ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1155

จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวเขา “เจย์บี้ คุณต้องจับมือฉันไว้แน่น ๆ นะ อย่าปล่อยล่ะ”

“ฉันจะทำงานให้หนักแล้วหาเงินมาให้ภรรยาตัวน้อยของฉัน”

เจย์ปวดหัวขึ้นมาจนเขาต้องเอามือกุมหัวแล้วทรุดลงนั่งกับพื้น

เด็กหญิงค่อย ๆ เอาสร้อยเส้นนั้นยัดใส่มือเขาแล้วบอกว่า “พี่ชาย ฉันเอาสร้อยเส้นนี้ให้คุณก็แล้วกัน หวังว่ามันจะนำโชคดีมาให้คุณนะ”

“ขอบคุณ” เจย์พูดอย่างเจ็บปวดทรมาน

เขาดึงทึ้งผมของตัวเอง หัวเขาปวดมากจนเหมือนมันจะระเบิด

มีผู้คนมากหน้าหลายตาวูบไหวรอบตัว เสียงต่าง ๆ มากมายดังก้องในหูเขาไม่หยุด

“แผ่นกันรอยหน้าจอ แผ่นกันรอยหน้าจอ แผ่นกันรอยโทรศัพท์”

“คุณผู้หญิง อยากได้แผ่นกันรอยไหม?”

“ท่านประธาน คุณนี่เก่งเรื่องติดแผ่นกันรอยมากเลยนะ” เสียงร่าเริงดังขึ้น

เจย์รู้สึกตกใจจนพูดไม่ออก ทำไมถึงมีเสียงแปลก ๆ พวกนี้ดังก้องในหัวเขากันนะ?

ท่านประธานแบบไหนกันที่ทำตัวต่ำต้อยจนต้องมานั่งติดแผ่นกันรอยเนี่ย?

บทสนทนาต่อมาที่ดังก้องในหัวทำให้เขาหมดสภาพ

“โรส ลอยล์ กลับบ้านมากับฉัน”

“ฉันมีเงื่อนไขของฉัน”

“ว่ามา”

“ในอนาคต คุณห้ามรังแกฉันอีก คุณห้ามโกหกฉัน แล้วก็ห้ามทำหน้าเย็นชาแบบนั้นด้วย ในสายตาของคุณ ฉันต้องเป็นคนที่สวยที่สุด แล้วพอคุณคิดถึงฉันก็ต้องยิ้ม…”