ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 527

ในเวลากลางคืน หลังจากที่ทุกคนหลับกันไปหมดแล้ว เจย์เลือกที่จะเดินมาที่ห้องนอนบนชั้นสองที่ดูว่างเปล่าเงียบเหงามาเป็นเวลานานแล้ว

ในตอนนั้น เมื่อเขาพบกับโรสในห้องนอนนี้ สีหน้าของเธอก็ไม่ค่อยจะดีนักเมื่อดูเหมือนว่าเธอพูดโกหกกับเขา โดยเธออ้างว่าเธอเดินหลงทางจนมาถึงห้องนี้ แต่เขาเชื่อในคำพูดเธอเสมอ ดังนั้นเขาจึงไม่คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

เมื่อมองย้อนกลับไป ณ เวลานั้น โรสรู้ดีว่ามีบางอย่างผิดปกติในบ้านหลังนี้ แต่เธอกลับไม่ไว้ใจเขาและเธอพลาดโอกาสที่ดีที่จะเอ่ยขอความช่วยเหลือจากเขา

ส่งผลให้เธอประสบอุบัติเหตุตกจากตึกในครั้งหลังจากวันนั้น

เมื่อแสงสลัวจากโคมไฟส่องอยู่บริเวณตามทางเดิน เจย์เดินมาที่ประตูห้องนอน

ขณะที่เขาเปิดประตูเข้าไปในห้องมืด จากนั้นเขาได้เปิดไฟฉายของโทรศัพท์มือถือขึ้น ลำแสงของไฟฉายพุ่งเข้ามาในห้อง ความมืดในห้องก็สว่างขึ้นทำให้พื้นที่ของทุกมุมในห้องสว่างเห็นได้ชัดกว่าเดิม

นี่เป็นเพียงห้องนอนธรรมดา ๆ ที่มีเตียง ฉากกั้น กระถางธูปเย็นเยียบและภาพวาดที่แขวนอยู่บนผนัง

การตกแต่งนั้นเรียบง่าย แล้วสิ่งนี้จะทำให้โรสรู้สึกมืดมนได้ยังไง?

เมื่อแสงจากไฟฉายของโทรศัพท์มือถือพุ่งผ่านกรอบภาพวาด จู่ ๆ ก็มีบางอย่างแวบเข้ามาในตาของเขา จากนั้นเขาก็รู้สึกว่าภาพวาดนั้นดูแปลกไปเล็กน้อย

เขาส่องไฟฉายของโทรศัพท์มือถือไปใกล้ ๆ กับกรอบรูปและพบว่ากรอบรูปนั้นหุ้มด้วยกระดาษน้ำมันใสเป็นชั้น ๆ กระนั้น เหมือนมีฟองอากาศที่ขอบ ทำให้สะท้อนกับแสงภายใต้แสงไฟฉายนั้น

เจย์ฉีกกระดาษน้ำมันออกและทันใดนั้น มีภาพอื่นซ่อนอยู่ในกรอบรูป ในที่สุด สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ภาพเหมือนเป็นภาพคู่รักที่สวยงามมาก

ดวงตาของเขาตกตะลึง

ภาพเหมือนของชายผู้นี้ถูกทำลายอย่างโหดร้ายทำให้สีของภาพเละจนดูออกได้ไม่ชัดเจนนัก

อย่างไรก็ตาม ภาพเหมือนของผู้หญิงคนนั้นกลับเข้าตาเจย์อย่างชัดเจน

แม้จะแสดงให้เห็นเพียงโปรไฟล์ของเธอ แต่ก็ยังสามารถเห็นได้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวย ผู้หญิงคนนั้นมีผมสีน้ำตาลยาวตามธรรมชาติ ริมฝีปากของเธอบางและยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย ภาพเหมือนของผู้หญิงคนนี้ทำให้เจย์ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัดในตอนนี้

ริมฝีปากบางและโค้งงอเล็กน้อยเหล่านี้แสดงความรู้สึกเย่อหยิ่งโดยไม่มีเหตุผล มันเป็นเหมือนรูปฉบับถ่ายสำเนาถอดแบบตัวเขาเลย

จิตใจของเขาวุ่นวายกับคำถามที่เขาถามตั้งแต่ยังเด็กว่า ‘เจย์ ทำไมนายดูไม่เหมือนแม่ของนายเลย?’