หุ้นของบริษัท เบล แตะจุดต่ำสุดในแต่ละครั้งติดต่อกันสามวันแล้ว
สินทรัพย์ของบริษัท เบล อาจลดลงอย่างรวดเร็วในอัตราที่มองเห็นได้ ดังนั้น มันจึงนำไปสู่การลดลงและเป็นผลต่อความน่าเชื่อถือของธนาคาร
สแตนลีย์ เบล รู้สึกกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้
คณะกรรมการกำลังเริ่มขอเรียกร้องพิจารณากันเป็นอย่างมากกับเรื่องนี้ เพียงแค่ แนนซี่ เบล ผู้ก่อเหตุไปขอโทษ โรส ลอยล์ ไม่เช่นนั้น ความโกรธของท่านอาเรสก็ยากที่จะหายไปและบริษัท เบล ก็ใกล้จะล้มละลายเต็มที
แม้ว่าสแตนลีย์มักจะตามใจให้ท้ายลูกสาวของเขาตลอด แต่ภายใต้แรงกดดันของคณะกรรมการบริหาร ทำให้เขาก็เห็นด้วยกับการตัดสินใจของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่แนนซี่รู้ข่าวเธอก็เหวี่ยงอารมณ์ฉุนเฉียวเหมือนเจ้าหญิงในคฤหาสน์ของตัวเอง
“พ่อคะ หนูขอโทษผู้หญิงบ้านนอกที่ต่ำต้อยอย่าง โรส ลอยล์ ไม่ได้”
นายหญิงเบลมองลูกสาวที่ร้องไห้และรู้สึกปวดใจอย่างรุนแรง
“โรสใช้กลอุบายเพื่อยกเลิกการแต่งงานที่ดีระหว่างแนนซี่และท่านอาเรส แนนซี่ควรจะเกลียดเธอ แต่ในเมื่อ ตอนนี้คุณกำลังบังคับให้เธอขอโทษหล่อน แนนซี่จะรู้สึกแย่แค่ไหน?”
ฌอน เบล กำลังนั่งอยู่บนโซฟา เขาถือรีโมทคอนโทรลของทีวีไว้ในมือขณะที่เปลี่ยนช่องรายการทีวีไปเรื่อย ๆ
เขาทำนิ่งเฉยราวกับว่าปัญหาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา
“ฌอน สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะคุณ มีผู้หญิงตั้งมากมายในเมือง อิมพีเรียล ดังนั้น ทำไมนายถึงต้องจ้างโรสเป็นผู้ช่วยของนายด้วย?” คุณหนูเบลโกรธมากเมื่อเห็นฌอนทำราวกับว่าเขาอยู่เหนือทุกสิ่ง
ฌอนปิดทีวีและโยนรีโมทลงบนโต๊ะกาแฟ เขาลุกขึ้นยืนและพูดว่า “เอาล่ะ น้องสาวของผมและผมจะไปขอโทษโรส”
แนนซี่พูดอย่างบึ้งตึง “ฉันไม่อยากไปกับพี่ พี่ไม่ได้มีเจตนาดีที่จะช่วยกันเลย พี่จะไม่หัวเราะเยาะฉันเมื่อพี่อยู่ที่นั่นเหรอ?”
ฌอนมีสีหน้าทำอะไรไม่ถูกขณะที่เขาพูดว่า “น้องสาว เธอเป็นคนที่พาโรสเข้าไปในห้องฉันในวันนั้น ฉันตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกพบ ดังนั้น ฉันผิดหรอที่เลือกเธอมาเป็นผู้ช่วยของฉัน? ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าฉันต้องเสียใจกับเธอเป็นการส่วนตัว? ฉันจะคาดเดาได้อย่างไรว่าเธอจะล้างแค้นศัตรูส่วนตัวในบริษัท?”
คำพูดนี้อาจกล่าวได้ว่าเป็นเหมือนเข็มที่ซ่อนอยู่ในผ้าไหม และเขารายงานความชั่วร้าย ความพยาบาท และความประมาทของแนนซี่อย่างเห็นได้ชัด
สแตนลีย์เคยคิดว่าแนนซี่เป็นผู้ใหญ่และมีพรสวรรค์ที่มั่นคง แต่แล้วหลังจากได้ยินฌอนพูดแบบนั้น เขาก็รู้สึกว่าแนนซี่ยังคงเป็นเด็กเล็ก ๆ เอาแต่ใจอยู่เหมือนกัน
“แนนซี่ หยุดวุ่นวายมากไปกว่านี้เถอะ ปล่อยให้พี่ของเธอพาเธอไปเพียงแค่เธอขอโทษโรสเท่านั้น”
มันเป็นคำสุดท้าย
แนนซี่แอบกัดริมฝีปากของเธอและทำให้ฌอนจ้องมองด้วยสายตาที่มีพิษร้าย
อย่างไรก็ตาม ฌอนหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างใจเย็นและโทรหาโรส
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!