ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1179

”หน้าไม่อาย”

คำนั้นยิ่งฟังดูทุ้มลึกก้องกังวานหลังที่ดังผ่านไมค์ ทำให้ยากที่จะบอกถึงตัวตนของเจ้าของเสียง

ห้องประชุมที่แสนอึกทึกเปลี่ยนเป็นเงียบสนิทในพริบตา

“ใครกันน่ะ?”

“ใครพูดน่ะ?”

ตอนนั้นเองบางสิ่งที่แปลกประหลาดก็เกิดขึ้น ภาพที่อยู่บนจอซึ่งเป็นภาพของคอมพิวเตอร์ที่วางบนแท่นหน้าห้องประชุมก็เลื่อนด้วยตัวเอง

จู่ ๆ ระบบภายในของแกรนด์ เอเซียก็ถูกปลดล็อก ทั้งรูปแบบผังและโครงสร้างของแต่ละแผนกต่างก็เปลี่ยนไปอย่างผิดหูผิดตา เว็บโฉมใหม่นี้ดูมีประสิทธิภาพและทรงพลังยิ่งขึ้น

แองเจลีนรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ เธอกระซิบถามเกรย์สัน “เกิดอะไรขึ้น เกรย์สัน?”

เกรย์สันเดินเข้ามาหาแองเจลีนและกระซิบตอบ “มีใครบางคนแอบช่วยเราอย่างลับ ๆ ด้วยการปลดล็อกระบบภายในของแกรนด์ เอเซียครับ”

ใบหน้างดงามของแองเจลีนฉายแววประหลาดใจ

จากนั้นแองเจลีนก็สั่งเกรย์สันหลายเรื่อง เขาคว้าไมค์มาและเดินไปที่กึ่งกลางแท่นหน้าห้องประชุม ด้วยทีท่าหนักแน่นเขาก็ตอบกลับการโจมตีไปว่า “นี่ก็เหมือนกระจกวิเศษที่เผยตัวตนของปิศาจร้าย การที่ระบบภายในของแกรนด์ เอเซียโดนแฮ็กนั้นช่วยเผยให้เราเห็นสันดานอันชั่วร้ายน่ารังเกียจของมนุษย์ในตัวของบรรดาผู้ถือหุ้นของเราที่นี่ หึ มีทั้งพวกที่รอฉวยโอกาสจากหายนะของเราและพวกที่นั่งเฉยคอยรอชมว่าจะเกิดอะไรขึ้น และที่เลวร้ายที่สุดก็คือ พวกที่มีความคิดเพ้อฝันเรื่องการบังคับคุณแองเจลีนให้ลงจากตำแหน่งและตนเองจะผงาดขึ้นมาสู้กับแกรนด์ เอเซีย”

สตีเฟนรู้ว่าคำพูดเหน็บแนมที่เกรย์สันกล่าวนั้นหมายถึงตัวเขา แต่เขาก็ยังคงมุ่งมั่นที่จะบรรลุเป้าหมายให้ได้แม้ว่าจะโดนโต้กลับ และยังยืนกรานที่จะโค่นแองเจลีนลงจากตำแหน่งให้ได้

สตีเฟนพูดว่า “ผมไม่ได้ฉวยโอกาสกับแกรนด์ เอเซียยามที่ประสบเรื่องวิกฤติเพื่อที่จะลุกขึ้นมาสู้กับคุณนะ คุณเกรย์สัน เราเจรจาต่อรองกับประธานเซเวียร์แล้วและได้ตกลงกันเรียบร้อย เธอยินดีที่จะคืนเบล เอนเตอร์ไพรส์ให้กับเรา เราเอาเอกสารสัญญามาด้วย เชิญคุณดูได้ตามสบายเลยคุณเกรย์สัน”

เกรย์สันเดินเข้าไปหาเซร่าพร้อมดึงเอกสารมาจากอ้อมแขนเธอ ก่อนที่จะเปิดดูผ่าน ๆ แล้วแค่นเสียง “น่าประหลาดนะ เห็นชัด ๆ ว่าตราประทับนี้เป็นของปลอม คุณนี่ก็ใจกล้าหน้าด้านโกหกแล้วก็อ้างว่า ประธานซเวียร์เป็นคนเซ็นเอกสารพวกนี้กับคุณ”

สตีเฟนนั้นเชื่อมั่นอย่างยิ่งว่าตราประทับนี้เป็นของจริง เขาหัวเราะ “แหม ๆ คุณเกรย์สัน อย่าเพิ่งรีบร้อนสรุปสิว่า ตราประทับนั่นเป็นของปลอมน่ะ”

เกรย์สันเยาะ “งั้นก็มารอดูแล้วกัน”

แต่ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินพ้นประตูห้องประชุมออกไปนั้น ร่างสูงทรงเสน่ห์ก็ก้าวมาขวางทางพวกเขาไว้

“พยายามจะหนีเหรอ? คุณไม่คิดว่ามันจะง่ายไปหน่อยเหรอ?”

สีหน้าของเจนสันเย็นชา ขณะที่ทั้งร่างก็แผ่รังสีเย็นยะเยือกออกมาไม่ต่างจากตู้เย็นขนาดยักษ์ ทันใดนั้นลมเย็นหอบหนึ่งก็พัดเข้ามาปะทะตัวพวกเขา

สตีเฟนและคนอื่น ๆ ต่างก็ตัวสั่นอย่างคุมไม่อยู่ แต่ไม่นานนักก็กลับมาควบคุมตัวเองได้

เจนสันเป็นแค่เด็กเท่านั้น มีอะไรให้ต้องกลัวกัน?

เจนสันชำเลืองมองแม่ที่อ่อนแอและไร้ทางสู้ของเขาบนเวที ความคิดที่ว่าแม่ต้องลากสังขารที่เจ็บป่วยอ่อนล้าเพื่อมารักษาตำแหน่งของตัวเองไว้นั้น ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดเหมือนมีมีดเฉือนหัวใจ

ขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกว่า การที่จะอภัยให้พวกผู้ถือหุ้นกระด้างกระเดื่องเหล่านี้เป็นเรื่องแสนยาก เจนสันบอกว่า “คุณทำผิดกฎหมายในข้อหาปลอมแปลงเอกสาร พวกเรา จับคนพวกนี้ไปส่งที่สถานีตำรวจด้วย”