ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 514

เพื่อทำให้น้องสาวสบายใจขึ้น เซย์นยกมือและให้คำมั่นว่า "ฉันสาบาน ฉันจะหาเงินให้ได้เยอะ ๆ ในปีนี้"

จากนั้นเขาก็ถามโรสอย่างระทวยว่า “เธอไม่เชื่อฉันเหรอ?”

เธอยิ้มและพยักหน้า "ฉันเชื่อนาย"

หลังจากนั้นเธอก็เดินไปที่เตียงผู้ป่วยพลางจับมือคุณปู่แล้วพูดว่า “คุณปู่คะ ได้ยินความตั้งใจของพี่ในตอนนี้ไหม? ไม่ต้องห่วงพวกเราสองพี่น้องนะคะ ดูแลร่างกายของคุณปู่ให้ดีก็พอ วันที่พี่ชายของหนูประสบความสำเร็จในธุรกิจ เราจะแสดงความยินดีกับเขาด้วยกัน ตกลงไหมคะ?”

น้ำตาเอ่อล้นจากดวงตาของท่านปู่เซเวียร์ ขณะที่โรสปาดน้ำตาให้เขา ทันใดนั้น เขาก็ขยับริมฝีปากด้วยความยากลำบากและเปล่งเสียงออกมา “แองเจิล!”

โรสปิติเหลือเกิน...

ในขณะเดียวกันเซย์นก็ตกตะลึง

“คุณปู่ พูดเหรอคะ?”

“ปกป้องเจย์” ท่านปู่เซเวียร์เปล่งเสียงออกมาสามคำด้วยความยากลำบาก

โรสพยักหน้า "ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว"

เซย์นอึ้งไปครู่หนึ่ง

ทำไมคุณปู่ถึงยอมให้แองเจิลกับเจย์อยู่ด้วยกัน?

เป็นเรื่องธรรมดาที่เห็นว่า เมื่อแองเจิลอยู่กับเจย์ก็แค่นำโชคร้ายมาให้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า!

ตอนเที่ยงไม่รู้ว่าเกิดสถานการณ์ฉุกเฉินอะไรขึ้น หัวหน้าพยาบาลเรียกพยาบาลทุกคนมาประชุมก่อนจะสั่งว่า “ห้ามมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น ในช่วงสองสามวันนี้ ถ้าใครทำงานไม่ราบรื่น หรือ หย่อนยานระหว่างการทำงาน โรงพยาบาลจะมีบทลงโทษที่ร้ายแรงที่สุด”

โรสถามเพื่อนร่วมงานที่อยู่ข้าง ๆ เธอด้วยเสียงกระซิบว่า "ทำไมจู่ ๆ ถึงควบคุมดูแลพวกเราอย่างเข้มงวดล่ะคะ?"

พยาบาลเอามือป้องปากแล้วกระซิบ “ฉันได้ยินมาว่า นายท่านคนที่สามของตระกูล อาเรสพยายามฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงจากตึกและกำลังรักษาตัวในโรงพยาบาลของเรา ตระกูลอาเรสจะไปเยี่ยมไข้คนนี้ในอีกไม่กี่วัน นั่นเป็นเหตุผลที่ผู้อำนวยการรู้สึกประหม่ามาก เพราะเขากลัวว่าถ้าเราบริการไม่ดี จะทำให้ตระกูลอาเรส ไม่สบอารมณ์"

หลังจากที่หัวหน้าพยาบาลจากไป พยาบาลก็เข้ามารุมล้อมโรส ด้วยความวุ่นวาย “เลนนี่ ตระกูลอาเรสเป็นตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจ ถ้าเธอให้บริการพวกเขาได้ดี เธอจะได้รับประโยชน์มากมายอย่างแน่นอน แต่ถ้าเธอให้บริการพวกเขาไม่ดี ชีวิตของเธออาจถูกริบได้”

พวกเขาไม่รู้ว่า โรสเป็นนายหญิงของตระกูลอาเรส พวกเขาจึงเป็นห่วงอนาคตของเธอ

เมื่อโรสผลักรถเข็นไปที่ยังผู้ป่วยห้องที่ 9 เธอเห็นคนในตระกูลอาเรสมากมายอยู่ในห้อง

“ผู้ป่วยเพิ่งได้รับการผ่าตัดและจำเป็นต้องพักฟื้น เนื่องจากมีคนจำนวนมากในห้องผู้ป่วย ผู้ป่วยอาจจะขาดออกซิเจนได้ง่าย กรุณาออกไปก่อนนะคะ” โรสแผดเสียงออกมาอย่างกังวล

“พยาบาลคนนี้มาจากไหน? ทำไมถึงไม่รู้เรื่องอะไรอย่างนี้” อาสะใภ้รองวิพากษ์วิจารณ์โรสทันที

มุมปากของเจย์ยิ้มอ่อน ๆ ผู้หญิงตัวน้อยของเขา… ความกล้าหาญของเธออย่างแท้จริงเป็นสิ่งที่เขาปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก

ขายาวคู่หนึ่งก้าวออกไปและลากโรสไปที่ทางเดิน "ออกไปกับฉัน"

คนอื่น ๆ คิดว่าเจย์จะลงโทษผู้ดูแลที่โง่เขลาคนนี้ด้วยตัวเอง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สนใจเธอมากนัก