ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 630

โจเซฟินเบิกตากว้างและตะโกนด้วยความไม่พอใจ “เฮ้ คุณผู้ดูแล ที่นี่คือบ้านของฉัน ไม่ใช่บ้านของเธอ เธอช่วยตระหนักถึงสิ่งรอบ ๆ ตัวเธอสักครู่ได้ไหม?”

“พระเจ้าคงตาบอดที่ทำให้เธอมีรูปร่างที่ดีและใบหน้าที่สวยงาม ตอนนี้เธอบอกฉันหน่อย ถ้าเธอไม่ได้เสแสร้งขนาดนั้น ทำไมพี่ชายของฉันถึงใจร้ายกับเธอได้ล่ะ?”

แองเจลีนเงยหน้าขึ้นจากโซฟา ดวงตาที่เศร้า รอยน้ำตาบนใบหน้าที่ยังเปียกอยู่ เธอดูเจ็บปวด “ทำไมพี่ชายของคุณถึงไม่ชอบฉัน?”

โจเซฟินกลอกตา “ถึงจะเป็นผู้ชายคนอื่น พวกเขาก็ไม่อาจต้านทานพฤติกรรมแปลก ๆ ของเธอได้หรอก เธอดูไม่เป็นผู้หญิงเอาเสียเลย”

“ผู้หญิง?” แองเจลีนนั่งตัวตรงและถามอย่างจริงจังว่า “ความเป็นผู้หญิงหมายความว่ายังไง?”

โจเซฟินแสดงท่าทีของผู้หญิงว่า “เธอต้องเขินเวลาพูด น้ำเสียงต้องอ่อนโยน เดินต้องเชื่องช้า เอวต้องพริ้วห้ามดึงความสนใจทั้งหมดให้ไปอยู่ที่ตัวเธอเอง ไม่มีผู้ชายคนไหนชอบเวลาที่ผู้หญิงแย่งความสนใจของเขาไปหรอก”

แองเจลีนมีอาการขนลุก

โจเซฟินสังเกตว่าเธอไม่ค่อยเข้าใจ เธอจึงเลิกช่วยหล่อน “ฉันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอเลย ทำไมฉันถึงต้องสอนเธอทั้งหมดนี้ด้วย”

ในขณะนั้น ฝนเตกเบาลง ลมหยุดพัดแรงและแสงจากหน้าต่างก็สาดส่องเข้ามา

โจเซฟินชี้ไปทางแองเจลีน “เธอออกไปได้แล้ว”

แองเจลีนตะโกนเบา ๆ ใส่โจเซฟิน “โจเซฟิน นี่ฉันเอง”

น้ำเสียงนั้นฟังเหมือนกับเสียงโกรธของโรส

เมื่อโจเซฟินได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนั้น เธอก็จ้องมาที่หล่อนอย่างตกตะลึง

“เธอคือ…”

แองเจลีนถอดหน้ากากออก “ฉันเอง คู่หูของเธอไง นี่โรส”