ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 429

โรสถูกย้ายไปที่ห้องพักฟื้นวีไอพีอย่างรวดเร็ว

เซย์นและเจย์อยู่ในห้องพักฟื้น เพื่อรอให้โรสตื่นขึ้นมา

ทันใดนั้น เซย์นก็พูดว่า “น้องสาวของผมไม่ได้มีนิสัยชอบดื่มอย่างหนัก ถ้าเธอดื่ม มันหมายความว่าเธอมีจิตใจที่กำลังรู้สึกไม่ดีกับบางอย่างก็เท่านั้น”

เจย์ตอบว่า “ฉันรู้”

เขารู้สึกไม่พอใจต่อเจย์ แต่เขาไม่กล้าพูดออกไป “หลังจากที่เธอย้ายถิ่นฐาน เหตุผลเดียวที่เธอไม่บอกนายคงจะเกี่ยวกับชีวิตที่ผ่านมานั่นก็คือคุณไม่ได้ให้ความรู้สึกปลอดภัยและไว้วางใจเธอ คุณได้เคยคิดไตร่ตรองดูแล้วหรือยังกับเรื่องพวกนี้ ท่านอาเรส?”

เจย์ชำเลืองมองเขาแวบหนึ่ง “ฉันไม่ได้บอกว่าฉันรู้เรื่องความลับนี้ใช่ไหมล่ะ?”

ชายอีกคนพูดไม่ออก

“ทำไมคุณไม่บอกเธอ?” เซย์นถาม

“เพราะฉันหวังว่าวันหนึ่งเธอจะเริ่มเปิดใจกับฉันและบอกความลับนี้กับฉันด้วยตัวเธอเองไงล่ะ”

“แล้วมันแตกต่างกันตรงไหน?” เซย์นดูค่อนข้างมึนงง

“ในตอนที่เธอกลับมาครั้งแรก ฉันปฏิบัติกับเธอแย่มากเป็นเพราะรูปลักษณ์ที่เปลี่ยนไปของเธอ บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลที่เธอไม่เต็มใจที่จะเปิดใจกับฉัน”

คำใบ้ของความเศร้าโศกปรากฏบนใบหน้าของเขา “เธอต้องหวังว่าเธอจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในใจฉันเสมอ เเต่เพราะว่าฉันเกลียดโรส ลอยล์ เธอจึงไม่กล้าทำให้ฉันจำเธอได้

“ถ้าวันหนึ่งเธอบอกความลับกับฉันด้วยตัวเอง นั่นหมายความว่าเธอเริ่มที่จะเชื่อใจฉันและจะพึ่งพาฉันอีกครั้ง” ความรู้สึกโหยหาเริ่มเพิ่มขึ้นในสายตาของเจย์

“ทำไมการคุยกับคนที่มีไอคิวสูงจึงเป็นเรื่องน่าเหนื่อยใจขนาดนี้” เซย์นพูดอย่างเศร้า ๆ

เจย์ตกอยู่ในความเงียบลึก ๆ

เซย์นรู้สึกหมดหนทางจะพูดแล้วเช่นกัน “ช่างเถอะ ฉันขอให้พวกคุณทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่ยาวนานและเต็มไปด้วยความรักและเผชิญอันตรายร้ายแรงไปด้วยกัน”

จนกระทั่งรุ่งเช้า โรสไม่แสดงท่าทีว่าจะตื่น

เซย์นและเจย์มองหน้ากันด้วยความตกใจ มีความคลุมเครืออย่างเงียบงันในสายตาของพวกเขา

“ระหว่างเราสองคนใครจะอยู่ที่นี่เพื่อดูแลเธอ” เซย์นถามอย่างตะกุกตะกัก

เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการขับไล่เจย์ออกไป แต่วิธีที่เขาพูดทำให้ความรู้สึกของเขาที่ยอมอ่อนลงเลยพูดให้มีทางเลือกออกไป