โจเซฟินขยับริมฝีปากของเธอและพูดว่า “เธอรู้ไหมว่าผ้าพันคอของเธอทำให้ดวงตาของพี่ชายฉันแดงก่ำด้วยความอิจฉา? ฉันยังจำน้ำเสียงของเขาได้ตอนที่เขาพูดว่า ‘แองเจลีนไม่เคยให้ของขวัญล้ำค่าแก่ฉันเลยด้วยซ้ำ!’”
โจเซฟินเลียนแบบเสียงของเจย์ ทำให้ฟังดูเชยมาก มันทำเอาทั้งสองหัวเราะคิกคัก!
เมื่อพวกเธอเริ่มหยุดหัวเราะ จู่ ๆ โรสก็ร้องไห้ออกมาทันที
ความทรงจำที่สวยงามในอดีตของเธอได้กลายเป็นรอยแผลเป็นในหัวใจของเธอ
ปริมาณความรักที่เธอให้เจย์นั้นเท่ากับอันตรายที่เจย์ทำกับเธอ
เมื่อเห็นโรสร้องไห้อย่างอธิบายไม่ได้ออกมา โรสดูหนักอึ้งขณะที่ขอบตาของเธอเริ่มมีน้ำตาเอ่อล้นออกมา นั่นทำให้เธอดูน่าสงสารมากขึ้น
“ทำไมเธอไม่บอกพี่ชายฉันล่ะ โรส?” โจเซฟินถามด้วยความสงสัย
โรสมองเธอด้วยความตกใจ... ความเศร้าโศกในดวงตาของเธอพุ่งทะลุผ่านโจเซฟินทันที ทำให้เธอไม่สบายใจอย่างมาก
“เธอพูดสิ่งที่เธอกำลังปิดบังอยู่ออกมาไม่ได้เหรอ พี่สะใภ้?”
โรสลุกขึ้นยืนและหันหลังให้โจเซฟิน
น้ำตาเธอกำลังไหลอยู่ในเวลานี้
หน้าอกของเธอแน่นจนแทบจะหายใจไม่ออก
“โรส ถ้าเธอมีบางอย่างซ่อนอยู่ ฉันคิดว่าเธอสามารถบอกให้พี่ชายของฉันรู้ได้ไหม? พี่ชายของฉันรักเธอมากนะ และเขาจะช่วยเธอไขข้อกังวลทั้งหมดของเธอได้อย่างแน่นอน”
โรสหันกลับมาอย่างกะทันหัน ในเวลานี้ ดวงตาที่สวยงามของเธอถูกย้อมด้วยสีแดง ใบหน้าที่น่ารักของเธอก็บิดเบี้ยวด้วยความโกรธ “เขาเป็นที่มาของความเจ็บปวดทั้งหมดของฉัน!”
โจเซฟินตกใจกับอารมณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของโรส
ผ่านไปครู่หนึ่ง เสียงอย่างไร้จุดหมายของโจเซฟินพูดออกมา เธอกำลังเรียกร้องความยุติธรรมให้เจย์ “พี่ชายของฉันรักเธอมาก โรส เธอพูดแบบนั้นได้ยังไง? แม้ว่าเธอจะไม่รักเขาแล้ว เธอก็ต้องอยู่ร่วมกับเขา ความรักไม่ใช่เรื่องง่าย อะไรที่ถึงกับต้องพูดประชดประชันกันจนถึงขั้นสุดท้ายที่ต้องเลิกรากันเลยเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!