ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 434

“เธอเพิ่งถูกลากออกจากห้องฉุกเฉินเมื่อวานนี้ เธอไม่คิดว่าตัวเองเป็นคนไข้หรือไง?”

ปากของโรสเบิกกว้างด้วยความตกใจ

“เมื่อคืนฉันไปห้องฉุกเฉินเหรอ? ทำไมฉันจำสิ่งนี้ไม่ได้เลยล่ะ?”

“เธอเมาแล้วสลบไปเลย” เจย์ปิดหนังสือของเขา ใบหน้าของเขาเย็นชาและเคร่งเครียด

“ผู้หญิงที่มาจากครอบครัวที่ดีจะไม่เมาเหล้านอกบ้านขนาดนั้นหรอกนะ เธอได้รับการชักจูงที่ไม่ดีจากโจเซฟิน”

โรสอ้าปากค้างอย่างงุนงงและพูดติดอ่าง “ฉันนี่แหละ ตัวชักจูงที่ไม่ดีน่ะ!”

“เธอยังสู้อย่างสุดใจที่จะพูดคำเหล่านั้นออกมาดัง ๆ อีกเหรอ?”

โรสก้มหน้า

เมื่อพูดถึงโจเซฟิน โรสก็กังวลไม่หยุดหย่อน “ว่าแต่… โจซี่ โอเคหรือเปล่า?”

เจย์ตอบว่า “ในแง่มุมไหนล่ะ?”

โรส “...”

“เธอไม่ได้ไปอยู่ห้องฉุกเฉินใช่ไหม?”

“เธอสบายดี”

โรสไม่สบายใจ ดังนั้นเธอจึงยืนขึ้นจากชิงช้า “ฉันไปถามเธอดีกว่า”

เธอเข้าไปในบ้านและโทรหาโจเซฟินทันที

หลังจากรอสายมานาน ในที่สุดโจเซฟินก็รับสาย

“ฉันขอโทษนะ โรส ขีดจำกัดความน่าเชื่อถือของเธอในความรู้สึกของฉันตอนนี้มันติดลบแล้วแหละ ดังนัน้ในอนาคตไม่ต้องมาติดต่อฉันอีก” โจเซฟินวางสายหลังจากพูดจบ

โรสมองโทรศัพท์ด้วยความงุนงง

เธอรู้สึกงุนงงอยู่บ้าง “เมื่อคืนฉันไม่ได้จัดการเรื่องความเข้าใจผิดไปแล้วเหรอ?”

โลกนี้มันเป็นอะไรไปเนี่ย?

น้ำเสียงของโจเซฟินฟังดูหัวเสียและหมดหวัง น้ำเสียงที่บูดบึ้งและโกรธของเธอทำให้โรสรู้สึกหนักใจอย่างที่สุด

ในที่สุด โรสก็วิ่งออกไปและพูดกับเจย์ว่า “ฉันอยากไปที่เมืองอิมพีเรียล!”

เจย์สะดุ้งเล็กน้อย และมีความตื่นตระหนกในใจ

เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเธอจะไม่กลับมาเองหลังจากที่เธอออกไปจากที่นี่

จากนั้น เขาจะต้องเผชิญกับสภาพจิตใจที่มีอารมณ์บ้าคลั่งในการมองหาเธอทุกหนทุกแห่งอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาสัญญาว่าจะไม่รั้งเธออีกต่อไป เขาทำได้เพียงแค่ระงับความวิตกกังวลทั้งหมดไว้ในใจ

“ได้สิ”

จู่ ๆ โรสก็ขำและยิ้มเหมือนดอกไม้ที่บ้านสะพรั่ง!

“ขอบคุณนะ ท่านอาเรส!” เธออุทานขณะที่เธอวิ่งออกไป

“กลับมาก่อน!”

โรสหยุดชะงักและถอยหลังไปสองสามก้าว เธอรู้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ

“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอก่อนสิ ชุดพวกนั้นอยู่ในตู้เสื้อผ้าของห้องนอนใหญ่ที่ชั้นสอง”

โรสตะลึง!

เขาแค่อยากให้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้างั้นเหรอ?

“แต่ตู้เสื้อผ้ามีชุดของนายเต็มไปหมด ฉันควรเปลี่ยนเป็นตัวไหนดี?”

“แล้วแต่เธอจะเลือกสิ”

โรสหน้ามุ่ยและกลับไปที่ชั้นสองอย่างหมดอารมณ์

เธอไม่สามารถทำความเข้าใจบางสิ่งบางอย่าง ‘ทำไมฉันถึงขอยืมตัวที่ใส่อยู่ไม่ได้กันนะ?’

เมื่อเธอเปิดประตูตู้เสื้อผ้าทั้งหมดในห้องเสื้อผ้าของห้องนอนใหญ่ เธอก็เข้าใจเจตนาของเจย์ในที่สุด

ปรากฎว่าเสื้อผ้าครึ่งหนึ่งข้างในเป็นเสื้อผ้าของผู้หญิง และแต่ละชิ้นเป็นผลงานชิ้นเอกรุ่นลิมิเตทที่มีจำนวนจำกัด ซึ่งหมายความว่าเสื้อผ้าเหล่านี้นั้นมีราคาแพง

โรสเปิดป้ายดูไซส์ชุดและเห็นว่าทั้งหมดเป็นขนาดของเธอ

เธอรู้สึกอึ้งไปพักหนึ่ง…

ผู้ชายคนนี้จะบอกใบ้อะไรกันแน่?

นี่หรือคือสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าการขุนหมูก่อนที่จะฆ่า?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!