“แผนการขายของเธอคือการขายให้กับคนทำงานที่เดือดร้อนงั้นเหรอ?”
แองเจลีน “...”
“แผนนี้ไม่ใช่ว่าควรเป็นตัวอย่างสำหรับเราให้เห็นว่าใครคือผู้ที่มีอำนาจเหนือความเป็นความตายขององค์กรเซเวียร์หรอกเหรอ?” เจย์ถามราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่
แองเจลีนถึงกับพูดไม่ออก
เจย์มองเธออย่างนิ่งเฉย เมื่อเห็นเธอขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิด เขาก็ตระหนักอีกครั้งได้ว่าความต้องการที่จะชนะของเขานั้นมากเกินไป
ดังนั้นเขาจึงถูกกระตุกด้วยความสำนึกผิดและเปลี่ยนบทสนทนาทันที “ฉันได้ยินมาว่าเธอกำลังหาทางออกไปจากที่นี่เมื่อตอนกลางวันเหรอ?”
เขาเองก็กลัวว่าเธอจะเบื่อเกินไปเช่นกัน
แองเจลีนต้องการหนีออกไปเมื่อตอนกลางวัน แต่เธอได้เปลี่ยนความคิดแล้ว เหตุผลเดียวที่เธอต้องการออกไปจากที่นี่เป็นเพราะเธอต้องการไปส่งเสริมสินค้าขององค์การเซเวียร์เท่านั้น
แทนที่จะวิ่งไปรอบ ๆ และร้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่น มันจะเป็นการดีกว่าถ้าเธอจะตอบแทนผู้สนับสนุนทางการเงินอยู่ที่นี่… เธอจะตามตื๊อเจย์ด้วยการแนะนำสินค้าขององค์กรเซเวียร์อย่างกระตือรือร้นทุกวัน เมื่อเขาเริ่มเบื่อหน่ายเธอ เขาจะได้ปล่อยเธอไปหรือไม่ก็ยอมรับข้อเสนอทางการขายของเธอ
นี่เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ทำไมเธอจะไม่ดีใจกับมันกันล่ะ?
แองเจลีนหยิบแผนการขายของเธอขึ้นมา และฉีกออกเป็นชิ้น ๆ
ในเมื่อผู้สนันสนุนเจย์ดูถูกแผนของเธอ แผนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป
“เธอทำอะไรน่ะ?” เจย์ขมวดคิ้ว
แองเจลีนเอย “นายพูดได้ถูกต้อง ผู้รับฟังของฉันคือนายทุนที่โหดร้ายและโลภมากเช่นนาย เพราะงั้นฉันไม่สามารถคิดเล็กคิดน้อยได้ ฉันจะคิดแผนใหม่”
เธอยิ้มออกมาทันที เผยให้เห็นฟันกระต่ายสีขาวเรียงกันเป็นแถว
เหตุใดเจย์จะต้องปล่อยให้แองเจลีนทำงานหนักขนาดนี้กันล่ะ? “ทำไมต้องทำให้ยุ่งยากด้วย? ฉันอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว เธอเพียงแค่บอกแผนของเธอมาก็พอ”
แววตาของแองเจลีนเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันชาญฉลาด “ได้เลย”
ทันใดนั้นเอง เจย์ก็รู้สึกตัวได้ว่าเขาโดนผู้หญิงคนนี้หลอกอีกแล้ว
เขาเพิ่งจะให้โอกาสเธอโดยไม่รู้ตัว
“คืนนี้ก็ดึกมากแล้ว ค่อยเริ่มทำมันพรุ่งนี้แล้วกัน” เขาไม่ต้องการรบกวนเวลานอนของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!