ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 318

โรสหลับตาลงช้า ๆ

เธอไม่อยากจะเปิดมันอีกต่อไป เธอแค่รู้สึกถึงความชัดเจนในความสุขที่เขามอบให้เธอ

เขาอ่อนโยนราวกับว่าเขากำลังจัดการกับตุ๊กตาลายครามที่เปราะบาง อย่างไรก็ตามการสูญเสียการควบคุมในบางครั้งทำให้เธอรู้สึกหนักใจมากและในที่สุดเธอก็ไม่สามารถทนความเหนื่อยล้าได้อีกต่อไป เธอมึนหัวและหลับไป

เมื่อถึงเวลาที่เธอตื่นขึ้นมามันรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเธอหลุดออกจากกัน

เธอสาปแช่งเจย์นับไม่ถ้วนในขณะนี้ เธออยากจะพาเขาออกไปข้างนอกและทุบเขาสักที

เธอต้องพักผ่อนนานแค่ไหนก่อนจะออกไปทำงานได้ในที่สุด?

ดูเหมือนว่าด้านนอกของหน้าต่างจะเช้าแล้ว

โรสต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการลุกขึ้น สายลมเล็กน้อยทำให้ร่างกายของเธอสดชื่นและนั่นคือตอนที่เธอพบว่าเธอไม่ได้สวมอะไรเลย การแสดงออกทางสีหน้าของโรสเปลี่ยนไปทันที

เจย์คงได้พบความจริงที่ว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างแน่นอน

เธออยากจะลุกจากเตียง แต่ทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงกระดิ่งดังจากข้อเท้าของเธอ โซ่ถูกล็อคไว้และสิ่งนี้ทำให้โรสพ่นคำพูดที่ไม่เหมาะสมออกมา

‘ระยำ!’

'เจย์ อาเรส นายมันสารเลว!'

“มีใครอยู่ไหม?” โรสตะโกนอยู่นาน แต่ก็ไม่มีใครตอบ

ลำคอของเธอเริ่มแห้ง เช่นเดียวกับเสียงของเธอที่แตก มีถ้วยกระติกน้ำร้อนอยู่ข้าง ๆ เธอ และโรสก็หยิบมันขึ้นมาเพื่อคลายเกลียวฝาโดยไม่ต้องคิดมาก เธอดื่มน้ำข้างใน

อุณหภูมิของน้ำไม่ได้เย็นหรือร้อนและมันก็พอดี

จากนั้นโรสพบว่ามีข้อความอยู่ใต้กระติกน้ำร้อน “ฉันจะกลับมาเร็ว ๆ นี้ ที่รักมาทานอาหารเช้าด้วยกันเถอะ”

ลายมือที่มีรัศมีแห่งความแข็งแกร่ง มันดูมีพลัง อีกทั้งยังอิสระและผ่อนคลาย

จะเป็นใครไปได้อีกถ้าไม่ใช่เจย์?

โรสเอนหลังลงบนเตียงอย่างเศร้าหมอง เธอไม่ได้คาดหวังว่าเจย์ อาเรส ชายผู้ที่ดูดีจะแอบซ่อนความน่ารังเกียจไว้ เขาขังเธอไว้ที่นี่เพื่อเป็นทาสทางเพศของเขาหรือเปล่า?

ในไม่ช้าก็มีเสียงฝีเท้าที่มั่นคงและต่อเนื่องดังมาจากด้านนอกประตู

โรสจ้องไปที่ประตูด้วยความโกรธ เมื่อเจย์ผลักประตูให้เปิดและเดินเข้ามา เขาก็สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นเธอ “ทำไมเธอตื่นเช้าจัง?”

โรสยื่นข้อเท้าที่ถูกล็อกให้เขาแล้วถามอย่างโกรธ ๆ ว่า "นี่หมายความว่ายังไง?"

เจย์เดินไปวางนิ้วลงบนน่องเรียวที่เปล่งประกายของเธอ “อย่ามายั่วฉัน เธอก็รู้ว่าฉันไม่ยับยั้งชั่งใจไม่ได้ เมื่อมันเป็นเธอ”