แอนหัวเราะอย่างเขินอาย “เธอรู้ใช่ไหมว่าน้าเซร่าบาดเจ็บอยู่? มันยากสำหรับหล่อนที่จะทำอะไรได้เต็มที่”
เซ็ตตี้น้อยอุทานด้วยความไม่พอใจ “หลังจากทุกอย่างที่คุณพูดมา คุณกับน้าเซร่าก็แค่อยากจะขอทานอาหารด้วยใช่ไหม หืม? ให้หนูเตือนคุณนะ อาหารของแม่หนูมีราคาแพงมาก พ่อต้องจ่ายทองให้แม่ 81 ปอนด์หลังจากทานข้าวเลยล่ะหลังจากที่ได้ทานเกี๊ยวซ่าฝีมือที่แม่ทำ”
เซ็ตตี้น้อยยังจำเรื่องราว ‘มื้อเดียวเพื่อทองมูลค่าหลักพัน’ ของแม่และพ่อได้
แอนตกใจมากจนเกือบลื่นล้มกับพื้น “ทองคำ 81 ปอนด์เหรอ?”
เธอจะยอมจ่ายค่าอาหารแพง ๆ แบบนี้ได้อย่างไร?
หลังจากสงบสติอารมณ์ได้อีกครั้ง แอนก็พูดว่า “ไร้สาระ ทำไมพ่อของเธอต้องจ่ายค่าอาหารที่แม่เธอทำด้วย?”
เซ็ตตี้น้อยกำลังจะเล่าเรื่อง 'มื้ออาหารที่ดีงาม' ให้แอนฟัง แต่เมื่อร็อบบี้น้อยพูดแทรกขึ้นมาทันทีว่า “พ่อบอกว่าแม่คือสุดที่รักของเขา เงินทั้งหมดที่เขาหามาได้เป็นของแม่ ด้วยตัวตนที่แม่มี เธอเลือกที่จะดูถูกคุณเพราะความซื่อสัตย์สำคัญกว่าเงินสำหรับเธอ ถึงอย่างนั้น คุณยายแอนได้ละเมิดกฎและพยายามจะทานอาหารของแม่ฟรี ๆ คุณคิดว่าคุณจะชดใช้ได้หรือเปล่าครับ?”
แอนกลืนน้ำลาย ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าเจ้าตัวน้อยพวกนี้ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ เลย?
จอร์จครุ่นคิดอยู่ลึก ๆ เด็ก ๆ ต่างบอกว่าเจย์รักแองเจลีนมาก การเตือนความจำของคุณท่านเซเวียร์ได้มาถึงแล้ว
เจย์และแองเจลีนอาจดูเหมือนตัดขาดความสัมพันธ์กัน แต่ความจริงแล้ว ทั้งคู่ไม่ได้ตัดขาดโดยสิ้นเชิง
เมื่อแองเจลีนเดินออกมาจากห้องครัว เซ็ตตี้น้อยก็ยื่นส้มที่ปอกเปลือกแล้วให้แม่ “กินผลไม้นะคะ คุณแม่”
แองเจลีนรับมันด้วยรอยยิ้มและยัดเข้าปากของเธอเต็มคำ เธอดูพึงพอใจอย่างมาก “ของที่เซ็ตตี้น้อยมอบให้มักจะอร่อยที่สุดเสมอ”
เซ็ตตี้น้อยยิ้มหวานเมื่อเธอได้รับการเห็นความชอบจากแม่
เมื่อนึกถึงวิธีที่แอนขออาหารทานฟรี ๆ เซ็ตตี้ก็ทำหน้าเศร้าสร้อยและบ่นว่า “คุณแม่คะ คุณยายแอนพยายามจะขอทานอาหารฟรี ๆ หรือเปล่าคะ?”
แองเจลีนส่งสายตาอันเฉียบแหลมและเคร่งขรึมไปที่แอน
แอนดูมีความผิดในทันใดและหันไปมองจอร์จโดยหวังว่าเขาจะช่วยหนุนหลังเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!