การทำให้โจเซฟีนขุ่นเคืองเป็นเรื่องเล็กน้อยในทางตรงกันข้ามกับการทำให้ผู้คาดการณ์ตรงหน้าขุ่นเคือง หลังจากยอมรับว่าเป็นอาชญากรรมที่จะจบลงอย่างง่ายดายด้วยการทำลายล้างของตัวเธอเอง
“ท่านอาเรส!” โรสตะโกนเรียกอย่างกังวลพร้อมกับก้มหัวลง
เธอครุ่นคิดถึงวิธีที่เขาจะลงโทษผู้หญิงที่ ‘ไม่ซื่อสัตย์’ เขาจะทำให้เธอจมน้ำตายไหม? โยนเธอให้ฉลามกิน หรืออาจจะลอบยิงเธอ?
ราวกับมองผ่านความกลัวของผู้หญิงคนนั้น เจย์เอื้อมมือมาขยุ้มผมของเธอ กระนั้น โรสหลบเลี่ยงเขาด้วยการกระโดดถอยหลังไปหนึ่งเมตรราวกับว่าเธอได้พบกับศัตรูขนาดใหญ่ตรงหน้า
มือของเจย์หยุดกลางอากาศในขณะที่การแสดงออกของเขาแสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจของเขา
“มานี่สิ!” น้ำเสียงของเขายังค่อนข้างอ่อนโยน
“ฉันขอโทษ ท่านอาเรส” โรสกระซิบ
“เรื่องอะไร?”
“ฉันไม่ควรยั่วยวนผู้ชายคนอื่นต่อหน้านายและทำให้นายอับอายเลย” เสียงของเธอแผ่วเบา
“ฉันไม่ได้โกรธเธอเลย”
ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง โรสสงสัยว่าเธอได้ยินเขาผิดหรือเปล่า
จากนั้นเธอก็เข้าใจอย่างรวดเร็ว ทำไมเขาถึงหึงถ้าเขาไม่รักเธอเลย?
“โอเคนะ”
“ไปกันเถอะ!” เจย์ก้าวขายาวไปข้างหน้า
เมื่อเดินตามหลังเขา โรสก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย หัวใจของเธอเจ็บอย่างน่ากลัว
ทำไมเธอจึงไม่รู้สึกโล่งใจจากการหลบหนีจากเรื่องโศกนาฏกรรมเมื่อกี้?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!