ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 341

มันเป็นเวลาผ่านไปห้าวันแล้วที่เจย์ออกจากห้องไอซียู

ในขณะเดียวกัน ฌอนใช้เวลาห้าวันนั้นเพื่อขโมยนักแสดงหญิงที่หมดสัญญาลงกับริษัท ภาพยนตร์ของอาเรส

สิ่งนี้ทำให้ยีนส์โกรธมาก

“นั่น ฌอน เบล! เขาอาจจะดูสง่างามและได้รับการอบรมสั่งสอนอย่างดี แต่ในใจลึก ๆ แล้วเขาก็ลนลานอยู่ในเงามืด เขาดันเลือกเอานักแสดงผู้หญิงที่โกยเงินมากที่สุดจากเราไป เขาไปไกลเกินไปแล้ว”

“นั่นไม่ถูกต้อง เขารู้ได้ยังไงว่าสัญญาของนักแสดงหญิงหมดลงแล้ว?”

จู่ ๆ จีนส์ก็นึกบางอย่างได้ “ความลับของบริษัทเราต้องรั่วไหลแน่ ๆ”

จีนส์สั่งให้ตรวจสอบเซิร์ฟเวอร์ภายในทันที และมันก็เป็นเรื่องจริง ประมาณห้าถึงหกวันที่ผ่านมาเซิร์ฟเวอร์ภายในของบริษัทถูกบุคคลที่เรียกชื่อว่า “เดอะ เมาน์เทน บลูม” โจมตี

จู่ ๆ จีนส์ก็รู้สึกตัวสั่นวิ่งลงไปข้างหลัง แม้ว่าเขาจะดูแลบริษัทภาพยนตร์เพียงระยะสั้น ๆ แต่เขาก็รู้ดีว่าความปลอดภัยในระบบคอมของอาเรสทำลายไม่ได้มากไปกว่าจะทำลายกำแพงเมืองจีนเสียอีก ตอนนี้มันถูกเปิดออกและถูกบุกรุก แน่นอนว่าจะต้องเจอกับผลร้ายอย่างชัดเจน

จีนส์ไม่กล้าแม้แต่จะคิดและเขารีบไปที่แกรนด์ เอเชีย ทันที

เจย์เพิ่งฟื้นจากอาการ ดังนั้นเกรย์สันจึงไม่ต้องการให้เขาเข้าไปแจ้งรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องบริษัทมากเกินไป เขาอยากให้เจย์ได้พักผ่อนมากขึ้น

คงไม่มีใครคิดว่าจู่ ๆ จีนส์ยังจะเดินตามมา ในระยะไกล พวกเขาสามารถได้ยินเสียงร้องและคร่ำครวญของเขาดังออกมา

“พี่ใหญ่ เรากำลังมีปัญหา”

เกรย์สันมองไปที่ประธานที่กำลังพักผ่อนและถอนหายใจกับตัวเอง

ท่านอาเรสทำงานของเขามาตั้งแต่ยังเล็ก เกรย์สันอยู่เคียงข้างเขามานานกว่า 20 ปีและไม่เคยเห็นท่านอาเรสได้พักผ่อนมาก่อน

แม้ว่าเขาจะป่วย แต่ก็ไม่สามารถหาเวลาพักผ่อนได้เลย

เกรย์สันก้าวออกไปและหยุดยีนส์ที่หน้าประตู “ท่านจีนส์ ท่านอาเรสกำลังพักผ่อนนะครับ”

จีนส์แทบคลั่งราวกับว่าคิ้วของเขาลุกเป็นไฟ “ฉันรู้ว่าเขาเพิ่งฟื้น ฉันไม่ควรไปรบกวนเขา แต่ทว่า เรื่องนี้สำคัญมาก ฉันต้องแจ้งให้พี่ใหญ่ของฉันให้รู้ ไม่เช่นนั้นบริษัท อาเรส จะประสบปัญหาอย่างมาก”

“เกรย์สัน ปล่อยเขาเข้ามา” เจย์ลืมตาขึ้นและยืดตัวของเขาให้ตรง

เธอทำสิ่งนี้ให้ฌอนได้อย่างไร?

เมื่อเทียบกับฌอนแล้ว เขาก็รู้ตัวว่าสถานที่ที่เขายืนอยู่ในใจของเธอนั้นอยู่ตรงไหน

จีนส์รอฟังสิ่งที่เขาจะพูดออกมาอยู่นาน แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาจึงกังวล “พี่ใหญ่ พูดอะไรหน่อยสิ ถ้านายไม่พอใจ นายสามารถดุฉันหรือทุบตีฉันก็ได้เพียงแค่อย่าแตะต้องใบหน้าของฉันก็พอ”

เกรย์สันมองไปที่การแสดงออกที่เย็นชาบนใบหน้าของประธาน เมื่อใดก็ตามที่เขาจมอยู่ในความเงียบ มันบ่งบอกว่าเขาอยู่ในจุดสูงสุดของความโกรธ

ทันใดนั้น ถ้วยน้ำชาในมือของเจย์ก็ถูกเหวี่ยงลงบนพื้นอย่างโหดเหี้ยม

เสียงที่ใสของแก้วแตกกระจายทำให้จีนส์ตัวสั่น

เกรย์สันเดินเข้ามาและพูดว่า “โปรดใจเย็น ๆ ก่อนครับ ท่านอาเรส ผมจะตรวจสอบตัวตนของ ‘เดอะ เมาน์เทน บลูม’ ทันที”

“ไม่จำเป็นสำหรับสิ่งนั้น” เจย์กล่าวขณะที่เขาทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้

เกรย์สันตะลึง