ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 322

“นายทำตัวไม่สุภาพกับพี่สะใภ้ใหญ่ของนายได้ยังไง ยีนส์ อาเรส ?” โรสถามอย่างอาฆาตแค้น

น่าแปลกใจที่ยีนส์ยิ้ม “โอ้? เธอคงไม่ได้เป็นคนใจดีที่ยืนหยัดเพื่อพี่สะใภ้ที่น่าสงสารของฉันหรอกใช่ไหม? ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกเธอโดยเจตนา เจย์บอกฉันด้วยตัวเขาเองเลยว่าพี่สะใภ้ของฉันนั้นเซ่อซ่าและโง่แค่ไหน เธอเป็นเพียงสาวบ้านนอกที่ตื้นเขินและไร้การศึกษา ใช่ไหมเจย์?”

สายตาคาดหวังของโรสจ้องมองไปที่เจย์ โดยเธอจ้องเขาด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

จีนส์จ้องไปที่พี่ชายของเขารอให้เจย์สนับสนุน

เจย์ตอบอย่างสบาย ๆ ว่า“ พี่สะใภ้ของนายเป็นคนใจดี สวยงาม และมีความสุขที่ได้อยู่ด้วย ไม่ใช่ความผิดของฉัน ที่นายใจร้ายเกินไปที่จะพูดอะไรดี ๆ เกี่ยวกับคนอื่น”

จีนส์ อาเรส “...”

โรส ลอยล์ “...”

จีนส์หูพึ่ง “ขอโทษนะ พูดอีกทีได้ไหม? นั่นไม่ใช่สิ่งที่นายเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ เจย์ ฉันค่อนข้างแน่ใจว่านายเรียกพี่สะใภ้ใหญ่ของฉันว่าเป็นพวกคนสวยแต่โง่และอะไรบางอย่างแนวว่าเหตุผลเดียวที่นายแต่งงานกับเธอคือเธอควบคุมได้ง่ายและจะไม่สร้างปัญหา…”

การจ้องมองของเจย์นั้นเฉียบคมราวกับมีดผ่าตัดเมื่อมันตกลงมาที่ยีนส์ ราวกับว่าเจย์กำลังจะถลกหนังเขาทั้งที่ยังมีชีวิต

แต่ดูเหมือนเขาจะไม่รู้วิธีปิดปาก “ฉันไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมผู้ชายที่ฉลาดเท่านายถึงยอมลงหลักปักฐานเป็นผู้หญิงโง่ ๆ แบบนี้ แต่ฉันคิดว่าตอนนี้มันสมเหตุสมผลแล้ว เช่นนั้นนายจะได้เก็บเมียของนายไว้ได้ ในขณะที่มีเมียน้อยอยู่ข้าง ๆ ช่างเป็นแผนการที่ยอดเยี่ยม เจย์ แต่ทำไมนายไม่บอกฉันก่อนหน้านี้? "

โรสแทงทั้งมีดและส้อมลงในสเต็ก โรสลุกขึ้นยืนขึ้นสวมอารมณ์ที่ขุ่นมัว "ฉันอิ่มแล้ว"

จากนั้นเธอก็จากไปพร้อมกับปัดแขนเสื้อ

มองไปที่โรส จีนส์ถามว่า “เธออิจฉาพี่สะใภ้ใหญ่ของฉันหรือเปล่าล่ะ คนน่ารัก? เธอไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเธอหรอก คิดดูสิว่าพี่ชายของฉันจะมีวันเผยใจให้กับพี่สะใภ้ใหญ่ของฉันได้อย่างไร หากนั่นไม่เป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาทำ”

โรสจ้องมองยีนส์อย่างขมขื่น “นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”

“ไม่” ยีนส์ส่ายหัว

โรสปล่อยหมัดไปที่ใบหน้าของยีนส์จนเลือดกำเดาไหล

“ทั้งครอบครัวของนายถูกสร้างมาจากความโง่” โรสพูดอย่างโกรธเกรี้ยวก่อนจะจากไปอย่างขุ่นเคือง