ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 436

โจเซฟินถอดเครื่องมือบำรุงหน้าออกด้วยท่าทางที่โกรธจัด เมื่อเธอเห็นโรส เธอดึงมันมาปิดตาอีกครั้ง เธอถามอย่างโกรธเคือง “เธอมาที่นี่ทำไม?”

โรสนั่งข้างเธอและถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ

“เกิดอะไรขึ้นกับเธอ โจซี่? อย่างน้อยเธอต้องให้เหตุผลที่เธอโกรธฉันก่อนสิ”

โจเซฟินเปิดหน้ากากบำรุงหน้าออกอีกครั้งและพูดกับช่างเสริมสวยว่า “เธอออกไปก่อนได่”

พนักงานก็ลุกออกไปทันที

โรสสังเกตเห็นว่าดวงตาของโจเซฟินบวมมากแค่ไหนเมื่อเธอแสดงท่าทีที่ไม่สามารถลืมตาได้อย่างปกติ โรสรู้สึกได้ทันทีว่าหัวใจของเธอเหมือนถูกแทงอย่างเจ็บปวด

ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าที่ใครสักคนร้องไห้จนตาบวมแบบนี้?

“เธอเป็นคนบอกว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเธอกับเซย์นไม่ใช่เหรอ โรส ลอยล์?”

“แน่นอน!” โรสพยักหน้า

โจเซฟินโกรธมากจนยกหมอนขึ้นโยนทิ้ง “เธอโกหก ตอนเธอเข้าไปในห้องฉุกเฉินเมื่อวานนี้ เซย์นรีบไปหาเธอด้วยซ้ำ เขาดูเป็นห่วงเธอมากจนฉันสามารถบอกได้ว่าเขาห่วงใยเธอมากแค่ไหน ฉันดูออกแม้ว่าฉันจะดูเป็นคนโง่เง่าก็ตาม!”

โรสถึงกับอึ้งไปเลย

ทำไมทัศนคติของเซย์นที่มีต่อเธอจึงเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วได้ขนาดนี้?

“มันจริงเหรอ?”

“แล้วเธอรู้สึกดีใจและภูมิใจเป็นพิเศษหรือเปล่าล่ะ…” โจเซฟินพูดอย่างประชดประชัน “ผู้ชายอย่างพี่ชายของฉันทุ่มเทให้กับเธออย่างสุดใจ และยังมีวิธีที่เซย์นปรับตัวเองให้เข้ากับชีวิตที่น่าเบื่อหน่ายของเธออีก… ชีวิตรักของเธอช่างเบ่งบานไปทั่วทุกที่เสียจริง ๆ…”

โรสรู้สึกเหมือนถูกดูถูกโดยคำพูดของโจเซฟินอยู่ในตอนนี้ เธอมีอารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นและในที่สุดเธอก็ตะคอก “โจเซฟิน นี่ฉันคือ โรส ลอย์ คนที่มีเพียงพี่ชายของเธออยู่ในหัวใจของฉันมาทั้งชีวิตเท่านั้น ทำไมเธอถึงไม่เชื่อฉัน?” ดวงตาของโรสเป็นสีแดงเข้ม ไม่มีใครรู้ว่าเส้นทางรักของเธอเจ็บปวดมามากแค่ไหน

“เธอคิดว่าฉันเป็นเด็กอายุสามขวบเหรอ? ถ้าเธอรักพี่ชายของฉันจริง ๆ แล้วทำไมเธอถึงคิดที่จะทิ้งเขาอยู่ตลอดเวลาล่ะ?

“นั่นเป็นเพราะ…” โรสลังเลและหยุดพูด

“เพราะว่าอะไร? ไม่สามารถสร้างเรื่องเพิ่มเติมได้อีกใช่ไหมล่ะ?” โจเซฟินตะคอกกลับมา

โรสเอามือปิดหน้าทั้งน้ำตา

มันผิดทั้งหมด!