ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 82

โจเซฟินมาถึงห้องเช่าของโรสด้วยความกังวล เธอวางถุงช้อปปิ้งและกล่องของขวัญทั้งหมดลงบนโซฟา เธอกุมหน้าอกของเธอเพราะยังคงมีความกลัวที่ยังตกค้างอยู่

เธอกล่าวกับโรส "พี่สะใภ้ ฉันจะทำอย่างไรดี? พี่ชายฉันเริ่มสงสัยฉันแล้ว เขาส่งคนมาตามสืบฉัน ฉันเพิ่งเจอกับเขาข้างล่างก่อนหน้านี้เอง"

ความผ่อนคลายของโรสพลันกลายเป็นซีดเซียวทันที แก้วในมือของเธอสั่นตามร่างกาย "พี่ชายคุณอยู่ข้างล่าง?"

โจเซฟินเห็นโรสที่กลายเป็นคนขี้กลัวในพริบตาก็หัวเราะขึ้น "พี่สะใภ้ ฉันนึกว่าพี่เป็นคนเดียวในโลกที่ไม่กลัวเขาเสียอีก แถมยังกล้าต่อต้านเขาด้วย กลายเป็นว่าพี่เป็นเสือกระดาษเหรอคะเนี่ย?"

โรสกล่าวด้วยความรู้สึกผิด "คุณรู้ว่าพี่ชายคุณโหดร้ายขนาดไหนในตอนที่เขาทำงาน ใครก็ตามที่กล้าต่อต้านเขา เคยจบสวยซะที่ไหน? ถ้าพี่ชายคุณรู้ว่าฉันอยู่ที่นี่ การบดฉันเป็นชิ้นคงไม่พอที่จะลดความเกลียดชังของเขาต่อฉันแน่"

โจเซฟินจับไหล่เธอ "นั่นก็เกินไป อย่างมากที่สุดเขาก็จะเอาลูกสองคนของคุณไป แล้วก็ทำให้แน่ใจว่าคุณจะไม่มีทางรอดชีวิต ด้วยการกีดกันคุณจากการหางาน คุณจะตายด้วยตัวเอง"

โรสมองโจเซฟินด้วยความอึ้ง "จะบอกว่าให้เขาฆ่าฉันเลยจะดีกว่าเหรอ?"

โจเซฟินมองเธอที่กำลังรู้สึกผิดแล้วกล่าว "เราจะทำอย่างไรต่อได้ล่ะ? ย้ายบ้านอีกรอบรึไง?"

มีบางอย่างคาใจโรส เธอถามโจเซฟิน "ทำไมพี่ชายถึงตามสืบคุณ?"

ท่าทางของโจเซฟินพลันเคร่งเครียด

หลังจากถอนหายใจออกมา เธอก็ดึงซิการ์แท่งยาวออกมาจากกระเป๋ารุ่นลิมิเต็ดอันงดงาม เธอจุดมันแล้วสูบเข้าไปเต็มปอด

แสงสว่างออกมาจากดวงตาเธอ สะท้อนรอยน้ำตาที่เหมือนดังมหาสมุทรกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยคลื่นซัดกระหน่ำ