เจย์หันหลังและแองเจลีนก็ยิ้มให้กับเขาอย่างเขินอาย
“ฮี่ฮี่ พวกมันใหม่น่ะ เพราะงั้นมันไม่พอดีกับฉัน”
ทันใดนั้น เจย์ก็คิดบางอย่างออก มีอารมณ์ขันเล็กน้อยในแววตาของเขา
แองเจลีนถอดรองเท้าส้นสูงและเดินกะเผลกออกไป
ฟินน์เห็นสีหน้าที่กังวลของเจย์และถามแทนเขาว่า “คุณเซเวียร์ คุณโอเคไหม? คุณจำเป็นต้องไปคลินิกไหม?”
แองเจลีนพูดว่า “ไม่เป็นไร ฉันรักษาเองได้”
เจย์ขมวดคิ้ว “รักษางั้นเหรอ?”
หลังจากนั้น เขาก็นึกถึงโคลขณะที่สีหน้าของเขาเริ่มมืดมน
เจย์นั่งอยู่หน้าหน้าต่างทรงฝรั่งเศสบนชั้นเก้า เขามองไปที่ทางเขาของแกรนด์ เอเซียอย่างเงียบ ๆ
เมื่อเขาเห็นแองเจลีนเดินกะเผลกออกไป ความรู้สึกซับซ้อนที่พลุ่งพล่านกำลังเพิ่มสูงขึ้นในตัวเขา
“แองเจลีน เธอไม่ต้องทำงานหนัก เจย์บี้จะสร้างอาณาจักรแกรนด์ เอเซียและฉันจะมอบมันให้กับเธอด้วยตัวเอง”
…
หลังจากที่แองเจลีนออกจากแกรนด์ เอเซีย เธอก็รู้สึกหมดกำลังใจ
การที่เจย์เลิกกับเธอก็เพียงพอที่จะทำลายเธอแล้ว อย่างไรก็ตาม เขาปฏิเสธที่จะให้ความร่วมมือกับเธอเพื่อเห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีตของพวกเธอด้วยซ้ำ
ช่างน่าแค้นใจเสียจริง
หลังจากนั้น แองเจลีนก็คิดถึงโคล ชายคนนั้นมีไมโครชิปโทรศัพท์มือถือที่บางกว่าไมโครชิปไหน ๆ ในตลาดนั่น บางทีเธออาจจะหาโอกาสทำธุรกิจกับเขาได้
แองเจลีนโทรหาโคล เมื่อเขาได้รับสายของเธอ เขาดีใจเหลือล้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!