“เธอเพิ่งถูกลากออกจากห้องฉุกเฉินเมื่อวานนี้ เธอไม่คิดว่าตัวเองเป็นคนไข้หรือไง?”
ปากของโรสเบิกกว้างด้วยความตกใจ
“เมื่อคืนฉันไปห้องฉุกเฉินเหรอ? ทำไมฉันจำสิ่งนี้ไม่ได้เลยล่ะ?”
“เธอเมาแล้วสลบไปเลย” เจย์ปิดหนังสือของเขา ใบหน้าของเขาเย็นชาและเคร่งเครียด
“ผู้หญิงที่มาจากครอบครัวที่ดีจะไม่เมาเหล้านอกบ้านขนาดนั้นหรอกนะ เธอได้รับการชักจูงที่ไม่ดีจากโจเซฟิน”
โรสอ้าปากค้างอย่างงุนงงและพูดติดอ่าง “ฉันนี่แหละ ตัวชักจูงที่ไม่ดีน่ะ!”
“เธอยังสู้อย่างสุดใจที่จะพูดคำเหล่านั้นออกมาดัง ๆ อีกเหรอ?”
โรสก้มหน้า
เมื่อพูดถึงโจเซฟิน โรสก็กังวลไม่หยุดหย่อน “ว่าแต่… โจซี่ โอเคหรือเปล่า?”
เจย์ตอบว่า “ในแง่มุมไหนล่ะ?”
โรส “...”
“เธอไม่ได้ไปอยู่ห้องฉุกเฉินใช่ไหม?”
“เธอสบายดี”
โรสไม่สบายใจ ดังนั้นเธอจึงยืนขึ้นจากชิงช้า “ฉันไปถามเธอดีกว่า”
เธอเข้าไปในบ้านและโทรหาโจเซฟินทันที
หลังจากรอสายมานาน ในที่สุดโจเซฟินก็รับสาย
“ฉันขอโทษนะ โรส ขีดจำกัดความน่าเชื่อถือของเธอในความรู้สึกของฉันตอนนี้มันติดลบแล้วแหละ ดังนัน้ในอนาคตไม่ต้องมาติดต่อฉันอีก” โจเซฟินวางสายหลังจากพูดจบ
โรสมองโทรศัพท์ด้วยความงุนงง
เธอรู้สึกงุนงงอยู่บ้าง “เมื่อคืนฉันไม่ได้จัดการเรื่องความเข้าใจผิดไปแล้วเหรอ?”
โลกนี้มันเป็นอะไรไปเนี่ย?
น้ำเสียงของโจเซฟินฟังดูหัวเสียและหมดหวัง น้ำเสียงที่บูดบึ้งและโกรธของเธอทำให้โรสรู้สึกหนักใจอย่างที่สุด
ในที่สุด โรสก็วิ่งออกไปและพูดกับเจย์ว่า “ฉันอยากไปที่เมืองอิมพีเรียล!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!