แจ็คยิ้มให้กับทนายความที่ยืนอยู่ข้างเขา “คาร์เตอร์ ทำไมนายไม่บอกเขาไปล่ะ?”
คาร์เตอร์ได้เดินก้าวไปข้างหน้า เห็นได้ชัดว่าเขามีท่าทีค่อนข้างอยากโอ้อวดแสดงความรู้ทางวิชาชีพของเขา
“เกรย์สัน ผมคิดว่าผมควรเตือนคุณว่าคุณท่านอาเรสเป็นพ่อของท่านประธานแกรนด์ เอเซีย หากเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นกับท่านประธาน ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่พ่อของเขาจะได้รับส่วนแบ่งจากทรัพย์สินของแกรนด์ เอเซีย”
ดวงตาของเกรย์สันเป็นประกายด้วยความโกรธเมื่อเขาได้ยินคาร์เตอร์เน้นย้ำคำว่า ‘เรื่องเลวร้าย’ “คุณแจ็ค ผมเกรงว่าคุณจะผิดหวัง ท่านประธานของผมยังมีภรรยาและลูกของเขาอยู่ ดังนั้นคุณจะไม่มีทางได้จับมือกับแกรนด์เอเซียเป็นอันขาด”
แจ็คจ้องไปที่เกรย์สันอย่างใจเย็น “นายกำลังพูดถึงโรสอยู่เหรอ?”
แจ็คส่งสัญญาณพยักหน้าหงึกหงักให้คาร์เตอร์อย่างเย่อหยิ่ง “คาร์เตอร์แสดงเอกสารทะเบียนสมรสของเจย์ให้เขาดูหน่อย”
คาร์เตอร์ดึงไฟล์เอกสารออกจากกองเอกสาร และหลังจากเปิดดูเพื่อตรวจสอบใบรับรองการสมรสที่ถูกต้อง เขายื่นมันให้เกรย์สันอย่างภาคภูมิใจ “ดูให้ดี ๆ นะ เกรย์สัน แองเจลีน เซเวียร์ เป็นท่านประธานหญิงโดยชอบธรรมของนาย และแองเจลีน เซเวียร์ ได้ถึงแก่กรรมในอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเก้าปีที่แล้ว ดังนั้น ลูกสามคนของ เจย์ อาเรส พ่อแม่ของเจย์จึงเป็นคนเดียวที่มีสิทธิ์ได้รับมรดกของแกรนด์ เอเซีย”
เกรย์สันตกตะลึงเมื่อเห็นชื่อพิมพ์บนทะเบียนสมรส
ถึงอย่างนั้น เขากลับมามีสติและกล่าวโทษว่า “คุณกำลังสร้างสิ่งนี้ขึ้น! ท่านประธานหญิงจะกลับมาเร็ว ๆ นี้! นอกจากนี้ แม้ว่าท่านอาเรสจะไม่สามารถจัดการบริษัทได้ในขณะนี้เนื่องจากปัญหาด้านสุขภาพ เขาได้ยกให้นายน้อยเจนสันเป็นผู้ดูแลแกรนด์ เอเซีย ดังนั้นแผนของคุณจะล้มเหลว คุณออกไปได้แล้ว”
แจ็คกลืนน้ำลายขณะที่มองด้วยสีหน้ากังวลบนใบหน้า
เขาคิดว่าเจย์จะตายหรือได้รับบาดเจ็บสาหัสไปแล้วและอย่างมากที่สุด เขาคิดว่าเป็นไปได้ว่าเจย์คงจะหายตัวไปแล้ว ผู้บริหารของแกรนด์ เอเซียรู้ชัดในเรื่องนี้เช่นกันและพวกเขาได้ตัดสินใจอย่างชาญฉลาดโดยอิงจากสถานการณ์ในตอนนี้ ซึ่งก็คือการละทิ้งผู้สืบทอดตำแหน่งที่อายุยังน้อยและเลือกที่จะสนับสนุนผู้จัดการที่มีประสบการณ์คนนี้ให้รับช่วงต่อ
แต่ทว่า เขาไม่รู้ว่าเกรย์สันจะทำตามหน้าที่ในบทบาทของเขาขนาดไหน
ตราบใดที่เจย์ยังมีชีวิตอยู่ เขาก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะรับช่วงมรดกทั้งหมดของเจย์ได้ หากเจย์กลับมาอย่างปลอดภัย เจย์จะร่างพินัยกรรมที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องต่อประโยชน์กับเขาอีกเลย จากนั้นความฝันทั้งหมดของเขาจะสลายไปในอากาศ
แจ็คลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานและเดินไปหาเกรย์สัน แจ็คหยุดอยู่ตรงหน้าและยิ้มให้เขาซึ่งดูเหมือนไม่มองตา “เกรย์สัน เจย์เจ็บแค่ไหน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!