ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 712

ชายคนนั้นรู้สึกถูกดูหมิ่น “คุณเรียกผมว่าคนไร้ประโยชน์งั้นเหรอ?”

ดวงตาของเขากลายเป็นศัตรูขึ้นมาทันที

แองเจลีนพยักหน้า “แล้วคุณดูไม่ใช่เหรอ?”

สายตาของเธอพบกับกลุ่มคนรับใช้ผู้ชายของเขา “คุณยังมีคนรับใช้จำนวนมากเพื่อบริการตัวคุณอยู่ นั่นก็ถือว่าเป็นคนไร้ประโยชน์สำหรับคุณว่าไหม?”

ชายคนนั้นตกใจ

แองเจลีนนำไก่เข้าไปข้างใน เตรียมไว้ตามขั้นตอนการทำต่อไป เธอมุ่งหน้าไปที่ห้องครัวแล้วใส่ลงในหม้อต้มก่อนปรุงรสด้วยเครื่องเทศ จากนั้นเธอก็เดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อทำการรักษาบาดแผลของเธอต่อ

แม้ว่าเธอจะใช้แขนของเธอได้ดีในการแล่เนื้อไก่ แต่เธอก็ใช้กำลังทั้งหมดไปกับการใช้มีดเฉือนมัน สิ่งนี้ทำให้บาดแผลของเธอถูกเปิดออกและมีเลือดออกอีกครั้ง

ในไม่ช้า กลิ่นหอมของซุปไก่ก็กระจายไปทั่วบ้าน

ตอนที่ซิมเมอร์กำลังจะเสิร์ฟซุปให้แองเจลีน ชายคนนั้นพูดอย่างกะทันหันว่า “ให้ฉันลองชิมก่อน”

เขาไม่เชื่อว่าสาวสวยคนนี้จะทำอาหารได้

ซิมเมอร์ส่งซุปชามเล็ก ๆ ให้เขา เมื่อเขาชิมด้วยท่าทางอย่างสุภาพ กลิ่นหอมของซุปทำให้เขารู้สึกสดชื่นและผ่อนคลาย

“ซุปไก่นี้อร่อยมาก” เขาพูดยกย่อง

สิ่งนี้ทำให้ความตั้งใจของเขาที่จะแต่งงานกับเธอแข็งแกร่งขึ้นไปอีก “เธอไม่เพียงแต่สวยเท่านั้น แต่เธอยังทำอาหารได้ด้วย ผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นของฉัน”

ชายคนนั้นคว้าชามซุปที่เหลือจากมือของซิมเมอร์และเดินขึ้นไปชั้นบน

แองเจลีนรักษาบาดแผลของเธอเสร็จแล้ว และยังมีสำลีเปื้อนเลือดอีกกองที่เธอยังไม่ได้ทิ้งวางอยู่บนโต๊ะ

เธอกลัวว่าพวกนั้นจะดูปนเปื้อนดวงตาของเขาและกระตุ้นโรคกลัวแบคทีเรียหรือสิ่งสปกรกของเขาขึ้นมาได้ แองเจลีนจึงรีบกวาดสำลีที่เปื้อนเลือดทิ้งลงถังขยะทันที