เซย์นถูกข่มขู่โดยเจย์ ทำให้เซย์นไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมทำและตามหาเธอกับเขาท่ามกลางพายุที่รุนแรง
“โรส…” เจย์ตะโกนเสียงสูงสุดของเขา
ริมฝีปากของเซย์นคลายยิ้มเย้ยหยันเมื่ออีกฝ่ายรู้สึกกำลังไม่สบายใจ
กรรมเป็นสิ่งที่เลวร้าย
สิ่งนี้จะต้องเป็นการเอาคืนเจย์แล้วสำหรับการทิ้งแองเจลีน
เจย์จ้องไปที่เซย์นที่ยืนนิ่งเหมือนหุ่นเชิดด้วยแสงสะท้อนที่โกรธเกรี้ยว “นายมีปากใช่ไหม? ใช้มันเรียกหาเธอสิ”
เซย์นเช็ดหยดน้ำฝนบนใบหน้าออก เผยให้เห็นสีหน้าเย้ยหยันอยู่ภายใต้ใบหน้า
“ตอนนี้นายเข้าใจความเจ็บปวดของการสูญเสียคนที่คุณรักแล้วหรือยัง ท่านอาเรส?”
“เอาเรื่องไร้สาระออกไปก่อน การตามหาเธอเป็นเรื่องสำคัญอย่างแรกตอนนี้”
ไม่มีทางที่เซย์นจะฟังเจย์ เมื่อมองดูอีกฝ่ายห่วงใยโรสอย่างมาก เซย์นก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหงุดหงิดแทนแองเจิล
“ขอถามหน่อยเถอะ ท่านอาเรส ตอนนั้นคุณรักแองเจิลน้องสาวของผมหรือเปล่า?”
“ตอนนี้ไม่มีเวลาจะมาพูดถึงเรื่องนี้เลย” เจย์มองหันซ้ายและหันขวาไปรอบ ๆ
เปลวไฟแห่งความโกรธที่ถูกระงับไว้ของเซย์น จุดชนวนขณะที่เขาตะคอกโดยควบคุมไม่ได้ “ ทำไมคุณไม่ตอบคำถามของผมล่ะ? เป็นเพราะคุณมีความเสียใจเกี่ยวกับเธออยู่ในใจ ใช่ไหม?”
เจย์หมุนตัวไปรอบ ๆ ภาพที่น่าดึงดูดของเขาซีดลงเล็กน้อย
“ฉันอาจทำให้แองเจลีนได้รับอันตราย แต่ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับโรส”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!