ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 417

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์พลันดังขึ้นซึ่งเป็นสายโทรเข้าจากเจย์

“เซย์นพาโรสกลับไปที่เดิม เอาผู้หญิงของนายกลับไปด้วย!” เสียงเจย์เริ่มระเบิดทางโทรศัพท์

“แน่นอน แน่นอน แน่นอนล่ะ ท่านอาเรส”

เซย์นเช็ดเหงื่อออกจากคิ้วและพาโรสกลับไป

เมื่อเธอเห็นเขา โจเซฟินใช้สายตาเปล่งประกายไปที่เซย์น “บอกฉันสิว่า นายชอบเธอไม่ใช่ฉัน เป็นเรื่องจริงใช่ไหม?”

เซย์นกล่าวอย่างสำนึกผิดว่า “ขอโทษนะ ฉันจับมือคนผิดออกไป”

เมื่อได้ยินเช่นนี้เธอก็ชกเขาเบา ๆ “ฉันจะทำร้ายนายให้ตายเลย เชื่อฉันเถอะ นายจะทำเรื่องวุ่นวายแบบนั้นได้ยังไง?”

ทั้งสองกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง

มือของเจย์เอื้อมไปหาโรส แต่เธอรีบเอามือของเธอเก็บซ่อนไว้ข้างหลัง กลับทำให้มือของเขาถูกปล่อยค้างไว้กลางอากาศ

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ยอมจำนน “เนื่องจากเธอต้องการอให้หล่อนได้ค่าตอบแทน ฉันจะทำตามที่เธอพูดแล้วกัน”

โรสแสดงความดีใจทันทีและจับมือเขาอย่างสนิทสนม “ท่านอาเรส งานเลี้ยงกำลังจะเริ่มขึ้น ไปกันเถอะ”

เจย์ปวดหัวแทบแย่กับเรื่องพวกนี้

เริ่มงานฉลองกันได้!

ตอนนี้ที่นั่งเต็มไปด้วยผู้คนหมดแล้ว

ด้านหน้าเป็นเวทีใหญ่และมีการตกแต่งงานเลี้ยงวันเกิด มีเค้กใหญ่เป็นยอดฉัตรอยู่ที่นั่น มันดูอลังการมาก

และยังมีนักร้องท้องถิ่นชื่อดังแสดงบนเวที

มีการร้องและเต้น เคลื่อนไหวกันอย่างรวดเร็ว มันเต็มไปด้วยความคึกคักภายในห้องนี้

เจย์ให้โรสอยู่ข้าง ๆ เขา และเดินไปที่โต๊ะที่มีข้อความว่า “ซี”

“นั่งลงสิ”

โรสไม่อยากจะเชื่อ “ท่านอาเรส ฉันกินข้าวอิ่มแล้วมันดูไม่ดีหรอกถ้ายังจะมานั่งตรงนี้อีก แต่ฉันนั่งมองสิ่งที่คนอื่นมองว่าเป็นความฝัน แถวที่นั่ง ‘ซี’ นี้…ฉันจะกลายเป็นเป้าหมายหลัก หรือไม่?”

เจย์ชูป้ายชื่อของเธอที่อยู่บนโต๊ะให้ดู ทำให้เธอตะลึง