ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 419

ในระหว่างมื้อค่ำ เจย์ได้ตักอาหารใส่จานเธอไม่หยุด

โรสเห็นอาหารกองเท่าภูเขาอยู่ในจานของเธอและร้องว่า “ท่านอาเรส นายกำลังจะรักฉันแทบตายจริง ๆ”

เมื่อได้ยินเธอบอกเช่นนั้น ใบหน้าของเขาก็มืดลง “เธอไปเอาปากที่ช่างพูดแบบนี้มาจากที่ไหนในโลกใบนี้กันฮะ?”

ในอดีตคำพูดของเธอหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้ง แค่เพียงประโยคเดียวอาจทำให้เขานอนไม่หลับติดต่อกันหลายคืน

แต่ตอนนี้ ทุกคำพูดที่ออกมาจากปากของเธอคือน้ำกรด เผาไหม้เขาจากข้างในออกมา

ถ้าเพียงเขารู้ว่าเธอได้สิ่งนั้นมาจากใคร เขาจะหั่นเธอเป็นชิ้น ๆ

จู่ ๆ เขาก็วางช้อนส้อมลง ความหิวของเขาหมดไป

เขาลุกขึ้นออกไปที่สวนด้านนอกเพื่อเดินไปผ่อนคลาย

โรสเดินตามออกไปด้วยความรู้สึกที่ไม่สบายใจ เธอดูไม่มีประโยชน์อะไรจากตอนนี้เพราะเธอเป็นคนทำให้เขาขุ่นเคือง

เมื่อเธอก้าวออกไป จู่ ๆ เธอก็ถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มสตรีผู้สูงศักดิ์และชนชั้นสูง พวกเธอต่างชื่นชมเธอและอิจฉาริษยาตาร้อนเธอในเวลาเดียวกัน

“คุณลอยล์ ตอนนี้คุณคือนายหญิงอาเรสแล้ว โปรดดูแลเราตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปด้วย”

“ท่านอาเรสห่วงใยคุณมาก คุณโชคดีมากจริง ๆ ”

โรสฝืนยิ้มออกมา

การแต่งงานของเธอกับเจย์ได้ใช้เวลาเพียงวันเดียวนี้

ชีวิตอันน่ารื่นรมย์นี้จะคงอยู่เพียงชั่วครู่ เหมือนพืชมีดอกที่บานชั่วขณะแล้วหุบเปรียบเสมือนกับความรักที่ไม่ยั่งยืน

เมื่อเจย์คุยกับเพื่อน ๆ บริเวณข้างนอกเสร็จ เขาก็เดินไปหาเธอ

โรสเหลือบมองเขาและจงใจขึ้นเสียงของเธอ “ตอนนี้ฉันคือนายหญิงอาเรสแล้ว ฉันจะดูแลพวกเธอเอง เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเธอมีปัญหา อย่าลังเลที่จะบอกฉันล่ะ”

“สามีของฉันรักฉัน ดังนั้นถ้าฉันขอให้เขาช่วยพวกเธอ เขาจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน”

แม้ว่าผู้หญิงเหล่านั้นจะอยู่กับความร่ำรวยเท่านั้น แต่พวกเธอก็เป็นคนที่มีการศึกษาดีเช่นกัน ความจริงที่ว่าโรสแสดงท่าทีอวดดีนี้ออกมามันสร้างปัญหาให้กับเจย์ การกระทำของเธอดูไร้สาระสำหรับพวกเธอ

แม้ว่าพวกเธอจะยอมวางเธอไว้บนแท่นแล้วก็ตาม แต่ในความเป็นจริงแล้ว พวกเธอกำลังเฉลิมฉลองถึงเหตุร้ายที่กำลังจะมาถึงหลังจากนี้ต่างหาก

พวกเธอรอวันที่โรสจะเผชิญกับความหายนะของเธอ

เจย์เดินมุ่งหน้าไปที่โรสอย่างสง่า

ทันใดนั้น ความอวดดีของโรสก็จางหายไป เธอตัวหดลงทันทีเมื่อเจอเขา เสียงของเธอดูเปลี่ยนไปเป็นเขินอายและท่าทางของเธอก็เบาลง

“ท่านอาเรส!”

เจย์ลูบหลังศีรษะเธอเบา ๆ “เรียกฉันว่าสามีสิ!”

บ้าเอ๊ย เขาหมายความอย่างนั้นราวกับว่าเธอดูเป็นคนชั่วไปเลย

“ฉันได้พูดทุกอย่างเกี่ยวกับนายไปแล้ว นายไม่โกรธจริงเหรอ?” โรสถามด้วยความไม่เชื่อ

เจย์ยิ้มตอบกลับ “เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันยังอยู่ใกล้ ๆ เธอ ฉันจะปล่อยให้เธอทำอะไรก็ได้”

โรส “...”

“อย่าบอกนะว่าข้างนอกนายจะทำตัวดูสงบ แต่ข้างในนายอยากจะตัดลิ้นของฉันออกด้วยมีดทำครัว 40 เมตรน่ะ?”

เจย์วางริมฝีปากของเขาไว้ข้าง ๆ หูของเธอ กระซิบบอกไปว่า “สำหรับเธอ มีดไม่ต้องใช้หรอก แต่ถ้ากระสุนล่ะก็ ไม่แน่”

ความคิดของเธอเมื่อได้ยินแบบนั้นกลับล่องลอยไปสู่ฉากสกปรกในความสัมพันธ์ลึกซึ้ง ใบหน้าของเธอพลันแดงก่ำ

“นาย… ฉันเกลียดนาย!” จากนั้นเธอก็วิ่งออกไปอย่างอาย ๆ

พวกผู้หญิงไม่สามารถสัมผัสได้ถึงความเป็นศัตรูที่เจย์มีต่อโรสเลย แต่พวกเธอรู้สึกถึงความรักอันแรงกล้าของท่านอาเรสที่มีต่อเธอ

พวกเธอไม่อยากจะเชื่อเลย!

พวกเธอแสดงสีหน้าด้วยความอิจฉาตาร้อน

เธอเป็นแค่เด็กสาวในชนบทที่ดุร้ายและหยาบคาย แต่ท่านอาเรสตามใจเธอมาเกินไปจนทำให้ตรรกะความคิดของเธอสับสน