ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 357

โจเซฟินเปิดประตูรถโรลส์-รอยซ์อย่างรวดเร็วและเข้าไปนั่งที่เบาะหลังเหมือนกับปลาโลช "ฉันก็อยากไปด้วย ฉันคิดถึงหลานรักเจนส์,ร็อบบี้น้อย และเซ็ตตี้น้อยมาก ๆ "

ในทางกลับกันโรสเดินอย่างช้า ๆ ตามทางของเธอเข้าไปในรถ

เธอกังวลว่าเจย์จะทำอะไรไม่ดีกับเธอ แต่เธอก็คิดถึงลูกมากเกินไป

เจย์มองไปที่ผู้หญิงสองคนที่นั่งอยู่ด้านหลังและพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันไม่อยากขับรถ”

โจเซฟินและโรสมองหน้ากันนั่นหมายความว่าหนึ่งในนั้นจะต้องนั่งร่วมกับปีศาจ

ชั่วครู่ต่อมา โรสถลาออกจากรถแล้วพูดว่า "งั้นฉันจะขับไปเอง"

เธอยอมตายดีกว่านั่งกับเจย์

เจย์ถามเธออย่างเย็นชาว่า "เธอมีใบขับขี่เหรอ?"

โรสกลับไปนั่งอย่างหดหู่ใจ

แองเจลีนมีใบขับขี่และรู้วิธีขับรถ อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่ โรส ลอยล์

โจเซฟินถอนหายใจด้วยความจำนน “โอเคฉันจะขับรถ”

เธอเริ่มสงสัยว่าพี่ชายของเธอจะใช้เธอเป็นคนขับรถที่ไม่ได้รับค่าจ้าง

ในขณะที่โจเซฟินออกจากเบาะหลัง เจย์ก็เข้าไปในรถอย่างสง่างามโดยนั่งข้างโรส ทันใดนั้น อีกคนก็รู้สึกราวกับว่าฤดูหนาวมาถึงก่อนกำหนด

เธอติดกระดุมคอเสื้อ แต่ก็ยังไม่สามารถป้องกันตัวเองจากความหนาวเย็นที่ส่งมาจากชายข้าง ๆ เธอได้ เจย์เป็นเหมือนรูปสลักน้ำแข็ง

"เปิดฮีตเตอร์ถ้าเธอรู้สึกหนาว" เจย์มองเธอด้วยสายตาที่ลึกล้ำของเขา

โรสมองออกไปนอกหน้าต่างและแสงแดดจ้า มันคือช่วงกลางฤดูใบไม้ร่วง แต่แสงแดดยามเที่ยงยังคงอบอุ่น มันต่อต้านอุณหภูมิในฤดูใบไม้ร่วงที่หนาวเย็นและส่งผลให้อากาศค่อนข้างสบาย

การเปิดฮีตเตอร์ตอนนี้จะไม่ส่งผลตรงกันข้ามหรือไม่?

โจเซฟินไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นและเพียงแค่เปิดเครื่องทำความร้อน

หลังจากนั้นไม่นานทุกคนในรถก็เปียกเหงื่อเนื่องจากความร้อน

โจเซฟิน “... ”

โรส “...”

โรสยอมรับทิชชู่อย่างอาย ๆ และเช็ดเหงื่อของเธอ

โจเซฟินมองไปที่โรสผู้ซึ่งพี่ชายของเธอเกลียดเป็นอย่างมาก คนหลังนี้ไม่มีศักดิ์ศรีอีกต่อไป และโจเซฟินรู้สึกว่าต้องพูดเพื่อเธอ

"พี่ชาย บอกไม่ได้เหรอว่าเธอไม่ชอบถอดเสื้อคลุมต่อหน้านาย?"

เห็นได้ชัดว่า เจย์สังเกตเห็นมัน

โจเซฟินกล่าวเสริมว่า "ผู้หญิงอย่างโรสได้รับการพิจารณาแล้วว่าเป็นสิ่งใกล้สูญพันธุ์แล้ว เธอสามารถนั่งนิ่ง ๆ ต่อหน้านาย นายควรชื่นชมเธอ หยุดรังแกเธอ!"

เจย์พยักหน้าอย่างครุ่นคิด" หืม "

'เราเคยเห็นกันหลายครั้งแล้ว แต่เธอก็ยังขี้อาย เธอเป็นสิ่งใกล้สูญพันธุ์จริง ๆ'