ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 729

แม้จะเหลือบมองไปเพียงแวบเดียว เธอเห็นเจย์ม้วนกางเกงของเขาขึ้นและหมอกำลังบีบน่องของเขา

แองเจลีนรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เจย์มาตรวจร่างกายและเข้ารับการฟื้นฟูสภาพขาของเขา

เธอแอบซ่อนตัวอยู่เงียบ ๆ ที่ประตูและแอบฟังเสียงภายในห้องตรวจอย่างตั้งใจ

หมอพูดด้วยความเสียใจ “ท่านอาเรส กล้ามเนื้อขาของคุณค่อนข้างจะฝ่อเล็กน้อยิและฉันเกรงว่ามันจะกลับมาเป็นปกติได้ยาก”

เจย์วางเท้าลงอย่างกล้าหาญแล้วพูดว่า “ฉันต้องยืนขึ้นให้ได้”

แองเจลีนรู้สึกประหลาดใจ ‘เจย์เคยดื้อต่อการทำกายภาพบำบัดมาก่อนไม่ใช่เหรอ?’

ในสายตาของเขา สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตสำหรับเขาคือเวลา การบำบัดฟื้นฟูที่ไร้ผลมันทำให้เขาเสียเวลา

‘อะไรทำให้เขาเปลี่ยนใจได้นะ?’

แองเจลีนรู้สึกเศร้าเล็กน้อยเพราะเธอรู้สึกว่าเจย์อยากจะยืนขึ้นจริง ๆ

ทว่า การวินิจฉัยของหมอดูไม่เป็นผลดีมากนัก

‘เขาคงจะรู้สึกแย่มากในตอนนี้’

โคลเดินออกจากห้องตรวจของท่านปู่เซเวียร์ ยืนอยู่ระยะไกล เขาเห็นแองเจลีนแอบซ่อนตัวอยู่หลังประตูอีกห้องตรวจหนึ่ง เธอกำลังพิงกำแพงและแสดงสีหน้าดูเศร้ามาก

โคลเดินไปหาเธอและเห็นว่าชายในห้องตรวจคือเจย์ เขาจับมือแองเจลีนและพาเธอออกไปจากประตูห้องตรวจด้วยพลังอำนาจ จากนั้นเขาก็เหวี่ยงเธอไปที่บันได

แองเจลีนเดินโซเซและทันทีที่เธอยืนให้มั่นคงได้ โคลวางกระแทกมือทั้งสองข้างของเขาไว้บนผนัง เขากักขังแองเจลีนไว้ระหว่างพื้นที่แคบ ๆ ของตัวเขา

“คุณคิดจะทำอะไร?” ดวงตาที่สวยงามของแองเจลีนเต็มไปด้วยความโกรธ

โคลยิ้มอย่างเศร้า “อะไร? คุณจะไม่ยอมรับมันหลังจากที่หลอกใช้ผมเหรอ?”

แองเจลีนรู้สึกผิดเล็กน้อย “ฉันคิดว่าคุณสังเกตเห็นเรื่องนั้นได้ ในเมื่อคุณรู้ว่าฉันกำลังหลอกใช้คุณอยู่ ก็อย่าคิดมากไปเลย ฉันต้องขอโทษด้วย”