ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 284

เจย์ที่ถูกจับกุมตัวได้แต่ขำทั้งน้ำตา "เธอกำลังทำอะไร?"

โจเซฟินยื่นหน้าเข้าไปหาเจย์ เจย์ผลักหัวเธอออกด้วยมือเพียงมือเดียวก่อนจะเปิดประตูให้เธอดูภายในห้องด้วยอย่างไม่ยินดี “เธอควรกลับไปบ้านซะ”

เด็ก ๆ มองรอดช่องว่างระหว่างประตูจึงได้เห็นว่าคุณแม่ของพวกเขาถูกห่อด้วยผ้าน่วมสีขาวและนั่งอยู่บนเตียง ราวกับว่าคุณแม่เป็นตุ๊กตาหิมะที่ไม่สามารถกระดุกกระดิกอย่างน่าตกใจ

เด็ก ๆ เป็นห่วงคุณแม่และตะโกนว่า “คุณแม่ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?”

เจย์ตอบด้วยด้วยเสียงเข้ม “คุณแม่สบายดี”

เพราะวันนี้เธอแสดงกริยาอวดดีต่อหน้าเขา เขาจึงใช้กลยุทธนี้ในการลงโทษเธอเพื่อเป็นการระบายอารมณ์โมโห

แต่ก่อนที่เธอจะโดนเขาสำเร็จโทษ เขากลับต้องมาถูกแก๊งอันตพาลตัวน้อยเล่านี้ทำลายแผนการอย่างย่อยยับ

มันควรจะเป็นเขาสิ ที่ต้องเป็นคนเลว

เห็นได้ชัดว่าเด็ก ๆ ไม่เชื่อคำบอกกล่าวของผู้เป็นพ่อและแทรกตัวเข้าไปดูคุณแม่

เจย์เปิดประตูให้โจเซฟินและเด็ก ๆ วิ่งเข้าไปในห้องอย่างง่ายดาย

“คุณแม่” เซ็ตตี้น้อยและเด็ก ๆ ปีนขึ้นเตียงและกอดรอบคอคุณแม่ ในขณะเตรียมจะแสดงอารมณ์โกรธ

เซ็ตตี้น้อยเห็นรอยดูดช้ำบนคอของคุณแม่ “คุณแม่คะ คุณแม่โดนคุณพ่อกัดใช่ไหม?”

เซ็ตตี้น้อยมองคุณพ่อด้วยความโกรธ

โจเซฟินเห็นรอยดูดนั้นแล้วก็เข้าใจได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างทั้งคู่

โรสมองไปที่โจเซฟินด้วยสายตาที่สามารถเข้าใจได้โดยสัญชาตญาณและไม่ต้องเอ่ยวาจาใดโจเซฟินก็สามารถเข้าใจได้โดยทันที และรีบลากเด็ก ๆ ให้ออกมาจากห้องอย่างรวดเร็ว

“เซ็ตตี้น้อย เราไปกันเถอะ”

“หนูจะไม่ไปไหนทั้งนั้น คุณพ่อเป็นคนไม่ดี เขากัดคุณแม่”

โจเซฟินหมดทางเลือกนอกจากจะบังคับให้เซ็ตตี้น้อยไปกับเธอ

เมื่อเดินผ่านเจย์ โจเซฟินยกนิ้วโป้งส่งให้เขา “พี่ชายนี่น่ากลัวซะจริง!”

หลังจากโจเซฟินและเด็ก ๆ ออกไปจากห้องแล้ว เจย์กลับเข้ามาในห้อง ปิดประตู และกลับขึ้นมาบนเตียง

โรสยกผ้าคลุมเตียงขึ้น ส่วนเจย์ก็รีบสอดตัวเข้าไปด้านใน