มันราวกับว่าแองเจลีนหายตัวไปจากโลกในอีกสองสามวันข้างหน้าได้เลย โดยไม่ต้องมารบกวนเจย์อีก
เจย์รู้สึกหงุดหงิดอย่างอธิบายไม่ถูก เขาอดไม่ได้ที่จะคิดว่าความโหดเหี้ยมของเขาทำร้ายหัวใจของเธอจนหมดและเธอก็หมดความหวังในตัวเขา
โดยเลือกที่จะวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ เขานั่งดูโทรศัพท์ตรวจสอบเป็นบางครั้ง แต่ยังไม่มีข้อความหรือการโทรเข้ามาเลย
“เธอกำลังทำอะไรอยู่นะ แองเจลีน? เธอคิดถึงฉันเหมือนที่ฉันคิดถึงเธอในตอนนี้อยู่หรือเปล่า?”
เจย์ถอนใจออกยาว ๆ แล้วเอนศีรษะไปบนรถเข็น เขาขมวดคิ้วผูกกันแน่นขึ้น
ณ อพาร์ตเมนต์ห้องเช่า
แองเจลีนนอนอยู่บนเตียง เธอไม่ได้กินหรือดื่มอะไรเลยในช่วงสองวันที่ผ่านมา
โจซี่รู้สึกว่าหัวใจของเธอบีบรัดด้วยความเจ็บปวดในขณะที่เธอจ้องมองแองเจลีนที่กำลังอดอาหาร
“อย่างน้อยก็ดื่มน้ำบ้างเถอะนะ พี่แองเจลีน ไม่ใช่ว่าพี่ชายของฉันจะรู้ว่าเธอกำลังทรมานตัวเองอยู่สักหน่อย” โจเซฟินนั่งที่ขอบเตียง กอดขาทั้งสองข้างแนบหน้าอกและพูดติด ๆ ขัด ๆ “ทำไมเราต้องทำร้ายตัวเองเพราะพวกเขาไม่รักเราด้วยล่ะ? หากนี่คือชะตากรรมของเรา เราควรยอมรับมันนะ”
แม้ว่าประโยคนี้จะใช้ถ้อยคำเพื่อแองเจลีนได้รับรู้ แต่ก็เป็นการให้กำลังใจตัวเองด้วยเช่นกัน
แองเจลีนตอบอย่างแข็งกร้าว “ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ชายของเธอไม่รักฉัน เรื่องนี้ต้องมีอะไรมากกว่านี้ที่เขาบอกออกมาไม่ได้ ไม่อย่างนั้น มันจะไม่อธิบายได้ถึงคำสาบานที่เขาเลือกจะทำตาม”
“พี่ชายของฉันเป็นคนที่พูดและทำตามที่เขาต้องการเสมอ ไม่มีทางที่ว่าเขาจะก้มหัวให้คนอื่น แล้วนับประสาอะไรกับการเสียสละความรักเมื่อเขาเผชิญกับความยากลำบากได้ล่ะ” โจซี่พูดอย่างสับสน
แองเจลีนอธิบายว่า “เขาเลิกกับฉันหลังจากเดินทางไปเมืองนางแอ่นและเขาเข้าไปพูดคุยกับคุณปู่ของฉันอย่างลับ ๆ ด้วย”
โจซี่ตกใจมาก “พวกเขาคุยกันเรื่องอะไร?”
เสียงของแองเจลีนแหบแห้งและปากของเธอก็แห้ง “ฉันดูน่าสงสารไหม โจซี่? ดูผอมและบอบบางไหม?”
โจซี่พยักหน้า “ใช่น่ะสิ”
“งั้นก็ดีแล้ว ถ่ายรูปฉันแล้วส่งไปที่แอปอัลบั้มรูปภาพของเธอสิ จากนั้น เขียนคำบรรยายใต้ภาพว่าฉันกำลังอดอาหารและฆ่าตัวตายหลังจากถูกทิ้งจากความสัมพันธ์สิบปี ฉันแน่ใจว่าพี่ชายของเธอจะแสดงตัวออกมา” แองเจลีนพูดอย่างดื้อรั้น
“ได้สิ” โจเซฟินหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาและถ่ายรูปแองเจลีนจากทุกมุม จากนั้น เธอก็โพสต์ไว้บนแอปอัลบั้มรูปภาพและบรรยายด้วยข้อความที่น่าดึงดูด
“เสร็จแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!