ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 704

ท่านปู่อาเรสพูดติดขัดอยู่ตรงหน้าเจย์ ด้วยสีหน้าเจ็บปวดของเขา “โอ้ เจย์ นายเป็นคนระมัดระวังอยู่เสมอตั้งแต่ยังเด็ก นายไม่เคยทำผิดพลาด ทว่า วันนี้ นายกลายเป็นคนไร้เหตุผลเพราะ แองเจลีน เซเวียร์ ดูเหมือนว่าฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปลุกความรู้สึกของนายให้กลับมา”

เจย์ยืดหลังของเขา “ผมยินดีรับโทษครับ”

ดวงตาของท่านปู่อาเรสเป็นประกาย แต่ก็สายเกินไป แส้ได้เคลื่อนลงมาแล้วและฟาดลงบนหลังของเจย์อย่างหนัก

คราบเลือดสีแดงสดปรากฏขึ้นบนเสื้อเชิ้ตสีขาวทันที

เกรย์สัน, สตอร์มและเทมเพส เปลี่ยนท่าทางโดยมีความรู้สึกน่าสยดสยองเมื่อพวกเขาเห็นแบบนั้น

พวกเขาทั้งสามคุกเข่าต่อหน้าท่านปู่อาเรสและพูดพร้อมกันว่า “คุณท่านปู่อาเรส ผม เกรย์สัน, สตอร์ม, เทมเพส ยินดีจะชดใช้ด้วยชีวิตผมตราบที่ท่านปู่อาเรสให้อภัยท่านอาเรสครับ”

เจย์ตำหนิพวกเขาว่า “ไปไกล ๆ ตีนเลย”

ท่านปู่อาเรสดูเหมือนจะผิดหวังในตัวเจย์อย่างมาก ใบหน้าที่ชราเหี่ยวย่นของเขา ตอนนี้เต็มไปด้วยการมีชีวิตชีวาจากความโกรธของเขา

เขาพูดด้วยความโกรธว่า “นายเป็นผู้ดูแลตระกูลอาเรส แต่ดูสิ่งที่นายทำเรื่องเมื่อกี้สิ! ทำตัวหันหลังให้กับพ่อบุญธรรม ฆ่าพ่อแม่แท้ ๆ และทำให้ขาทั้งสองข้างของนายเป็นอัมพาตอีก นี่เป็นวิธีที่นายตอบแทนฉันสำหรับสิ่งที่ฉันมอบความไว้วางใจให้กับนายในครอบครัวอาเรสงั้นเหรอ?”

“และตอนนี้ นายยังมากล่าวหาปู่ของนายโดยไม่มีเหตุผล ทั้งหมดนี้เพราะผู้หญิงเพียงคนเดียว ฉันผิดหวังในตัวนายอย่างมากจริง ๆ ”

ท่านปู่อาเรสฟาดแส้ไปที่เจย์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แผ่นหลังของเจย์กลายเป็นเลือด ในขณะที่ผิวของเขาแตกออกและเสื้อเชิ้ตเปลี่ยนจากสีขาวของเขาเป็นสีแดง เลือดสีแดงเข้มไหลออกมาผ่านทะลุเสื้อของเขา

มันน่ากลัว

เกรย์สัน, สตอร์มและเทมเพส คุกเข่าลงบนพื้น ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างด้วยความสยดสยองขณะที่จ้องมองเจย์ด้วยความกลัว

ในที่สุด เจย์ก็เป็นลมอยู่บนรถเข็นของเขา ศีรษะของเขาซึ่งถูกยกขึ้นสูงอย่างภาคภูมิใจก่อนหน้านี้เริ่มกระสับกระส่ายไปมา เกรย์สันรีบลุกขึ้นยืนทันทีและเอื้อมมือไปหยุดแส้เมื่อเขาสังเกตเห็นท่าทีเช่นนั้น

ท่านปู่อาเรสกล่าวอย่างโกรธเคือง “เกรย์สัน นายกล้าเข้ามาหยุดฉันงั้นเหรอ?”

ดวงตาของเกรย์สันเป็นประกายด้วยความโกรธ แต่เขาบังคับตัวเองอยากให้ยุติความรู้สึกไม่ยุติธรรมในขณะที่เขาขอร้อง “คุณท่านปู่อาเรส ท่านอาเรสเป็นลมไปแล้ว”