ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 615

โจเซฟินร้องไห้และพูดว่า “คุณพ่อ พี่ชายไม่ใช่ผู้ปกครองของฉัน พ่อเตะฉันไปหาพี่ชายเหมือนลูกบอลและเมินฉันมาหลายปีขนาดนี้ พ่อไม่คิดว่านี่จะโหดร้ายกับฉันไปหน่อยเหรอ?”

“โจเซฟิน เธอหมายความว่ายังไง? เธอจะกล่าวหาว่าเราดูแลเธอไม่ดีเหรอ?” แจ็คตะคอกใส่

โจเซฟินตกใจกับรัศมีอันดุดันของแจ็ค เธอจึงไม่กล้าสู้กับแจ็ค เธอหดคอกลัวอย่างอับอายและพูดว่า “คุณพ่อคะ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”

ทว่า ความโกรธของแจ็คแทบไม่หายไปเลย “ดูตัวเธอเองสิ เธอเป็นคนดื้อรั้นมาก เธอเคยทำลายร่างกายผู้ไร้เดียงสาเพื่อชายคนหนึ่ง เหตุผลที่เรามอบเธอให้พี่ชายของเธอก็คือเราหวังว่าเขาจะนำเธอไปสู่เส้นทางที่ถูกต้อง

“แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่านี่เป็นการตัดสินใจที่ผิดจริง ๆ เขาได้เลี้ยงดูเธอให้เป็นคนดีโดยเปล่าประโยชน์ที่ไม่มีการปรับปรุงใด ๆ เลย”

นี่เป็นความทรงจำที่น่าอับอายและเจ็บปวดที่สุดในชีวิตของโจเซฟิน

แจ็คพูดโดยไม่ใส่ใจ ทำให้หน้าของโจเซฟินซีด ร่างกายของเธอสั่นสะท้านอย่างรุนแรงราวกับว่ารอยแผลเป็นและสะเก็ดของเธอถูกเปิดออกอย่างไม่ลดละและเผยให้เห็นบาดแผลที่เปื้อนเลือดของเธออีกครั้ง

เซร่ายิ้มเยาะหลังจากได้ยินข่าวที่น่าตกใจ รอยยิ้มดูเหมือนจะพูดว่า ‘โจเซฟิน เธอมีสิทธิ์อะไรมาหัวเราะเยาะฉัน? ในเมื่อเธอและฉันต่างก็เป็นผู้หญิงที่ไม่มีศีลธรรมเหมือนกัน’

เมื่อโจเซฟินสังเกตเห็นรอยยิ้มของเซร่าโดยไม่ได้ตั้งใจ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกราวกับว่าโลกกำลังหมุนไป โดยที่ละทิ้งเธอไปชั่วขณะ

“ฉันไม่อยากได้ยิน” โจเซฟินปิดหูและพูดซ้ำ ๆ

“ฉันไม่อยากได้ยิน” เธอเป็นเหมือนเด็กกำพร้าที่ถูกญาติสนิททอดทิ้ง เธอทำได้เพียงแค่กระโดดเข้าสู่โลกกว้าง

เธอวิ่งออกไปข้างนอกราวกับเป็นบ้า

แจ็คมองโจเซฟินวิ่งหนีออกไป ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชั่วร้ายและความโหดเหี้ยม

การพึ่งพาเจย์ของโจเซฟินนั้นยิ่งใหญ่กว่าการพึ่งพาพ่อแม่ของเธอมาก

เขามีเจตนาแอบแฝงความสงสัยในความสัมพันธ์ของโจเซฟินและเจย์ เขาหวังว่าหลังจากที่โจเซฟินสงบลง เธอสามารถเข้าใจความหมายของคำพูดของเขาได้

ที่ผ่านมาคุณนายได้เลี้ยงดูโจเซฟินมาระยะหนึ่งและรู้สึกว่ามันทนไม่ได้เล็กน้อยที่เห็นเธอเจ็บปวดเช่นนี้