ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 455

”ต่อไปช่วยปฏิบัติตามฉัน” เจย์กล่าว

โรสและโจเซฟินเป็นเหมือนเด็กไร้เดียงสาสองคน พวกเธอก้มหัวและแสดงท่ายักไหล่อย่างช่วยไม่ได้แล้วเดินตามเจย์ไปในที่สุด

เจย์มาที่ประตูหน้าของหอท่าเรือหอมหวนและเหยียดนิ้วอันเรียวยาวของเขาเพื่อปลดล็อคประตูด้วยลายนิ้วมือของเขา หลังจากกดปุ่มไม่กี่ปุ่ม เขาก็หันหลังกลับมาและจับมือโรส กดนิ้วของเธอบนตัวล็อคลายนิ้วมือด้วย

“จากนี้ไป ใช้ประตูหน้า” เจย์พูดอย่างเศร้าโศกและเย็นชา

“ได้เลย” โรสรู้สึกประหลาดใจที่เขาลงข้อมูลลายนิ้วมือของเธอในล็อคประตูลายนิ้วมือนี้ด้วย เขาไม่กลัวว่าเธอจะกลับมาสืบความลับของเขาเมื่อไหร่ก็ได้งั้นเหรอ?

ภายในไม่มีแสงไฟจนกระทั่งเขาเปิดไฟขึ้นและหลังจากนั้นเขาก็นั่งลงบนโซฟา แล้วโรสก็ตระหนักว่ามีหนามเล็ก ๆ ของเถาวัลย์ยังติดอยู่ด้านหลังมือซ้ายของเจย์ มันเป็นภาพที่น่าสยดสยอง

หากเป็นมือที่หยาบกระด้าง บางทีโรสอาจจะไม่รู้สึกเสียใจ แต่มือของเจย์มีเสน่ห์มาก นิ้วของเขาเรียว ข้อต่อนิ้วมือของเขาได้สัดส่วนที่ดี ยิ่งไปกว่านั้น นิ้วมือเหล่านั้นยังผ่องขาวใสมาก นั่นเป็นมือที่สวยงามยิ่งกว่ามือของนักเปียโนเสียอีก

“ท่านอาเรส นายเจ็บไหม?” โรสร้องออกมาอย่างกระวนกระวาย

“ไม่เป็นไร” เจย์พูด

โจเซฟินแนะนำว่า “เราควรใช้แอลกอฮอล์เช็ดแผลเพื่อฆ่าเชื้อบาดแผลไม่ใช่เหรอ?”

“มันจะเจ็บ!” โรสโพล่งออกมา

เท้าของโจเซฟินเตะโรสอย่างดุเดือดใต้โต๊ะ โรสลุกขึ้นยืนด้วยความเจ็บปวดทันที

“ฉันจะไปเอาแอลกอฮอล์ล้างแผล!” โรสพูดตะกุกตะกัก

โจเซฟินกัดฟันพูด “ไปเอามาเลย”

โรสมองไปที่โจเซฟิน

สายตาของโจเซฟินมีความหมายลึกซึ้งกว่านั้น ‘เขาเคยใจร้ายกับเธอนะ ดังนั้นเธอต้องควรทำตัวชั่วร้ายต่อเขา’

‘อย่าสับสนอย่างโง่ ๆ เพียงเพราะที่เธอมองดูคนน่าหลงเสน่ห์เท่านั้น!’

โรสหันหลังเดินขึ้นชั้นบน...

ในตอนนี้มีเพียงพี่น้องสองคน เจย์และโจเซฟินถูกทิ้งไว้ ในห้องนั่งเล่น