าวพอกินจะต้องไปสนใจคนอื่นทำไม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!