ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1229

เมื่อเซย์นเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นน้ำตาของโจเซฟิน

เซย์นรู้สึกเหมือนในหัวใจมีเสียงระเบิดดังตู้ม

ทันใดนั้นเขาก็จัดเต็มและตะโกนสุดปอดว่า “โจเซฟีน อาเรส ตราบใดที่เธอยอมแต่งงานกับฉัน เซย์น เซเวียร์ ฉันสัญญาว่าเธอจะมีชีวิตสุขสบาย จากนี้ไปเธอจะเป็นราชินีของฉันและฉันจะทำทุกอย่างที่เธอบอก แต่งงานกับฉันให้ฉันดูแลเธอและปกป้องเธอไปทั้งชีวิตได้ไหม?”

โจเซฟีนยิ้มงดงามออกมา “ตกลง”

เซย์นลุกขึ้นและกระชิบบอกโจเซฟีน “หลานตัวดีของเธอเล่นงานฉันแล้ว”

กระแสความอบอุ่นไหลท่วมท้นหัวใจของโจเซฟีน เจนส์มักจะทำตัวไร้อารมณ์และห่างเหินแต่เธอต้องแปลกใจที่รู้ว่าที่จริงเขาห่วงใยเธอ… โดยเฉพาะในเวลาที่สำคัญแบบนี้

แน่นอนว่าความพยายามทั้งหมดของเธอนั้นคุ้มค่า

เซย์นรู้สึกทดท้อใจขึ้นมา “ทำไมฉันถึงรู้สึกเหมือนกำลังเข้าถ้ำเสือเลยล่ะเนี่ย?”

บรรดาแขกเหรื่อต่างอดหัวเราะไม่ได้เมื่อได้เห็นคนรุ่นเยาว์ปั่นหัวกันแม้ว่าพวกเขาจะรักกันมาก เจย์ก็ไม่ชอบที่มีเสียงดังอึกทึกมากเกินไป ดังนั้นเขาจึงอุ้มแองเจลีนขึ้นมาและเดินตรงขึ้นไปที่ห้องนอนชั้นบนทันที

เขาอุ้มแองเจลีนไว้ในอ้อมแขนอย่างเชี่ยวชาญขณะที่แองเจลีนก็โอบแขนรอบคอเขา ทั้งคู่ดูเหมาะสมกันดั่งกิ่งทองใบหยก ซึ่งทำให้ภาพของทั้งสองดูงดงามเกินบรรยาย

ทันใดนั้นโจเซฟินก็ยื่นมือออกมาหาเซย์น “อุ้มฉันหน่อย เซย์น”

เซย์นมองโจเซฟีนที่ร่างสูงอวบอัดตาเบิกโพรง “นี่เธอล้อเล่นใช่ไหม?”

โจเซฟินยืนกราน “อุ้มหน่อยนะ”

เซย์นต้องรวบรวมพลังราวเฮอร์คิวลิสเพื่ออุ้มโจเซฟินขึ้น

หลังจากที่เดินโซเซมาได้สองก้าว เขาก็ตะโกนออกมาว่า “นี่เธอลดน้ำหนักหน่อยได้ไหม?”

โจเซฟินลงจากอ้อมแขนเขาและพูดอย่างไม่พอใจ “ฉันไม่ได้อ้วนซะหน่อย นายต่างหากที่เอวไม่ดี”