“เป็นเพราะครอบครัวเซเวียร์ทำผิดต่อโจเซฟินและทำให้เธอต้องผ่านเรื่องทุกข์ทรมานเช่นนี้” แองเจลีนสูดหายใจฟึดฟัด
เจย์ถึงกับอึ้ง
เขาเห็นอยู่แล้วว่าโจเซฟินรู้สึกผิดอย่างไรและความเจ็บปวดที่เธอต้องเผชิญนั้นเป็นอย่างไร ขณะที่เขารู้สึกเสียใจกับโจเซฟิน มันก็ทำให้เขานึกถึงเรื่องของแองเจลีนด้วยเช่นกัน
ย้อนกลับไปเมื่อแองเจลีนเข้าหาเขาโดยใช้ตัวตนของโรส เขาได้แสดงท่าทางเย็นชาต่อเธอเหมือนกับที่เซย์นทำกับโจเซฟิน
ในตอนนั้น เธอคงรู้สึกหมดหนทางและเจ็บปวดมาก
เจย์ยื่นมือออกมาลูบผมของเธอเบา ๆ แล้วจู่ ๆ ก็ถามขึ้นว่า “แองเจลีน มันรู้สึกทรมานหรือเปล่าที่เธอตกหลุมรักฉัน?” เขารู้สึกเห็นอกเห็นใจ
แองเจลีนมองเขาด้วยดวงตาที่เจิดจ้าราวกับกวางน้อยไร้เดียงสา
“ไม่เลย” เธอยิ้มออกมา
เจย์หลุดหัวเราะ “ก็จริงที่ปกติแล้วเธอไม่ค่อยบ่นมากอยู่แล้ว”
แองเจลีนพูด “ฉันพูดจริง ๆ ”
“แต่ที่ผ่านมาฉันเคยปฏิบัติต่อเธอจนเธอต้องร้องไห้น้ำตาไหล” เจย์กล่าวอย่างเศร้า
แองเจลีนหยอกล้อตัวเอง โดยพูดว่า “ฉันมีท่อน้ำตาที่มีน้ำตามากเกินไป ดังนั้นฉันจึงเป็นเหมือนเด็กขี้แยโดยปกติ”
“ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอรู้สึกผิดกับเรื่องในอนาคตอีกแล้ว” เจย์มองเข้าไปในดวงตาของเธออย่างเคร่งขรึมราวกับว่าเขาให้คำปฏิญาณกับเธอ
“อืม” แองเจลีนพยักหน้า
หลังจากที่เซย์นมองดูโจเซฟินจากไป เขาก็กลับมาอย่างอารมณ์เสียในขณะที่รู้สึกสิ้นหวัง เขายืนอยู่หน้าห้องของแองเจลีน “แองเจิล เธอออกมาได้ไหม? ฉันมีอะไรอยากจะถามเธอหน่อย”
มีความรู้สึกโกรธในสายตาของแองเจลีนในขณะที่เธอส่งเสียงด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว “ฉันไม่ว่าง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!