ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 282

มันน่าจะดีสำหรับพี่สะใภ้ของเธอ หากพี่สะใภ้ได้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง

โจเซฟินรู้มาโดยตลอดว่าพี่ชายของเธอสามารถแต่งงานใหม่กับผู้หญิงคนไหนก็ได้ แต่อาจจะไม่สามารถมอบความรักให้กับใครได้

เสียงกริ่งประตูยังคงส่งเสียง

เสียงอันน่ารำคาญทำให้โจเซฟินต้องรีบเอาก้อนสำลีมาปิดหูทั้งสองข้าง

โรสเดินไปเปิดประตูอย่างลังเล

เธอมองชายทั้งสองคนตรงหนาประตูอย่างโกรธแค้น เกรย์สันรู้สึกงงว่าทำไมโรสต้องโกรธ?

เวลาของท่านอาเรสเป็นเงินเป็นทอง สำหรับเขาแล้วให้รออยู่ตรงนี้เพียงครึ่งชั่วโมง ใครจะรู้ว่าเขาเสียเงินไปเท่าไหร่เเล้ว? ต้องเป็นท่านอาเรสสิ ที่ต้องโกรธ

โจเซฟินเกรงว่าความโกรธของโรสจะยิ่งยั่วยุให้พี่ชายของเธอหมดความอดทน และกลัวว่าโรสจะเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบเธอจึงออกมาจากห้องเพื่อช่วยจัดการเรื่องต่าง ๆ ให้เรียบร้อย

“พี่ชาย นายมาทำอะไรตรงนี้อีกล่ะ?” เธอทำเหมือนกับว่าไม่ได้ยินกริ่งที่ดังมาก่อนหน้านี้

สายตาคมราวกับมีดของเจย์จ้องมองหน้าเจ้าเล่ห์ของโจเซฟิน “หูหนวกหรือไง? อยากให้ฉันหาหมอมาดูแลหูเธอให้ไหม?”

“ไม่ต้องหรอกพี่ชาย พี่สะใภ้กับฉัน เราฟังเพลงกันอยู่ค่ะ” โจเซฟินบีบแขนโรสอย่างแรง เพื่อให้เข้าใจตรงกัน

อย่างไรก็ตาม โรสเป็นผู้เก่งกาจในเรื่องความดื้อรั้น เธอจ้องมองเจย์อย่างไร้ซึ่งความเกรงกลัว “ฉันไม่ต้อนรับคุณทั้งสองคน กลับไปเถอะ!”

เกรย์สันและโจเซฟินกลัวจนเหงื่อตก โรสกำลังยั่วยุโดยที่ไม่เกรงกลัวต่อความตาย

ดูเหมือนว่าเขาทั้งสองคนกำลังจะได้เห็นภาพเลือดของโรสที่หลั่งจนเป็นแม่น้ำ

เสียงเย็นเยือกพุ่งออกจากร่างกายของเจย์ราวกับจะทำให้ผู้ที่ได้ยินกลายเป็นหุ่น

เกรย์สันและโจเซฟินถอยหลังอย่างหนีอย่างไม่รู้ตัว นี่คงเป็นวิธีที่ป้องกันตัวเองได้อย่างดีที่สุดในช่วงเวลานี้

เจย์จ้องมองโรสด้วยความไม่พอใจละคนเย็นชา “โรส อย่าทำตัวน่าไม่อาย”

ในใจของโรสยังคงวนเวียนเรื่องความกำพร้าของเซ็ตตี้น้อย คืนนี้ช่างเป็นคืนที่ปัญหาไม่มีสิ้นสุด

ความเป็นแม่ทำให้เธอเป็นคนเข้มแข็งและไม่เกรงกลัว เจย์ เอเรส