หลังจากที่เกรย์สันเดินไปส่งแม่ของเจย์ เขาก็เดินกลับไปที่ห้องทำงานของท่านอาเรส เขาเห็นเจย์เอนตัวอยู่บนโซฟาพลางขมวดคิ้ว ความโกรธราวกับน้ำแข็งติดอยู่ในดวงตาของนกอินทรีคู่นั้น
“ท่านอาเรส…” เกรย์สันก้าวไปข้างหน้าแต่กลับหยุดพูด
“พูดมาสิ”
เกรย์สันจึงรายงานอย่างไม่สบายใจว่า “มีข่าวจากแผนกการแพทย์ วันนี้ภรรยาของคุณไม่สบายนิดหน่อยและขอเลิกงานเร็ว”
เจย์ยืดตัวขึ้น ความกังวลปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา “เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“เมื่อเช้านี้ครับ” หน้าผากของเกรย์สันเริ่มเหงื่อออก
“ทำไมเพิ่งมาบอกตอนนี้?”
เกรย์สันอธิบายอย่างหวาดกลัวว่า ท่านอาเรส คุณมีประชุมด่วนเมื่อเช้านี้ ผมไม่กล้ารบกวนคุณ”
เจย์ขัดจังหวะเขาอย่างหยาบคายว่า “จำไว้ จากนี้ไป เรื่องภรรยาของฉันจะมีความสำคัญที่สุดเสมอ”
“ได้ครับ” เกรย์สันกล่าว
เจย์หยิบโทรศัพท์มือถือ Huawei รุ่นล่าสุดขึ้นมาจากโต๊ะทำงานทันที เขาปลดล็อกโทรศัพท์และกดหมายเลขที่เขาจำได้เสมอในใจของเขา
โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังด้วยเสียงรอสายและเสียงที่ฟังอยู่คือ ‘red spider lily’ เป็นเสียงเพลงที่คุ้นเคย
เขาเคยชินกับการฟังเสียงอันบริสุทธิ์ของแองเจลีนและเมื่อจู่ ๆ เขาได้ยินเป็นเสียงโรสที่ตั้งไว้เป็นเสียงร้องเพลงเบา ๆ ราวกับเธอกำลังร้องไห้ มันทำให้หัวใจของเขาบีบแน่นขึ้นเล็กน้อย
เสียงรอสายยาว ๆ ได้สิ้นสุดลงและโรสไม่รับสายเขา
เมื่อเจย์โทรไปอีกครั้ง มันก็ยังคงเป็นเพลงที่คุ้นเคย red spider lily
เจย์ลุกขึ้นยืนแล้วเดินโซเซ น้ำเสียงที่สงบและเงียบขรึมตามปกติของเขาสั่นเทาเล็กน้อยในขณะนั้น “เกรย์สัน ไปเตรียมรถมา”
เกรย์สันไม่รอช้า เขารีบหันหลังและวิ่งออกไปด้วยความพยายามอย่างที่สุด เจย์รู้สึกร่างกายสั่นสะท้านและรีบลงไปชั้นล่างโดยใช้ลิฟต์วีไอพีของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!