ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 746

แองเจลีนรู้สึกประหลาดใจ

เธอไม่รู้ว่าพรสวรรค์ของบุคคลนี้เป็นยังไงมาก่อน แต่ความเร็วของเขานั้นเร็วราวกับสายฟ้า มันเหมือนกับพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดาเลย

แองเจลีนเหลือบมองร็อบบี้น้อยที่อยู่ด้านข้าง ร็อบบี้น้อยของเธอเกิดมาพร้อมกับความเร็วที่รวดเร็วเช่นกัน ใครจะไปรู้ว่าเมื่อร็อบบี้น้อยโตขึ้น เขาอาจจะเป็นเหมือนผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเขาก็ได้? ภายนอกดูอ่อนโยนและไม่เป็นอันตรายแต่ภายในเหมือนเสือดาว

โคลเตะบอดี้การ์ดที่ได้รับบาดเจ็บบนพื้นด้วยเท้าของเขาและเตือนพวกเขาว่า “กลับไปบอกพวกไททัสว่าตระกูลเซเวียร์ของเมืองนางแอ่นอยู่ภายใต้การคุ้มครองของฉัน

ถ้าแกกล้าที่จะดูหมิ่นครอบครัเซเวียร์ในครั้งต่อไปอีกล่ะก็ ระวังว่าตระกูลไททัสจะจบสิ้น อีกอย่าง ถ้าคราวหน้าพวกแกอวดดีกล้ามองผู้หญิงของฉันอีก ฉันจะควักลูกตาของพวกแกออกมา”

หลังจากการกล่าวเตือนแล้ว โคลยิ้มและมองไปยังแองเจลีนที่สับสน “คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

แองเจลีนยังไม่หายจากอาการสับสน

ถึงอย่างนั้น ร็อบบี้น้อยก็จ้องมอง โคล ยอร์ก อย่างตื่นเต้น “คุณลุงครับ ท่าทางของคุณที่ทำไปเมื่อกี้น่าทึ่งมาก” ร็อบบี้น้อยพูดขณะทำท่าทางและความชื่นชมของเขาที่มีต่อโคลแสดงความปลื้มปริ่มออกมา

โคลตกใจเล็กน้อย ทักษะการมองเห็นและการเรียนรู้ของร็อบบี้น้อยนั้นยอดเยี่ยมมาก “หนูเป็นใคร?” เขาถามด้วยความสงสัย

ร็อบบี้น้อยแนะนำตัวเองว่า “แองเจลีนคือแม่ของผมครับ”

โคลรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่แล้วเขาก็เริ่มหัวเราะเสียงดัง “ฮ่า ๆ ๆ อย่างที่คาดไว้ลูกชายฉัน”

เจนสันจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่เย็นชา “พ่อของผมคือ เจย์ อาเรส อย่าเพิ่งมารับเป็นบุตรบุญธรรม”

โคลมองดูดวงตาน้ำแข็งที่อยู่ห่าง ๆ ของเจนสัน เขาเอามือแตะปากของเขา ตบริมฝีปากแล้วพูดว่า “อ่า เย็นชาเหมือนผู้ชายคนนั้นจริง ๆ”

ร็อบบี้น้อยกล่าวว่า “คุณลุง คุณไม่ใช่พ่อแท้ ๆ ของเรา แต่คุณเป็นพ่อทูนหัวของเราได้!”